روزنامه ایران: ژاک پرور (Jacquec Preَvert) شاعر و نویسنده فرانسوی در سال 1900 در نویی - شهری نزدیک پاریس- به دنیا آمد. مادرش سوزان از اهالی اورنی و پدرش‌زاده برتانی بود. شش سال پس از تولد ژاک، پی یر دومین فرزند خانواده به دنیا آمد که بعدها به سینماگری پرداخت.
کودکی ژاک پرور با رؤیاهای زیبای آن دوران و در کنار دوستان خوبی چون لویی اراگون سپری شد. در جوانی پرور به محفل سوررئالیست‌ها راه پیدا کرد و در آن جا با بزرگانی چون روبر دسنوس فیلیپ سوپو آشنا شد و در سال 1928 رسماً به جمع آنان پیوست.
روزگار جوانی ژاک
به روزگار جوانی ژاک پرور به کارهای متعددی مشغول شد، از جمله مقاله نویسی در روزنامه ها، بازی در فیلم‌های تبلیغاتی و نگارش فیلمنامه. در این میان هانری میشو شاعر بزرگ فرانسوی حامی او بود و ژاک پرور در پناه حمایت‌های این شاعر بزرگ، رشد فکری و فرهنگی چشمگیری کرد و پس از این دوره است که پرور دست به تألیف تعدادی از مهم ترین فیلمنامه‌های سینمای فرانسه زد و دوره‌ای درخشان را با مارسل کارنه کارگردان فقید فرانسوی آغاز کرد که حاصل آن فیلم‌های ارزشمندی چون: کودکان بهشت، دروازه‌های شب و درام مسخره است.
پرور در سال 1945 مجموعه شعر (گفتارها) را منتشر می‌کند که یکی از شاهکارهای هنر مردمی فرانسه در قرن بیستم است. این کتاب با استقبال فراوانی روبه‌رو می‌شود و ژاک پرور را در میانسالی به اوج شهرت و افتخار می‌رساند، خاصه اینکه انتشار کتاب گفتارها با آزادی فرانسه ازاشغال نازی‌ها همزمان می‌شود.
استقبال از شعر پرور در تمامی طبقات و لایه‌های اجتماعی و سیاسی فرانسه و همچنین استقبال از ترجمه اشعار او به دیگر زبان‌های جهان، خبر از نبوغی کم نظیر و غبطه‌برانگیز می‌دهد که تا امروز نظیر آن به ندرت مشاهده شده است. به تعبیر منتقد فرانسوی ژان مالینیون، شعر پرور بی‌اندازه شاد، روشن و برای تمامی زمان‌ها تازه و بکر است.
هارمونی شاعرانه پرور
پرور نوع خاصی از شعر را خلق کرده که بسیار دلنشین و در عین حال فاقد هماهنگی و هارمونی شاعرانه است. اشعارش ساده اما ژرفند و موضوعات متنوعی را در بر می‌گیرند به طوری که خواننده هرگز از خواندن و بازخوانی آنها خسته و ملول نمی‌شود. در کتاب گفتارها پرور کاریکاتوریست و هجو نویسی است که ضد حماقت و شقاوت زمانه طغیان می‌کند.
پرور حضوری است متفاوت، فردی است ضد آکادمیک که بر ضد مفهوم سلطه و سلطه گری در تمامی ابعاد آن قد علم می‌کند و هم از این روست که شعر این شاعر طغیانگر با استقبال طبقه جوان فرانسه روبه‌رو می‌شود. در جریان انقلاب دانشجویی 1968 در پاریس، دانشجویان اشعار ژاک پرور را از بر می‌خواندند.
بخش دیگری از فعالیت‌های فرهنگی او کتاب هایی است که برای کودکان و نوجوانان نوشته و دوست هنرمندش السا هنریکه آنها را تصویرگری کرده است: شیر کوچولو، قصه هایی برای بچه‌های حرف نشنو، اپرای ماه و نامه‌های جزایر بالا دار نمونه هایی از فعالیت‌های او برای کودکان است که با استقبال بسیاری روبه‌رو شده و پس از چند دهه از زمان نگارش آنها همچنان در فرانسه چاپ و تجدید چاپ می شود.
در سایر نوشته‌های این شاعر بزرگ، مرز میان آثار کودکان و بزرگسالان کاملاً مشخص نیست چرا که دنیای کودکی و کودک شاد و سرخوش درون شاعر تا زمان مرگش در 1977 بسیار فعال و سرزنده بود. برگزیده‌ای از شعرهای او به همت محمدرضا پارسایار با نام «آفتاب نیمه شب» چند سال پیش به چاپ رسید.
