فرادید؛ بیل هاربی- تابستان امسال شهروندان اولین کشور فضایی در اتریش گرد هم آمدند. اما آیا جامعه‌ای که آرزوی خلق آن در مدار زمین را دارند به‌واقع یک آرمان‌شهر است؟
به گزارش فراید به نقل از بی بی سی، من از امروز به‌طور رسمی فردی دوملیتی هستم: یکی از آن‌ها آمریکا است که دارای 325 میلیون شهروند و مساحت تقریبی 10 میلیون کیلومترمربع است. دیگری "آزگاردیا" است که 246 هزار شهروند دارد، اما فعلاً به‌اندازه یک ماهواره 2.7 کیلوگرمی است که از نوامبر سال 2017 در مدار زمین شناور است.
آزگاردیا برنامه دارد که روزی به یک "شهرک فضایی" عظیم تبدیل شود که به دور زمین و شاید دیگر "اجرام آسمانی" می‌چرخد.
رهبر این ملت "ایگور آشوربیلی" اصلاً اهل شوخی نیست. بر اساس رزومه‌اش او یک میلیاردر آذربایجانی است که در علوم ارتباطات و مخابرات، انتشارات، مشاوره دفاع در برابر تهدیدات فضایی، نانوتکنولوژی و تحقیقات هوافضا فعالیت داشته است. او دوره‌ای مدیرعامل شرکت "الماز آنتی" بود که یک شرکت دفاعی- نظامی روسی است که سیستم های موشکی و دیگر تجهیزات نظامی تولید می‌کند. او پس از خروج از این شرکت به ساخت کلیسا در روسیه مشغول شد.
او در 25 ژوئن در وین به اولین "رئیس کشور" آزگاردیا تبدیل شد. چهره‌اش بر اولین سکه رسمی آزگاردیا ضرب شده است. این سکه پس از مراسم افتتاحیه به مهمانان مراسم شام هدیه داده شد.
مراسم افتتاحیه که در کاخ باشکوه هافبرگ در وین برگزار شد شامل گروهی از شیپورچیان و گروه دخترانه کر بود که سرود ملی آزگاردیا را می‌خواندند. پیامی ضبط‌شده از یک فضانورد روسی در ایستگاه فضایی بین‌المللی نیز پخش شد. سپس آشوربیلی که گردنبندی به سبک قرون‌وسطی به گردن داشت، سخنرانی کرد و بر اهداف خالص و شرافتمندانه آزگاردیا در راستای "صلح‌طلبی و جلوگیری از ورود درگیری‌های زمین به فضا" تأکید کرد."
سپس نزدیک به 350 مهمان حاضر ( شهروندان، اعضای پارلمان، حامیان و اسپانسرهای مالی، خبرنگاران و اعضای مطبوعات) برای صرف شام به یک سالن غذاخوری بزرگ هدایت شدند. در آنجا هنرمندان مطرح بین‌المللی برنامه اجرا کردند؛ از اپرای کلاسیک گرفته تا رقص باله و فلامینگو و آهنگ‌های محلی ژاپنی. این اجراهای متنوع تا حدی برای به رسمیت شناختن دوازده زبان رسمیِ آزگاردیا بود. زبان انگلیسی‌زبان امور کاری این کشور محسوب می‌شود. آشوربیلی بعداً به من گفت اختصاص جایگاهی ویژه و والا به هنر بسیار مهم است زیرا "سلاح‌ها ما را متفرق و فرهنگ ما را متحد می‌کند."
مراسم افتتاحیه در این کاخ باشکوه در وین برگزار شد
تمام این شعارها و مراسم‌های باشکوه یک آرمان‌شهر را نوید می‌دهند، اما آزگاردیا چگونه می‌خواهد از تاریخ طولانی جنگ و درگیری در زمین فراتر رود و از آن اجتناب کند؟
نام آزگاردیا از کلمه "آزگارد" گرفته شده است. آزگارد جهانی اسطوره‌ای است که خدایان در آن ساکن هستند. آشوربیلی آزگاردیای مدرن را یک "پادشاهی" می‌خواند، اما عنوان خودش شاه نیست، "رئیس ملت" است. طبق قانون اساسی آزگاردیا رئیس ملت در دوره‌های پنج ساله رهبری می‌کند و می‌تواند تا سن 82 سالگی مجدداً انتخاب شود. جانشینان توسط رئیس ملت، شورا و مجلس نمایندگان شهر آزگاردیا کاندید می‌شوند.
آشوربیلی پس از صرف شام از پشت میزش بلند شد و با شهروندانی که برای صحبت کوتاه و عکس صف‌کشیده بودند، دیدار کرد. "میچل بروگان" یک شهروند آزگاردیا از کانادا که در زمینه "ارز رمز" و "زنجیره بلوکی" کار می‌کند، می‌گوید در لحظه ملاقات با رئیس ملت بسیار مضطرب بود. اما آشوربیلی با برخورد صمیمانه او را آرام کرد و حتی میچل به او یاد داد چگونه "فیست بامپ" انجام دهد.
پس از دیدار با مهمان‌ها آشوربیلی برای مصاحبه با مطبوعات آماده شد. او یک مترجم روسی- انگلیسی داشت. هنگام ملاقات با او گفتم من یک شهروند آزگاردیا هستم. او به انگلیسی و با لبخند گفت: "سلام آزگاردی". آشوربیلی که از یک خانواده اصیل آذربایجانی است به من گفت نام کشور جدید را "پادشاهی" گذاشت زیرا به پادشاهی بریتانیا علاقه زیادی دارد. دلیل دیگر این بود که ازنظر او این کلمه "محتوایی جادویی و سحرآمیز دارد."
آشوربیلی مسیحی است، اما اعلام کرده تمام ادیان و احزاب سیاسی در آزگاردیا ممنوع هستند؛ تا بدین ترتیب تمام درگیری‌های زمینی پشت سر باقی بمانند. باوجوداین قوانین او ادعا دارد که "آزگاردیا یک دموکراسی مطلق" است.
اما اگر به قانون اساسی نگاه کنیم، رئیس ملت قدرت منحل کردن پارلمان را دارد.
"جرمی ساگت" یکی از 146 عضو پارلمان آزگاردیا است. او یک پزشک فرانسوی است که علاقه دیرینه‌ای به سفر و پزشکی فضایی دارد. او می‌گوید در ابتدا هویت "پادشاهی" برایش نگران‌کننده بود، اما به مفهوم پادشاهی مشروطه اعتقاد دارد.
246 هزار شهروند عجیب‌وغریب آزگاردیا از ملیت‌های متفاوت از سراسر جهان هستند. "آرلن بوگلارویز" در هاوائی زندگی می‌کند و یک پرستار است. او به وین نیامد، اما در ایمیلی برایم توضیح داد که دلیل پیوستنش به شهروندان آزگاردیا این بود که "شانسی دوباره برای شکل دادن ملتی را دید که همانند یک برگه سفید است و می‌تواند از نو آغاز کند."
تاکنون بیش از 240 هزار نفر در سراسر جهان شهروند آزگاردیا شده‌اند
او می‌خواهد ببیند آیا تمایل به ماوراءالطبیعه در DNA انسان‌ها وجود دارد و آیا می‌توانیم با زیبایی تخیل روشنگرانه به تشکیل مفهومی جدید از "ملت" بپردازیم؟
بوگلارویز در اقلیت مهم شهروندان آزگاردیا قرار دارد: او یک زن است. نزدیک 85 درصد از شهروندان (و 72 درصد از اعضای پارلمان) مرد هستند. چرا تعداد زنان این‌قدر کم است؟
همسر یکی از اعضای پارلمان دلیلی برای این مسئله دارد: "اولین چیزی که به ذهنم رسید این است که پسرها علاقه بیشتری به موضوعات علمی تخیلی دارند."
از او پرسیدم که آیا حاضر به شهرک فضایی نقل‌مکان کند؟ بدون تردید پاسخ داد: "البته، من بسیار ماجراجو هستم." همسرش نیز می‌گوید حاضر است در اولین فرصت به مدار زمین برود. "کازیو" که یک دورگه آذری- روسی و عضو پارلمان آزگاردیا است می‌گوید به دلیل دوران کودکی‌اش شهروند این شهر فضایی شد: "در مجتمع ما خانواده‌های آذربایجانی، روسی، یهودی و ارمنی همگی در صلح و آرامش در کنار هم زندگی می‌کردند." او می‌خواهد آزگاردیا نیز این‌گونه باشد.
برای شهروندی تنها کافی است که اطلاعاتتان را دریک وب‌سایت وارد کرده و با قانون اساسی شهر موافقت کنید (قوانین را می‌توانید در وب‌سایت مطالعه کنید). این کار به‌آسانی عضویت در فیس‌بوک است.
از این عضویت جدید بسیار هیجان‌زده بودم، حتی بااینکه می‌دانستم کشور جدیدم فقط ماهواره‌ای کوچک به‌اندازه یک مکعب روبیک است.
تعداد مردهای حاضر در مراسم بسیار بیشتر از تعداد زنان بود
اما قانون اساسی شهر چگونه شکل گرفت؟ آشوربیلی می‌گوید او و تعدادی از حقوقدانان بین‌المللی به‌دقت این قوانین را وضع کردند. این قوانین بیشتر شبیه به بیانیه‌ای آرمان‌گرا هستند: الهام‌بخش و غیرعملی. در ادامه تکه‌هایی از متن 9 هزارکلمه‌ای را می‌خوانیم:
- ازجمله ارزش‌های والی: "صلح در فضا و سکونت صلح‌آمیز در جهان."
- "تمام شهروندان آزگاردیا برابر هستند، فارغ از کشور مبدأ، نژاد، ملیت، جنسیت، مذهب، زبان، وضعیت اقتصادی یا دیگر عناوین."
- آزگاردیا کشور مبتنی بر برتری علم، فناوری و ایده خواهد بود.
- هرگونه آزار و اذیت برای بیان دیدگاه‌ها و عقاید ممنوع است، به شرطی که این نظرات مبلغ بی‌اخلاقی و تباهی نباشند؛ ارزش‌های عالی را تضعیف نکنند؛ امنیت ملی را تهدید نکنند، محرک خشونت و نزاع نباشند؛ شخصیت و کرامت افراد را زیر سؤال نبرند؛ اطلاعات محرمانه را فاش نکنند..."
قانون اساسی آزگاردیا خط قرمزهای دیگری نیز برای شهروندان دارد:
- "برای حصول اطمینان از امنیت اطلاعات، دولت برگردش برخی اطلاعات نظارت خواهد داشت."
- ابزارهای قانونی آزگاردیا علاوه بر "تصمیم‌گیری بر اساس رفراندوم"، و "قوانین پارلمان" شامل "فرمان‌های رئیس ملت" نیز می‌شوند.
همچنین رئیس ملت قدرت قانونی برای تعیین جانشینش "بر اساس شجره‌نامه و یا هر مبنای دیگری" را دارد. کاندیدها می‌توانند توسط مجلس و شورای عالی فضایی نیز انتخاب شوند. اما رئیس شورای فضایی را رئیس ملت تعیین می‌کند. درواقع شورای عالی فضایی یک نهاد نظارتی است که حدس بزنید به چه گزارش می‌دهد: رئیس ملت.
عزل و نصب اعضای کمیته عالی و دادستان کل نیز بر عهده رئیس ملت است. بعلاوه او حق وتو یا عزل کاندیدها در دیگر سمت‌های مهم را نیز دارد، مانند رئیس بانک ملی آزگاردیا و قضات دادگاه عالی.
مشخص است که قانون اساسی آزگاردیا اختیارات زیاد و قدرتمندی در اختیار رئیس ملت قرار داده است.
اولین جلسه پارلمان آزگاردیا یک روز قبل از افتتاحیه برگزار شد. شهروندان آزگاردیا در جریان جزئیات این جلسه قرار نمی‌گیرند. اعضای پارلمان (که به‌صورت آنلاین توسط دیگر شهروندان انتخاب‌شده‌اند) اجازه اشتراک این جزئیات با هیچ‌کس را ندارند. در سالن غذاخوری کاخ هوفبرگ در وین از چندین نماینده پارلمان درباره جلسه برگزارشده پرسیدم.
"جان فاین" از آمریکا که به همراه همسر و فرزندش در مراسم شرکت کرده بود، گفت که در اولین جلسه موضوعات زیادی بررسی شد و چند قانون به تصویب رسید. اما گفت که نمی‌تواند درباره آن‌ها حرفی بزند.
قانون اساسی آزگاردیا شباهت‌های زیادی به سیستم انگلیسی دارد- اما فاقد شفافیت‌های مجلس اعیان بریتانیا است
یکی دیگر از اعضا به نام "ازوتلانا برونیکوفا" گفت جلسه دوازده ساعت طول کشید و بسیار دشوار بود. او یک روانشناس بالینی اهل روسیه است که اکنون در هلند زندگی می‌کند. او همکاران جدیدش را بسیار "متعهد و آماده اعمال تغییر" توصیف کرد.
از او پرسیدم که آیا حاضر است خانه‌ای جدید در شهرک فضایی بسازد؟ و پاسخ داد "کاملاً".
سیاست درب‌های بسته پارلمان موقت نیست. دیگر جلسات پارلمان نیز پشت درب‌های بسته برگزار خواهند شد "مگر آنکه خلافش اعلام شود". آشوربیلی می‌گوید سلطنت مشروطه انگلیس را تحسین می‌کند. اما در بریتانیا هرکسی می‌تواند وارد مجلس عوام و اعیان شود تا دموکراسی را در عمل ببیند.
رئیس ملت در سخنرانی افتتاحیه خود چشم‌انداز آزگاردیا را "بازتابی از رویای دیرینه و زیبای انسانیت در سرزمینی صلح‌آمیز" توصیف کرد... "مکانی که درد و نفرت در آن جایی ندارد و فقط عشق و شادی وجود دارد."
این سخنان دوست‌داشتنی هستند، اما یک حقیقت واضح را پنهان می‌کنند. اینکه کسی موفق به زندگی در شهرک فضایی افسانه‌ای شود یاد نه یک‌چیز است- اما اینکه آیا واقعیت با این آرمان‌شهر در تطابق باشد یا نه، چیز دیگری است.
ترجمه: وب‌سایت فرادید
