به گزارش الودکتر: ما ایرانی ها با توجه به مسایل فرهنگی مان هواره احترام خاصی برای نان قایل هستیم و هیچ گاه باقی مانده ی نان را با دیگر آشغال ها دور نمی ریزیم. نان ها همواره به صورت جدا گانه جمع آوری و دور ریخته می شوند. ماندن طولانی مدت نان سبب ایجاد کپک در نان می شود و دور ریختن آن به صورت جداگانه و یا فروش آن به افرادی که نان خشک برای دام ها جمع آوری می کنند بسیار خطرناک است. به هیچ عنوان نان‌های کپک زده نباید مورد استفاده دام ها قرار گیرند. سمی که در نان های کپک زده تولید می شود با استفاده دام وارد بدن او شده و در شیر و حتی گوشت دام باقی خواهد ماند و در ادامه با مصرف این مواد غذایی سلامت انسان را تهدید خواهد کرد. یکی از اثراتی که باقی مانده کپک نان در فرآورده های دامی بر روی انسان می گذارد، ایجاد بیماری های کبدی است. در ادامه این مطلب شما را با اثرات مرگبار نان های کپک زده آشنا می کنیم.
نان کپک زده سبب مرگ انسان می شود
سم آفلاتوکسین در کپک نان خشک تولید می‌شود. این سم در هوای باز، گرما و دیگر شرایط مضر برای ادامه حیات میکروب‌ها، نه تنها از بین نمی‌رود، بلکه بیشتر و بیشتر رشد می‌کند. متاسفانه در آزمایش‌های انجام شده بر روی نمونه‌های غیر انسانی همچون موش‌ها، نتیجه تزریق آفلاتوکسین همواره سرطانی شدن نمونه آزمایشگاهی بوده است.
در واقع آفلاتوکسین ها، خانواده‌ای از سموم سرطان‌زا هستند که توسط برخی از قارچ‌ها همچون آسپرژیلوس تولید می‌شوند. این دسته از قارچ‌های تولیدکننده آفلاتوکسین ها در خاک، پوشش‌های گیاهی در حال پوسیدن، علوفه و یونجه و حتی حبوبات رشد می‌کنند. در اغلب موادی همچون نشاسته، فلفل تند، ذرت، تخم پنبه، ذرت خوشه‌ای (سورگوم)، تخم آفتاب‌گردان، گندم و مخصوصا تمامی انواع خشکبار و نان‌ها که به صورت ناصحیح انبار می‌شود، شاهد رشد مقدار قابل توجهی از آفلاتوکسین هستیم.
وقتی مواد غذایی آلوده فرآوری می‌شوند، وارد چرخه تولید مواد اولیه برای حیوانات، کشاورزی، مواد غذایی برای حیوانات خانگی و در نهایت مواد غذایی انسان‌ها می‌شوند. متاسفانه اگر این سموم از راه مواد غذایی وارد بدن انسان شوند، منجر به بروز سرطان می‌شوند.
کمتر کسی یک ماده غذایی کپک زده همچون نان و خشکبار که می‌توانند در شرایطی مملو از آفلاتوکسین باشند را تناول می‌کند، اما متاسفانه این سم به طور غیر مستقیم وارد بدن ما می‌شود. وقتی مواد غذایی همچون نان‌های خشک انبار شده به صورت ناصحیح، که اکنون همگی دارای آفلاتوکسین هستند، بعد از انباشته شدن به گاوداری‌ها منتقل شده و به عنوان غذا به دام‌ها داده می‌شوند، این سم به بدن حیوانات ورود پیدا می‌کند.
دام‌هایی که با مواد غذایی آلوده به آفلاتوکسین تغذیه می‌شوند، این سم را به شیر و گوشت خود منتقل می‌کنند. خورده شدن این مواد توسط مرغ‌ها حتی سبب می‌شود در تخم مرغ نیز شاهد وجود آفلاتوکسین باشیم. متاسفانه برخی دامداران تصور می‌کنند بدن حیوانات ضد تمامی سموم و میکروب‌ها است، به همین دلیل به تغذیه آن‌ها توجه نکرده و حتی مواد غذایی کپک زده و فاسد شده را به خورد آن‌ها می‌دهند.
متاسفانه این چرخه باز هم ادامه پیدا می‌کند و به نوعی دیگر باز به انسان بازمی‌گردد. کود تهیه شده از مدفوع حیوانات تغذیه شده با مواد آلوده به آفلاتوکسین نیز دارای این سم است. این کود به جان درخت‌ها وارد شده و سبب می‌شود میوه‌های رشد کرده نیز آلوده به آفلاتوکسین باشند.
کمتر ماده‌ای این‌چنین عمر کرده و طی مراحل مختلف عبور از بدن یک جاندار و تبدیل شدن به ماده‌ای دیگر زنده می‌ماند،آفلاتوکسین جزو این دسته از مواد است. احتمال بروز سرطان کبد به خاطر ورود آفلاتوکسین به بدن بیش از سایر سرطان‌ها است.
