به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری میزان، شبکه سی ان ان آمریکا با اشاره به تنش و درگیری های بین پاکستان و هند پس از جدا شدن دو کشور و استقلال پاکستان از هند در سال 1947، از جمله آخرین درگیری آنها در سال 1999 و تلفات هزاران نفری در امتداد خط کنترل نظامی در منطقه مورد مناقشه کشمیر، نوشت، اسلام آباد و دهلی پس از آخرین درگیری، آرام و بی صدا درصدد توسعه و ارتقای توانمندی های نظامی شان برآمدند.
هند با تقویت نظامی خود در طول چند دهه گذشته، اکنون در زمینه های مختلف، جنگنده ها، نیروها، تانک ها و بالگردها و نیز طبق اعلام موسسه بین المللی تحقیقات صلح استکهلم، در زمینه افزایش بودجه نظامی، از پاکستان پیشی گرفته است. با این حال، اعداد و ارقام غالبا گویای کل داستان نیست.
- مشکلی به نام چین
طبق اعلام موسسه بین المللی مطالعات راهبردی، هند در مقایسه با نیروی نظامی کمتر از یک میلیونی پاکستان، سه میلیون نیروی نظامی دارد اما، دهلی نمی تواند همه این نیروها را بر همسایه اش متمرکز کند. بخش عمده ای از این نیروها در شمال شرق هند و مرز این کشور با چین و به منظور جلوگیری از مخاطره جویی های این کشور متمرکز است. چین و هند در سال 1962 درگیر جنگ مرزی خونبار شدند و این درگیری ها گاه و بیگاه ادامه داشت و جدیدترین آنها به درگیری دوکلام در سال 2017 بازمی گردد.
چین می تواند از طریق حفظ رابطه نظامی نزدیک با پاکستان، توجه هند را به خود جلب کند.
طبق آمار موسسه بروکینگز، چین بزرگ ترین تامین کننده تسلیحات پاکستان است.
- روابط هند با غرب
در حالی که چین با هند روابط نزدیکی برقرار کرده است، هند که بودجه دفاعی اش شش برابر پاکستان است، طرحی برای مدرن سازی سریع ارتش خود دارد که پاکستان از عهده اجرای آن برنمی آید. هند اخیرا هواپیمایی مجهز به سیستم هشدار سریع و کنترل با فناوری اسرائیل و آمریکا خریداری کرد و به دنبال فناوری های جدیدتر نظامی است.
با وجود بودجه نظامی گسترده هند، یکی از مشکلات این کشور این است که بخش قابل توجهی از این بودجه صرف تعمیر و نگهداری تجهیزات موجود و حقوق کارکنان می شود. طبق اعلام سال گذشته کمیته پارلمانی بررسی آمادگی نظامی هند، تنها 14 درصد بودجه به مدرن سازی نظامی اختصاص داده شده بود.
- تفاوت مساحت
مساحت هند چهار برابر پاکستان است و این امکان را دارد که تجهیزات نظامی اش از مناطق مرزی متشنج دور کند و آنها را در جایی مستقر کند که حمله پاکستان به آنها با لایه های چندگانه پدافند مواجه شود. در پاکستانی با مساحت کوچک تر، حفاظت از پایگاه ها و تجهیزات نظامی دشوارتر است. درواقع، پاکستان فاقد عمق راهبردی است. البته، پاکستان در مرز بین المللی شبکه ای از کانال ها را در اختیار دارد که آرایش هندی ها برای حرکت به داخل پاکستان دشوارتر می شازد.
در حوزه دریایی نیز هند از دست برتر برخوردار است و خط ساحلی دفاع پاکستان بسیار کوچک تر است. هند ناو هواپیمابر و زیردریایی هایی با سوخت هسته ای دارد که تجهیزات پاکستان قابل قیاس با آن نیست.
- تهدید هسته ای
تسلیحات هسته ای، حوزه ای است که هند و پاکستان در آن هم وزن هستند و این مایه بیشترین نگرانی در صورت افزایش دشمنی ها بین دو کشور است. طبق اعلام سال گذشته موسسه بین المللی تحقیقات صلح استکهلم، پاکستان 140 تا 150 و هند 130 تا 140 کلاهک هسته ای دارند.
کارشناسان معتقدند، اگر شرایط بر پاکستان سخت تر شود، ممکن است قبل از اینکه فرماندهان در اسلام آباد بتوانند این کلاهک ها را متوقف کنند، آنها مورد استفاده قرار گیرند. پاکستان از هند می خواهد که بداند تهدید هسته ای همواره وجود دارد.
حمله انتحاری 14 فوریه(25 بهمن) نیروهای موسوم به جیش محمد به نظامیان هند در کشمیر موجب کشته شدن دستکم 41 نفر از آنها و سپس حمله هوایی جنگنده های هندی به مقر این نیروهای تروریستی در خاک پاکستان و دامن زدن به تنشی جدید در روابط دو کشور شد.
