به‌تازگی فیلترهایی جدیدی توسعه داده شده‌اند که می‌توانند آلاینده‌های ارگانیک را بهتر جذب کنند. اگرچه ما شاهد توسعه‌ی برخی از روش‌های جایگزین جذاب در تصفیه‌ی آب بوده‌ایم، اما تاکنون پا را فراتر از استفاده از ژل سیلیکونی و کربن فعال‌شده در فیلتر کردن نگذاشته‌ایم. با این حال فیلتر ساخته‌شده از این مواد تنها یک بار قابل استفاده است و پس از آن دور انداخته می‌شود. در عوض، فیلترهای ساخته‌شده با نانولوله‌های کربنی نه‌تنها قابلیت استفاده‌ی مجدد دارند، بلکه در از بین بردن آلاینده‌های ارگانیک نیز مؤثرتر عمل می‌کنند.
محققان مؤسسه فناوری راچستر به سرپرستی جان دیوید و رینالد راجرز، اقدام به ساخت نانولوله‌هایی باکیفیت و تک جداره کرده‌اند که در قالب یک صفحه با ضخامت یک اتم و به شکل یک موم کندوی عسل به هم متصل می‌شوند (نانولوله‌های کربنی از صفحات میکروسکوپی گرافن تشکیل شده‌اند).
این نانولوله‌ها سپس بر اساس نوع نیمه رسانایی و فلزی بودنشان دسته‌بندی شدند. لوله‌های نیمه‌رسانا به شکل صفحات کربنی کاغذی درآمدند که از آن‌ها در تصفیه‌ی آب استفاده شد. ازآنجایی‌که نانولوله‌های کربنی آب را دفع می‌کنند، هیچ مولکول آبی در آن‌ها باقی نمی‌ماند. تنها چیزی که در این نانولوله‌ها باقی می‌ماند، آلاینده‌های ارگانیک است.
زمانی که این صفحات با ذرات آلاینده اشباع شدند، می‌توان آن‌ها را برای مدت 5 دقیقه در مایکروفر قرار داد. این کار باعث بخار شدن تمامی آلاینده‌ها و تمیز شدن مجدد صفحات کربنی می‌شود. راجرز درباره‌ی این نانولوله‌ها چنین گفته است:
این نوع از کاربرد، قبلاً به‌هیچ‌وجه انجام نشده بود. نانولوله‌ها در این زمینه کاملاً جدید هستند.
اخیراً یک مقاله دراین‌باره در مجله‌ی علوم زیست‌محیطی آب منتشر شده است.
