خبرگزاری فارس: این روز‌ها اخبار و عکس‌هایی از بالکن معروف عزت الله ضرغامی در فضای مجازی منتشر شده است؛ بالکنی که محلی برای قرار‌ها و صبحانه‌های کاری شده است؛ تصمیم گرفتیم به دفتر کار او برویم و گفتگویی را با مهندس ضرغامی داشته باشیم. در ادامه بخش‌هایی از این گزارش را می‌خوانید:
- حوادث 88 بر خلاف اینکه پشتیبانی‌های گسترده‌ای از خارج کشور و عناصر ضد انقلاب داشت، ولی به لحاظ گستردگی در کشور تنها به تهران و چند خیابان معطوف بود؛ به لحاظ جغرافیایی در یک محدوده بسیار کم و با یک جهت گیری خاص این حوادث پیگیری می‌شد.
- حضور مردم در 8 و 9 دی ماه بعد از 8 ماه صبر مقدس و انقلابی در مقابل یک عده محدود که در خیابان‌ها ایجاد ناامنی می‌کردند و همراهی‌های لازم با آن‌ها از سوی رهبری انجام گرفته بود، حماسه 9 دی را آفرید.
- انقلاب اول در 22 بهمن 57 رخ داد و بی شک بقیه انقلاب‌ها دستاورد انقلاب نخست هستند؛ انقلاب دوم همان تسخیر لانه جاسوسی توسط دانشجویان بود که به تعبیر امام خمینی انقلاب دوم عنوان شد؛ اما انقلاب سوم همین حضور با بصیرت مردم در 9 دی ماه سال 88 بود که افتخار من حضور در هر سه انقلاب است.
- این ادعا که صدا و سیما در برخی موارد نظیر فتنه 88 کمتر به این موضوع پرداخته است موضوع غلطی است؛ اگر الان هم بخواهم برای حوادث 88 و در ادامه 9 دی ماه تصمیم گیری کنم همان تصمیمات قبلی را اتخاذ خواهم کرد.
- در سال 96 هم به دوستان صدا و سیما گفتم که مدل قرعه کشی سوال در سال 92 که انجام داده بودیم اشکالاتی داشت و باید به لحاظ فرم و محتوا تغییر کند؛ به لحاظ فرم اینکه کاندیدا بدون تمرکز و فکر سوالی که همان لحظه از تنگ بلورین در می‌آید را جواب دهند کار درستی نبود، چرا که باید کاندیدا اندکی نسبت به موضوع مسلط شود بعداً پاسخ دهد.
- برای پخش تصاویر هتک حرمت‌ها با چندین نفر مشورت کردم و در حالی که از صبح تصاویر عزاداری امام حسین پخش می‌شد در نهایت بر اساس تصمیم نهایی گوشه‌ای از این هتک حرمت‌ها پخش شد؛ عده‌ای گفتند این همه عزاداری شد چرا این تصاویر محدود که مربوط به گوشه‌ای از این کشور بود را منتشر کردید.
- ضرغامی با بیان اینکه اعتراضات به چرایی پخش هتک حرمت‌ها را قبول ندارم، عنوان کرد: این مساله فقط هتک حرمت 100 نفر در گوشه‌ای از کشور نبود بلکه این هتک حرمت‌ها عمق ناصواب بودن و انحراف گروهی را نشان می‌داد که حاضر بودند برای ایجاد تنش و برخورد با مردم به هر چیزی متوسل شوند.
- معتقد هستم که در این 8 ماه اقناع سازی و استدلال که در برخی از برنامه‌های گفتگو محور و تصاویر پیگیری شد صورت گرفت که البته می‌توانست این برنامه‌ها بهتر و با کیفیت بیشتری باشد؛ سخنران و مهمانان می‌توانستند بهتر و مسلط‌تر حرف بزنند. اما در این 8 ماه سعی کردیم جداسازی صورت بگیرد.
- وقتی مردم دائم از رادیو و تلویزیون درباره حوادث می‌شنیدند، این القا برای آن‌ها به وجود می‌آمد که کل کشور متاثر از این حوادث است؛ این حوادث فقط در چند خیابان مرکزی تهران انجام می‌گرفت و حتی شهر‌های دیگر در آرامش در حال گذراندن امورات خود بودند.
-اگر ما محدود و حساب شده در صدا و سیما به تصاویر و فیلم‌های حوادث 88 پرداختیم به خاطر این بود که دشمن به خاطر محدودیت و حساب شده بودن تصاویر تلویزیونی ما از بسیاری از نقشه‌های خود باز مانده و همچنین از راه انداختن جمعیت‌های خیابانی عاجز شده بود.
- وقتی دروغ‌های برخی رسانه‌ها با انتشار فیلم‌ها و تصاویر صدا و سیما خنثی می‌شد اعتماد مردم هم به آن‌ها از بین رفت و کم کم تقریباً همه به نقش این رسانه‌ها در ایجاد آشوب پی برده بودند؛ بسیاری از سریال‌ها و فیلم‌های پربیننده مانند فیلم رستگاران در همان ایام در همین خیابان‌ها فیلمبرداری می‌شد و همین نشان دهنده محدود بودن این اعتراضات بود.
- میزان پرداختن صدا و سیما به اغتشاشات و فتنه سال 88 قبل از 9 دی کاملاً درست و به اندازه بود؛ برنامه‌های تلویزیون در جای خود مناسب بود و پرداختن بیش از حد به این برنامه‌ها برای مردم القای بحران می‌کرد.
- تعدادی از مستند‌ها و سخنرانی‌های شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان را برای سازمان ملل ارسال کردم و در نامه‌ای توضیح دادم که بر اساس قوانین شبکه‌های تلویزیونی باید برنامه‌های آن‌ها عاری از خشونت باشد، اما چرا سازمان ملل در قبال آموزش ساخت کوکتل مولوتوف از سوی این شبکه‌ها برای ایجاد درگیری خیابانی در ایران سکوت کرده است. برنامه‌های آموزشی برای حمله به زن و بچه مردم در این شبکه‌ها نمایش داده می‌شد.
- یک فیلم سینمایی علیه رژیم صهیونیستی در شبکه سحر پخش شده بود که سازمان ملل شبکه را قطع کرده و حتی هشدار داد که اگر این برنامه را قطع نکنیم کل ترانسپورتر‌های ما را قطع می‌کنند.
- مرحوم هاشمی سه هفته بعد از مناظره‌های تلویزیونی در نماز جمعه هر آنچه که می‌خواستند را بیان کردند؛ این خطبه معروف مرحوم هاشمی از صدا و سیما و رادیو هم چند بار پخش شد و اگر این صحبت‌ها می‌توانست آرامش به جامعه بدهد چرا این اتفاق نیفتاد.
- خطبه نماز جمعه هاشمی در حقیقت دشمن را برای دشمنی و پیگیری آشوب‌ها در خیابان‌های تهران جری‌تر کرد؛ از این جهت این قیاس نادرستی است که مناظره‌ها عامل اغتشاشات شده است.
- مناظره‌ها در سال 92 و 96 هم برگزار شد و بعد از این دو انتخابات شاهد چنین تجمعاتی نبودیم در حالی که اتهاماتی که در سال 96 نامزد‌های انتخاباتی در هر برنامه 4 ساعته به هم زدند ده برابر آنچیزی بود که در سال 88 در مناظره‌ها گفته شد.
- در مناظرات سال 96 هم جامعه پذیرش مناظره‌ها و شنیدن حرف‌های مخالف را پیدا کرد و هم تجربه نامزد‌ها برای مناظره بیشتر شده بود از همین جهت واکنش‌ها به مناظرات و پرخاش‌های نامزد‌ها به هم محدود بود.
- اسناد زیادی برای این موضوع وجود دارد که بدون تردید فتنه سال 88 با برنامه و هماهنگی دشمن پیش می‌رفت و نمونه آن را در تعویق انجام برخی از سرویس‌ها در شبکه‌های اجتماعی مشاهده کردیم.
- وقتی بین احمدی نژاد و موسوی بحث دو طرف شکل گرفت نمی‌توانستیم به آن‌ها تذکر بدهیم یا برنامه را قطع کنیم چرا که قهر کردن هر نامزد هزینه بیشتری به دنیال داشت.
- شورای 5 نفره نظارت مستند کروبی را تأیید نکرد و تنها یک ساعت مانده به پخش این مستند، با مشورتی که خدمت مقام معظم رهبری داشتم به این نتیجه رسیدم که این مستند را پخش کنم. خود آقای کروبی صدا و سیما را تهدید کرد که اگر یک فریم از این مستند حذف شود، من اعلام می‌کنم این نوار پخش شده نوار ما نیست.
- سخت‌ترین تصویر‌هایی که از سال 88 دیدم که گاهی حتی اشک من را جاری می‌کرد اهانت‌هایی بود که به دستگاه امام حسین (ع) شد و مردم از همه اقشار در جلوی دوربین اعلام می‌کردند که به امام حسین (ع) چه کار دارند با دیدن این مصاحبه‌ها پا به پای این مردم گاهی اشک ریختم. البته اهانت‌های زیادی به امام هم شد؛ مساجد را آتش زدند و ... که تصاویر ناراحت کننده‌ای بود.
- زیباترین تصویری که از آن ایام دیدم مربوط به همان تصاویر روز 9 دی بود؛ در ابتدا اصلاً گمان نمی‌کردیم به حضور هلی کوپتر و تصویر هوایی نیاز باشد، ولی با دیدن حرکت اولیه مردم هرچند دیر، ولی تصاویر هوایی را هماهنگ کردیم.
- وقتی آن جمعیت عظیم (9 دی) و با شعار‌های متحد را دیدم واقعا برایم لذت بخش بود؛ جمعیتی که آمده بود برایش جناح سیاسی مطرح نبود و تنها به عشق امام حسین (ع) آمده بودند
