نیر فرزین در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان این‌که مجموعه شعر «زن پارچه‌ای» شعرهای پنج سال اخیرش است که در این مجموعه گردآوری شده است، اظهار کرد: این مجموعه توسط انتشارات آنیما به چاپ رسیده و دارای دو دفتر است؛ یک دفتر آن شامل شعرهای سیاسی من با عنوان «از حرمسرای شاه گریخته‌ام» است و دفتر دوم شعرهای اجتماعی من با عنوان «زن پارچه‌ای» است.
او افزود: این کتاب 72 صفحه‌ای حدود 34 شعر نو را در خود جای داده و اسم کتاب از یکی از شعرهای فصل دوم با عنوان «زن پارچه‌ای» گرفته شده است.
این شاعر جوان گفت: شاعر باید مشکلات و دغدغه‌های مردم و جامعه خود را در شعرش بیان کند و در بیان این مشکلات نباید سطحی‌نگر باشد.
فرزین خاطرنشان کرد: پس از وقوع هر اتفاق و حادثه‌ای در جامعه شاعران می‌توانند از حادثه استفاده کنند و آن اتفاق را در شعرهای خود بگنجانند. معمولا شاعرانی در این زمینه موفق عمل می‌کنند که پس از گذشت مدت زمانی به این موضوع بپردازند، چراکه زمان بسیاری از حقایق را بازگو می‌کند و شاعر می‌تواند به دور از هیجان به شعرگویی در این زمینه بپردازد.
او در ادامه گفت: عصر حاضر دیگر عصر شعرهای عاشقانه نیست و به نظر می‌رسد شاعر امروزی باید از خود جدا شود و به گفته نیما یوشیج در اشیا یا جاندار سوژه حلول کند و تمام زخم‌ها و دردها و زیستش را تجربه کند، سپس به خود بازگردد و بنویسد؛ در واقع شعر با از دور تماشا کردن، متولد نمی‌شود.
این شاعر افزود: کتاب شعر خود را به صورت مستقل به چاپ رسانده‌ام و موضوعی که برایم جالب توجه بود، این است که شعرهایم بدون هیچ ممیزی به چاپ رسید و مجوز گرفت.
وی با اشاره به نقش کلیدی زن در شعرش گفت: هر فردی به تبع تفکرات و تجربه و زیستش، برداشتی متفاوت خواهد داشت، در واقع مخاطب خود در فرایند تاویل متن مشارکت دارد و البته نگاه زنانه در شعرهای من وجود دارد. اگرچه بیشتر سوژه‌های من مسائل انسانی هستند.
