به گزارش خبرنگار مهر، می توان مامه تیام و جدایی او از استقلال را پیچیده ترین نقل و انتقالات سالهای اخیر فوتبال ایران دانست. مهاجم سنگالی که فصل گذشته به آبی پوشان ملحق شد و با گلزنی هایش دل آبی‌ها را ربود، بعد از پایان فصل حاضر به ادامه همکاری با این تیم نشد و این در حالی بود که مدیران سابق و فعلی استقلال معتقدند بر اساس قراردادی که با وی دارند، تیام قانونا بازیکن آنها بوده و امکان جدایی به راحتی ندارد.
در بند 8-6 قرارداد تیام قید شده این مهاجم می توانست در صورت داشتن پیشنهاد خارجی با پرداخت مبلغ 200 هزار دلار از استقلال جدا شود و پرداخت این مبلغ منوط به بالاتر بودن قرارداد تیام از مبلغ 400 هزار دلار است. مهاجم سنگالی فصل گذشته آبی پوشان با استناد به این بند از قراردادش خود را بازیکن آزاد دانسته و به خود اجازه جدایی و انتقال به هر باشگاه دیگری می دهد.
در صورتی که در همین بند دقیقا قید گردیده؛ «بازیکن می تواند با پرداخت 200 هزار دلار در انتهای نیم فصل دوم 1397-1396 از استقلال جدا شود.»
باشگاه استقلال با تاکید روی واژه «در انتهای نیم فصل دوم 1397-1396» معتقد است که زمان پرداخت مبلغ 200 هزار دلار برای جدایی منقضی شده و لذا تیام دیگر نمی تواند با پرداخت این مبلغ به راحتی جدا شود و برای جدایی باید رضایت باشگاه مبدا جلب شود. رضایتی که حالا آبی ها معتقدند با مبالغی به مراتب بالاتر از 200 هزار دلار جلب می شود.
ضمن این که در بند 9-6 این قرارداد نیز به صراحت نوشته شده؛ «باشگاه و بازیکن توافق کردند در صورت عدم تمایل به ادامه همکاری قرارداد نیم فصل دوم 1398-1397 به صورت توافقی فسخ شود.»
و البته بند عجیب و غریبی که در این قرارداد به چشم می خورد، بند 10-6 قرارداد است که به تیام این مجوز را می دهد اگر سرمربی (شفر) در پایان پنجره نقل و انتقالات هر فصل از استقلال جدا شود بازیکن می تواند از تیم جدا شود.
