مقتدی صدر دیگر پشتیبان العبادی نخواهد بود

پایگاه خبری تحلیلی فردا:

حیدر العبادی کاندیدای نخست وزیری عراق حالا دیگر پس از شورش‌های بصره و حمله به کنسولگری ایران در این استان شانس خود را برای نخست وزیری مجدد از دست داده است. در حالی که معترضان برای خواسته‌های معقول خود دست به تظاهرات زدند، خواسته‌هایی مانند آب سالم، شغل، برق و تاسیسات ساختاری، گروه‌های دیگری با اهداف متفاوت داخل جمعیت شدند و با آتش زدن آمبولانس و حمله به مراکز دولتی و وابسته به حشدالشعبی و آمریکا تظاهرات را به انحراف کشاندند. این مساله باعث شد که مقتدی صدر رهبری 54 عضو پارلمان حمایت خود از العبادی را قطع کند. مقتدی تلاش دارد که خود را از حوادث بصره کنار بکشد تا سرزنش‌ها متوجه العبادی شده و مقصر اصلی او باشد. او حالا روی اسب برنده شرط بسته است: ایران.

گروه‌های سیاسی عراقی به دو بخش تقسیم می‌شوند: یک گروه که توسط آمریکا پشتیبانی می‌شود و رهبری اش بر عهده العبادی و مقتدی صدر است و جناح دیگر که رهبری اش با نوری مالکی و هادی العامری است و گروه‌های حامی ایران محسوب می‌شوند. البته ائتلاف دیگری هم وجود دارد که اخیرا به وجود آمده و گزینه اش برای نخست وزیر فلاح الفیاض است. این ائتلاف مرکب از سنی‌ها و شیعیان است.

در حوادث اخیر بصره 16 تن کشته و 195 نفر زخمی شده اند. العبادی تلاش کرد تا با وضع حکومت نظامی این مساله را کنترل کند. وقتی اوضاع از کنترل خارج شد، مقتدی صدر از عبادی فاصله گرفت و از نمایندگانش خواست تا درخواست استعفای حیدر العبادی را ارائه کنند. یکی از منابع درون حلقه اول مقتدی به من گفت که مقتدی هیچ گاه حامی نخست وزیری مجدد عبادی نبوده، اگر چه از گروه عبادی حمایت می‌کرده است.

یکی از افراد حشدالشعبی در بصره پیرامون این تظاهرات می‌گوید: «افراد مورد حمایت آمریکا و عربستان وارد تظاهرات شدند و به ساختمان‌های حشد، دولت و ایران حمله کردند. همه می‌دانند جنوب عراق و عمدتا بصره، کوت، نصیریه و... جایی بوده که بسیاری از مردمش به افراد حشد پیوسته و جنگیده و داعش را شکست داده اند؛ بنابراین حمله مراکز حشد و ایران به رسوایی تبدیل شد و مقتدی را مجبور به موضع گیری کرد. مقتدی هیچ گاه طرفدار آمریکا نبوده و نخواهد بود و هیچ گاه هم از نخست وزیری عبادی حمایت نکرده بود. البته او با دخالت ایران در عراق هم مخالف است، اما نمی‌گذارد آمریکایی‌ها به مواضع ایران در این کشور حمله کنند.»

او از هرگونه درگیری با گروه آموزش دیده حشد اجتناب می‌کند و نمی‌خواهد بین شیعیان جنگ داخلی رخ دهد. او هم چنین می‌خواهد با 54 نماینده اش به بزرگترین فراکسیون یعنی عامری مالکی بپیوند که اکنون به نظر می‌رسد بیش از 165 نماینده دارد. این ائتلاف بزرگ دیگر نیازی به حمایت 42 نماینده کرد ندارد که البته احتمالا آن‌ها هم به این سو خواهند آمد. با این حال کرد‌ها دیگر نمی‌توانند شروط خود را تحمیل کنند.

منبع

مترجم: مسعودشایگان