تا به حال به این فکر کردهاید که هر غذا، دسر و نوشینی داستانی دارد؟ اصلا غذاها از کجا آمدهاند و چه کسانی برای اولین بار آنها را درست کردهاند؟
غذا یکی از نیازهای اولیهی بشر است. امروزه آشپزی به هنری گسترده تبدیل شده و روزبهروز پیشرفت بیشتری میکند. سرآشپزها و متخصصین این رشته، همواره به فکر خلق طعمهای جدید و متفاوت هستند. اما با اینوجود، هنوز هم غذاهای کلاسیک، مورد استقبال افراد مختلف قرار میگیرند.
بنیتا در این سری مقالات به توضیح تاریخچه و طرز تهیهی خوراکیهای کلاسیک جهان میپردازد. در ادامه با ما همراه باشید.
وافل، این خوشمزهی تاریخی!
وافل در آمریکا فقط یک کیک نیست؛ بلکه یک سبک زندگی است! علاقهی مردم آمریکا به این صبحانهی خوشمزه آنقدر زیاد است که 24 آگوست را روز ملی وافل نامیدهاند. بسیاری از مردم دنیا، وافل را با دستور سنتیاش و به همراه کره و شیرهی افرا دوست دارند و برخی دیگر به شیوههای مدرن و به همراه خامهی زده شده و توت فرنگی.
در این میان سوالی که ذهن تمام دوستداران این کیک را به خود مشغول میکند این است که چه کسی وافل را برای اولین بار درست کرد و اصلا وافل از کجا آمده است؟
مورخان غذا، ریشههای وافل را در یونان باستان یافتند! طبق شواهد، در یونان باستان نوعی کیک وجود داشته که به شیوهی عجیبی طبخ میشده. آشپزها برای پخت این نوع خاص از کیک، خمیر آن را در ابزاری قرار میدادند که دستهی چوبی بلندی داشته و سر آن از دو بشقاب بزرگ آهنین درست میشده. این کیک در یونان باستان اُبلیوس نامیده میشد. اُبلیوس شیرین نبود اما رفتهرفته با تغییر ذائقهی مردم، این کیک تغییر کرد؛ بعد از مدتی حتی شکل بشقاب مخصوص پخت وافل نیز تغییر کرد. در قرون وسطا در اروپا، نوعی دسر برای بعد از غذا سرو میشد که ویفر نام داشت و به اُبلیوس شباهت بسیاری داشت. کاتولیکها روی این دسر را به شکل صلیب در میآوردند و از این نماد استفاده میکردند تا پس از خوردن آن و به جا آوردن شکر، مورد رحمت الهی قرار بگیرند.
اما در آن زمان ویفر تنها در انحصار کلیسا بود. پس از مدتی کلیسا، اجازهی درست کردن این دسر در خارج از کلیسا را داد. در هنگام جنگهای صلیبی، ادویههای مختلفی مانند دارچین و زنجبیل وارد اروپا شدند و سرآشپزها شروع به استفاده از این ادویهها کردند. رفتهرفته دارچین، زنجبیل، خامه، عسل و کره هم وارد دستور پخت ویفر شدند و خمیر نرمتر و ضخیمتری شکل گرفت. تکه آهنی که شکل ویفر را به صورت صلیب در میآورد، برجستهتر شد تا شکافهای عمیقتری در دسر ایجاد کند و ویفر به «وافل» تغییر نام داد. البته فرانسویها این دسر را «گوفق» مینامیدند. حدودا در اوایل قرن پانزدهم، قالب پخت وافل، از شکل دایره به مستطیلی مشبک تغییر شکل داد. در مورد علت تغییر شکل قالب اطلاعی در دست نیست اما این تغییر، مقدمهای برای وافلهای امروزی بود. در واقع F دوم در دیکتهی WAFFLE در قرن هجدهم به املاء کلمه اضافه شد و برای اولین بار در کتاب آشپزی رابرت اسمیت در 1725 میلادی درج شد. از آن پس وافل مدام تغییر کرد و هر ملتی دستور مورد علاقهی خودش را اختراع کرد.
وافل دارچینی، یکی از انواع خوشمزه و پرطرفدار وافل است که با هم دستور پخت آن را میخوانیم.
وافل دارچینی
برای تهیه ی این وافل حدودا به سی دقیقه زمان نیاز داریم. با مواد زیر میتوانید برای ده نفر وافل تهیه کنید.
مواد لازم:
تخممرغ دو عدد
آرد دو فنجان
کرهی ذوب شده سه چهارم فنجان
شیر یک و سه چهارم فنجان
شکر دانه ریز یک چهارم فنجان
بکینگپودر یک قاشق غذاخوری
نمک نصف قاشقغذاخوری
پنیرخامهای فیلادلفیا سه چهارم فنجان
شکر قهوهای یک چهارم فنجان
پودر دارچین یک قاشق غذاخوری
طرز تهیه:
داخل دستگاه وافلساز را با روغن چرب کنید و دستگاه را گرم کنید. چنانچه از قالب وافل استفاده میکنید، قالب را چرب کنید و روی حرارت متوسط گرم کنید. در ظرف مناسبی تخممرغها را بزنید و آرد را اضافه کنید. سپس نصف فنجان کره، شیر، یک قاشق غذاخوری شکر دانهریز، بکینگپودر و نمک را اضافه کنید و خوب با هم مخلوط کنید. خمیر به دست آمده را در قالب یا دستگاه وافلساز بریزید (برای هر وافل، از یک سوم فنجان خمیر استفاده کنید) و 3 دقیقه (یا تا حد دلخواهتان) بپزید.
پنیرخامهای و بقیهی شکر را خوب مخلوط کنید. سپس شکر قهوهای، دارچین و بقیهی کره را اضافه کنید و خوب هم بزنید. وافل را به همراه کرم پنیر و شکر قهوهای سرو کنید. نوش جان!
اگر از خواندن این مطلب لذت بردید میتوانید «داستان های خوشمزه/ این قسمت: فلائوتس» را نیز بخوانید.
دوستان و همراهان همیشگی بنیتا، شما میتوانید داستانهای خوشمزه را هر هفته شنبه دنبال کنید. لطفا نظرات و پیشنهادات خود را در بخش نظرات به اشتراک بگذارید؛ همچنین میتوانید به سوپر گروه و کانال تلگرامی بنیتا بپیوندید.
منابع: mentalfloss ،thenibble ،huffingtonpost ،kraftrecipes