بیست سال پیش، فیلم «مخمصه» Heat، فیلم سهساعته دزد و پلیسی، با بازی رابرت دنیرو Robert De Niro و آل پاچینو Al Pacino، در سینماها اکران شد. در این فیلم به کارگردانی و نویسندگی مایکل مان Michael Mann، از هیچ جلوه بصری استفاده نشده و تمام صحنههای آن در 65 لوکیشن واقعی در لسآنجلس فیلمبرداری شده است. مان در «مخمصه» از واقعگرایی در روایت داستان خود استفاده کرده است که معمولاً کمتر در فیلمهای قبل و بعدازآن در این ژانر دیده میشد و به همین دلیل این فیلم ازنظر بسیاری از منتقدین و طرفداران آن، یکی از بهترین فیلمهای جنایی تاریخ سینما است. در زیر 15 نکته جالب در مورد این فیلم فوقالعاده را بیان کردهایم.
1- داستان فیلم بر اساس ملاقات واقعی یک کارآگاه و یک سارق بانک، نوشته شده است.
در سال 1963، کارآگاه شیکاگویی به نام چاک آدامسون Chuck Adamson با یک متهم دزدی از بانک به نام نیل مکگالی Neil McGauley که شخصیت دنیرو در فیلم نیز به همین نام است، در کافیشاپی در شیکاگو ملاقات میکند. یک سال پسازاین قرار ملاقات، آدامسون رد مکگالی و همدستانش را در سرقتی از یک سوپرمارکت میگیرد. در تعقیبوگریزی که پیش میآید، مکگالی براثر اصابت گلوله کشته میشود. آشنایی آدامسون با مان از همکاری آن دو بر روی پروژههای «دزد» Thief و «داستان جرم» Crime Story آغاز میشود؛ اما ایده اصلی «مخمصه»، از تقابل دو انسان از دو جبهه متفاوت و درک مشترک آنها از هم میآید.2- ایمی برنمن Amy Brenneman به دلیل وجود سلاحهای زیاد در داستان فیلم، در ابتدا راضی با بازی کردن در آن نبود.
این بازیگر که در فیلم نقش شریک عشقی دنیرو، ایدی Eady را بازی میکند، خیلی راضی به بازی کردن در این فیلم نبود. مان بازی او را در سریال تلویزیونی NYPD Blue دیده بود و با پیشنهاد نقش به او، فیلمنامهای از داستانی «پر از مرد و اسلحه» را برایش فرستاد. برنمن که یک لیبرال است، مطمئن نبود که این نقش مناسبی برای او باشد. او در مصاحبهای گفت «نمیخواستم در فیلمی پر از اسلحه بازی کنم اما مان درخواست کرد که همدیگر را ملاقات کنیم و من موافقت کردم. وقتی مان را دیدم به من گفت که شنیدهام دوست نداری در این فیلم بازی کنی، چرا؟ و من جواب دادم که از این درگیریهای مردها و تفنگها خسته شدهام، چرا نمیتوانند یکجا بنشینند و با صحبت مشکلاتشان را حل کنند؟ و مان در آن لحظه به این نتیجه رسید که من باید این نقش را بازی کنم. مان بعداً به من گفت که شخصیت تو در فیلم تنها کسی است که میگوید «شماها دیگر چه جور آدمهایی هستید؟» »
3- وقتی مان پایان موردنظر خود را برای فیلم پیدا کرد، بقیه اتفاقات داستان بهدرستی در جای خود قرار گرفتند.
مان فیلمنامه «مخمصه» را ده سال قبل از ساخت آن نوشته بود، اما از پایان آن راضی نبود. او نمیتوانست بهترین پایان برای رابطه هانا و مکگالی را پیدا کند. مان امسال در بیستمین سالگرد اکران فیلمش در جشنواره بینالمللی فیلم تورنتو به حضار گفت «چیزی که در آخر به آن رسیدم، بهاندازه رابطههای آنها ارزشمند بود. به نظر من نیل خیلی خوششانس بود که به دست مردی کشته شد که از همه نظر به او شباهت داشت و او را کاملاً درک میکرد. وقتی به این پایان رسیدم، مهندسی معکوس کردم و بسیاری از اتفاقات داستان را با توجه به این پایان تغییر دادم.»
4- ایده قرار دادن دنیرو و آلپاچینو در مقابل هم در یک قرار صبحانه به ذهن آنها رسید.
تهیهکننده، آرت لینسون Art Linson و مان در همان رستورانی در سانتا مونیکا که مکگالی و ایدی در فیلم همدیگر را در آنجا ملاقات کردند، صبحانه میخوردند که مان از لینسون میپرسد که آیا به همکاری با او در این فیلم مایل است یا نه؟ «و آنجا بود که به یاد رابرت و آل افتادیم و دیدیم چه کسی بهتر از این دو برای بازی در این نقشها.»
5- رستورانی که دنیرو و آلپاچینو در آن یکدیگر را ملاقات کردند، پارسال بسته شد.
به مدت تقریباً 30 سال، رستوران کیت مانتیلینی Kate Mantilini در بورلی هیلز، مکان مناسبی برای حضور آدمهای مهم بود؛ اما به دلیل اجاره بالای آن، سال گذشته صاحبان آن تصمیم به بستن این رستوران گرفتند. صحنه فوقالعاده ملاقات مکگالی و هانا در این رستوران فیلمبرداری شده بود و صاحبان رستوران برای گرامی داشتن این صحنه، عکسی از آن را بر روی دیوار نصب کرده بود.6- ازنظر مان «مخمصه» یک فیلم عادی ژانر دزد و پلیسی نیست.
درست است که فیلم در مورد دزدی از بانک است و دو شخصیت اصلی در جبهه مقابل هم قرار دارند و صحنههای تعقیب و گریز نیز در فیلم وجود دارد، اما مان در مصاحبهای با مجله ددلاین گفت که ازنظر او دیدن زندگی شخصیتها، نیل مکگالی و ازدواجهای مشکلدار هانا و وال کیلمر Val Kilmer است که نقاط اصلی فیلم هستند. «پسازآن به داستان سرقت میرسیم و دوباره وارد زندگی شخصی شخصیتها میشویم؛ بنابراین نکته مهم شخصیتها هستند و نهفقط داستان جنایی آن.»
7- زاندر برکلی Xander Berkeley تنها بازیگر «مخمصه» است که در فیلم L.A. Takedown نیز بازی کرده بود.
قبل از ساخت «مخمصه»، مان فیلم تلویزیونی به نام L.A. Takedown را ساخته بود که بعدها داستان «مخمصه» از آن گرفته شد. زاندر برکلی تنها بازیگری است که در هردوی این پروژهها حضور داشته است. او در این فیلم تلویزیونی نقش واینگرو Waingro را بازی میکرد و بازی در این نقش را بسیار جدی گرفته بود.
برکلی میدانست که در «مخمصه» نیز نقش همین شخصیت را بازی خواهد کرد، اما به او نقشی در فیلم Barb Wire پیشنهاد شد و نتوانست در نقش واینگرو بازی کند. درنهایت این نقش به کوین گیج Kevin Gage رسید و مان توانست برکلی را راضی کند تا نقش کوچکتری، شخصیت رالف را بازی کند. برکلی در مصاحبهای گفت «واقعاً مفتخرم که تنها کسی هستم که در هر دو پروژه مان حضور داشتهام.»
کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریهها، وبلاگها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.
Post Views:
70