هیچ کس کامل نیست اما هیچ کس هم نمی‌خواهد پزشکش این امر را بداند! براساس نتایج یک مطالعه بین 60 تا 80 درصد افراد در مورد این که چقدر ورزش می کنند، روزانه چقدر مایعات می‌نوشند، چه غذاهایی می خورند، آیا دخانیات یا مواد مخدر استعمال می کنند یا خیر و هرچیز دیگری که ممکن است آن ها را بد جلوه دهد به پزشک خود واقعیت را نمی‌گویند.
به گزارش به نقل از ایسنا، علاوه بر این یک سوم افراد هنگامی که توصیه پزشک را متوجه نمی‌شوند یا با آن موافق نیستند، چیزی نمی‌گویند و اعتراضی نیز نمی‌کنند.
این اطلاعات بر اساس مطالعه جدیدی است که در آن متخصصان "دانشگاه سلامت یوتا" بیش از 4500 آمریکایی را در مورد اطلاعاتی که در اختیار پزشکان خود قرار می‌دهند، بررسی کرده‌اند.
به طور عمده دلیل کلی دروغ گفتن افراد به پزشکان این بود که نظر پزشک در مورد آنها برایشان اهمیت داشته و همچنین نمی‌توانستند سخنان پزشک را در طول ویزیت شدن تحمل کنند.
دکتر آنجلا فجرلین، مولف اصلی این مطالعه این گونه توضیح می‌دهد که بیشتر افراد می خواهند پزشکشان در مورد آن ها نظر خوبی داشته باشد و نگران این هستند که فردی تلقی شوند که نمی تواند تصمیم های خوبی بگیرد.
اگر چه همه ما از این موضوع مطلعیم اما دکتر فجرلین این موضوع را نگران کننده دانسته و با توجه به این که مواد مخدر و رژیم غذایی ضعیف جان بسیاری را می گیرد هشدار داده که نظام‌های بهداشتی باید توجه بیشتری به این مسئله نشان دهند.
تیم تحقیقاتی دانشگاه یوتا با همکاری دانشگاه‌های "آیووا" و "میشیگان" با در نظر گرفتن طیف وسیعی از جمعیت، دو نظرسنجی ترتیب دادند که یکی برای افرادی با میانگین سنی 36 سال و دیگری برای افرادی با میانگین سنی 61 سال صورت گرفته است.
در این دو نظرسنجی از افراد پرسیده شد که آیا تاکنون در مواردی چون: 1) درک نکردن دستورالعمل‌های پزشک، 2) مخالفت با توصیه پزشک، 3) این واقعیت که اصلا یا حداقل به طور منظم ورزش نمی کنند، 4) رژیم غذایی شان تا چه اندازه ناسالم است، 5) داروهای خاصی که مصرف می کنند، 6) این واقعیت که داروهای تجویزی خود را مطابق با دستورالعمل آن مصرف نمی‌کنند و نیز 7) داروهای تجویز شده برای شخص دیگری را مصرف می کنند، به پزشک خود دروغ گفته‌اند؟ یا در مورد آن ها سکوت کرده‌اند؟
طبق نتیجه نظرسنجی ها بیشتر افراد اعتراف کردند که حداقل در مورد جزئیات پزشکی یکی از این موارد در ارتباط با خودشان به پزشک دروغ گفته یا در مورد آن سکوت کرده اند. در اغلب موارد موضوعاتی که این افراد پنهان می‌کردند خیلی مهم نبود یا چیزی برای خجالت کشیدن در آن ها وجود نداشت اما غرور این افراد مانع صحبت کردن در مورد آنها شده بود.
یکی از نویسندگان این مطالعه می گوید: از این که چنین تعداد قابل توجهی از افراد در مورد چنین اطلاعات ساده و بی خطری دروغ گفته و به آن اعتراف نیز می کنند، بسیار تعجب می کنم.
او هم چنین می‌گوید: ممکن است برخی از شرکت‌کنندگان به طور کامل در مورد دروغ های خود اعتراف نکرده باشند و این پدیده میان مراجعه‌کنندگان به پزشکان رایج تر نیز باشد.
متخصصان هشدار می‌دهند که بازگو نکردن جزئیات حتی به کمترین میزان به این معناست که پزشک قادر به ارائه بهترین توصیه های پزشکی نیست و اگر بیماران اطلاعاتی را در مورد غذاها و داروهای مصرفی خود به درستی ارائه ندهند، می‌تواند پیامدهای قابل توجهی برای سلامت آن ها و به خصوص برای بیماران مزمن داشته باشد.
با این حال متخصصان تمام بار این مسئله را بر دوش بیماران نمی گذارند. این مطالعه به طور عمده نشان داد بیماران زن، بیماران جوان و آن هایی که اعتماد به نفس پایین تری دارند، بیشتر در مورد خود به پزشکشان دروغ می گویند.
محققان بر این باورند که شاید مراجعه به یک پزشک در سالیان زیاد می‌تواند پیوندی بین بیمار و پزشک ایجاد کند که ترس و تنش موجود را کاهش دهد.
به گزارش روزنامه دیلی میل، کارشناسان قصد دارند این مطالعه را تکرار کنند و نظرسنجی‌ها را درست بلافاصله پس از مراجعه بیماران به پزشک صورت دهند تا تجربه مراجعه به پزشک برای افراد هنوز تازه باشد. محققان تصور می‌کنند شرایط مراجعه فرد به پزشک نیز ممکن است بر فرد برای صحبت با پزشک تأثیر بگذارد. این امر این سوال را ایجاد می‌کند که آیا راهی وجود دارد تا به پزشکان کمک کند که بیمارانشان با آن ها احساس راحتی بیشتری داشته باشند؟
