یک مطالعه انجام گرفته بر روی موش‌ها و همچنین انسان‌ها، ارتباط فاحشی را بین فسفات- یک افزودنی غذایی شایع- و عدم فعالیت فیزیکی نشان داده است.
براساس آخرین آمار وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده، کمتر از 5 درصد از جمعیت بزرگسال کشور فعالیت بدنی روزانه دارند.
بیش از 80 درصد از بزرگسالان ایالات متحده از دستورالعمل‌های توصیه شده برای انجام تمرین‌های هوازی و تمرین‌های مقاومتی پیروی نمی‌کنند. همچنین تنها یک سوم جمعیت، یکبار در هفته ورزش می‌کنند.
اما چرا درصد بیشتری از بزرگسالان کم تحرک هستند؟ در حال حاضر تحقیقات جدید مقصر را یک افزودنی مواد غذایی موجود در گوشت، نوشابه‌های گازدار و برخی غذاهای فرآوری شده می‌داند- فسفات غیر اورگانیک
دانشمندان دانشگاه پزشکی تگزاس(UT)، ارتباط بین فسفات و کم تحرکی در موش و همچنین انسان‌ها را مورد بررسی قرار دادند.
فسفات ذره‌ای است که از فسفر استخراج می‌شود، یک ماده معدنی که بدن برای ساخت و ترمیم استخوان‌ها و دندان‌ها، کمک به عملکرد بهتر اعصاب و منقبض شدن عضلات، به آن احتیاج دارد.
فسفات به عنوان یک “خطر سلامتی”
تولیدکنندگان، فسفات را به مواد غذایی اضافه می‌کنند تا ماندگاری آن را بالا ببرند و همچنین طعم غذا را افزایش دهند. این افزودنی به احتمال زیاد در “گوشت‌های فرآوری شده، ژامبون، سوسیس، کنسرو تن ماهی، برخی کیک و شیرینی‌ها، نوشابه‌ها و بسیاری از آبمیوه‌ها وجود دارد.
به طور معمول، کلیه‌ها مقدار فسفات خون را کنترل می‌کنند و فسفات اضافه را از طریق ادرار خارج می‌کنند.
با این حال، ممکن است کلیه‌های معیوب برای جلوگیری از فسفات بیش از حد با مشکل مواجه شوند. به همین دلیل است که دانشمندان قبلا این ماده را “ریسک سلامتی” می‌نامیدند و خواستار برچسب زدن و افشای مقدار فسفات اضافه شده بر روی بسته‌های مواد غذایی شدند.
برخی مطالعات نیز نشان داده‌اند که فسفات غیر اورگانیک با افزایش خطر مرگ و میر در میان افراد مبتلا به بیماری کلیوی همراه است. همچنین اخیرا در مطالعه‌ای بر روی کل جمعیت عمومی، رابطه‌ای بین مصرف فسفات بیش از حد و خطر بالای مرگ و میر قلبی مشاهده شد.
چگونه فسفات بر فعالیت بدنی ما تاثیر می‌گذارد؟
در این مطالعه، دانشمندان به دو گروه از موش‌های سالم برنامه غذایی یکسانی دادند؛ اما آنها به یک گروه از موش‌ها فسفات بیشتری به مقیاس مقدار فسفات مصرفی بزرگسالان در ایالت متحده دادند.
محققان می‌گویند که بالای 25 درصد از بزرگسالان ایالات متحده به طور منظم بین سه تا چهار برابر بیشتر از مقدار توصیه شده فسفات مصرف می‌کنند.
در آزمایش موش‌ها، 12 هفته پس از رژیم غذایی غنی شده با فسفات، متوجه شدند که زمان دویدن موش‌ها بر روی تردمیل و همچنین تناسب قلبی (توانایی قلب و ریه‌ها برای تامین اکسیژن) آنها پایین آمد.
موش‌هایی که فسفات بیشتری مصرف کردند، متابولسیم و سوخت و ساز بدنشان مختل شد. همچنین، محققان دریافتند که 5،000 ژن که به سوخت و ساز بدن کمک می‌کنند، در این موش ها تغییر کرد.
در بخش دوم مطالعه، دانشمندان داده‌های بیش از 1600 فرد سالم را بررسی کردند. همچنین شرکت کنندگان به مدت یک هفته، روزانه تمرین تناسب اندام انجام دادند تا دانشمندان بتوانند سطح تمرینات هر شخص را ارزیابی کنند.
آنها دریافتند که میزان بالای فسفات در خون با کم تحرکی بیشتر و زمان کمتر ” صرف فعالیت فیزیکی متوسط تا شدید” همراه است.
دکتر “ونگپاتاناسین”، سرپرست تیم تحقیق در مورد اهمیت نتایج تیم می‌گوید: “فکر می‌کنم زمان آن رسیده باشد که صنعت مواد غذایی را وادار به زدن برچسب بر روی محصولات کنیم تا بتوانیم کنترل بهتری بر روی میزان مصرف فسفات خود داشته باشیم.”