هر روز شاهد یک مانع جدید برای شرکت‌های تولیدی هستیم

عباس کبریایی زاده به وضعیت صنعت داروسازی کشور در سال گذشته اشاره کرد و گفت: متأسفانه صنعت داروسازی کشور در سال 97 فشارهای بسیار زیادی را تحمل کرد که ناشی از ناکارآمدی‌هایی بود که در انجام وظایف در بخش‌های مختلف دولت وجود داشت، به خصوص در نظم دادن و انضباط در تخصیص ارز به نیازهای صنعت داروسازی و تأمین نقدینگی مورد نیاز صنعت بود. چرا که دولت به دلیل دیرکردهایی که در پرداخت‌ها به سازمان‌های بیمه گر داشت، بیمه‌ها به همان نسبت به داروخانه‌ها پرداخت داشتند و داروخانه‌ها نیز به شرکت‌های پخش و در نهایت این پرداختی‌ها به شرکت‌های دارویی با تأخیر صورت می‌گرفت.
به گزارش خبرگزاری مهر کبریایی زاده گفت: این وضعیت به خصوص در نیمه اول سال 97 فشارها روی صنعت داروسازی کشور ناشی از بی انضباطی‌های اداری بسیار زیاد بود و در 6 ماهه دوم سال گذشته با اصلاح مدیریتی و پیگیری‌های وزارت بهداشت، شاهد بودیم که شرایط در تخصیص ارز مورد نیاز صنعت بهتر شد.
نایب رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران به شعار سال 98 که «رونق تولید» نامگذاری شده است، گفت: اگر بخواهیم رونق تولید در کشور اتفاق بیافتد، دولت باید روان تر کار کند و دیوان سالاری حاکم بر دولت که در بخش‌های مختلف وزارت بهداشت، بخش بازرگانی وزارت صمت، گمرک و نظام بانکی ایجاد شده، مهم‌ترین عامل رکود در صنعت داروسازی کشور است.
وی افزود: متأسفانه هر روز شاهد یک مانع جدید از طرف گمرکات، سازمان توسعه تجارت، وزارت بهداشت، نظام بانکی و…، برای شرکت‌های تولیدی در کشور هستیم، صنعت داروسازی برای گرفتن مجوز، در حال حاضر نیازمند اخذ مجوزهای بسیار بسیار طولانی و بوروکراتیک است که در این فرایند باید انتظار بروز فساد اداری را داشته باشیم، متأسفانه هر روز شاهد یک مانع جدید از طرف گمرکات، سازمان توسعه تجارت، وزارت بهداشت، نظام بانکی و…، برای شرکت‌های تولیدی در کشور هستیم.
کبریایی زاده تاکید کرد: اگر به دنبال رونق تولید هستیم، باید ابزارهای آن را فراهم کنیم که مقرون به صرفه کردن تولید است. امروز شاهد هستیم که انواع عوارض و مالیات‌ها از بخش تولید گرفته می‌شود و قیمت تمام شده کالا در کشور روز به روز در حال افزایش است.
نایب رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران: آشفتگی که در تأمین بسیاری از کالاهای پشتیبان وجود دارد، متأسفانه قیمت تمام شده کالا در کشور را بالا برده است.
وی خاطرنشان کرد: اگر می‌خواهیم رونق تولید اتفاق بیافتد، باید بوروکراسی «مرگ آور» را که باعث آسیب صنعت شده و فساد اداری که در گوشه و کنار نهادها و دستگاه‌های دولتی وجود دارد و محصول همین بوروکراسی و دیوان سالاری اداری است، باید برچیده شود.
کبریایی زاده اظهار کرد: دولت به جای اینکه دستش را در جیب صنعت کند، برای اینکه نیاز مالی خودش را تأمین کند و به بدترین شکل هزینه کند، متأسفانه مواجه شدیم با یک دولت بزرگ و ناکارآمد که در بسیاری از موارد همراه با فساد اداری است.
نایب رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران گفت: خرج این دولت بزرگ و ناکارآمد را عمدتاً باید مردم و صنایع پرداخت کنند و همین عوامل باعث می‌شود قیمت تمام شده کالا در کشور افزایش پیدا کند.
وی اضافه کرد: سوال جدی که باید پاسخ بدهیم این است که چرا در کشوری مثل چین، مواد خام پتروشیمی از خاورمیانه به این کشور منتقل می‌شود و آنجا مواد پلاستیکی تولید می‌شود که ارزان‌تر از قیمت تمام شده در ایران به فروش می‌رسد. این چیزی نیست جز تدبیر دولت این کشور که قیمت تمام شده تولید را کاهش دهد.
کبریایی زاده تاکید کرد: در یک کلام اگر بخواهم انتظار صنعت از مسئولان را بیان کنم، این است که کاری بکنند قیمت تمام شده کالا در ایران مقرون به صرفه و قابل رقابت با کالاهای خارجی باشد و فشارهای وارده بر صنعت را کم کنند.
شایان ذکر است در ادامه هاله حامدی فر عضو هیأت مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان بیوتکنولوژی پزشکی، سال گذشته را سال بسیار سختی برای صنعت داروسازی دانست و گفت: این موضوع را نه من، بلکه به گواه پیشکسوتان این صنعت، سخت‌ترین سال صنعت داروسازی کشور در بعد از انقلاب بوده است.
حامدی فر ادامه داد: در سال گذشته صنعت داروسازی کشور با کمبود نقدینگی و افزایش هزینه‌های تولید همطراز با افزایش قیمت ارز مواجه بود. این در حالی بود که افزایش قیمت دارو در سال گذشته، به میزان خیلی کم و در اقلام محدودی اتفاق افتاد.
وی افزود: سیستم بانکی به دلیل تحریم‌ها دچار مشکل شده و صنعت داروسازی در بسیاری از اقلام وارداتی مواد اولیه برای تولید داروهای بیوتکنولوژی، با کمبودهایی مواجه بود.
این عضو هیأت مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان بیوتکنولوژی پزشکی گفت:صنعت بیوتکنولوژی دارویی در زمینه فیلترهای مخصوص، کیت‌ها، محیط کشت‌های خاص، رزین های خالص سازی و…، با مشکلات عدیده ای مواجه بود.
حامدی فر تصریح کرد: ارزبری محصولات بیوتکنولوژی خیلی زیاد نیست، با توجه به تنوع اقلام داروهای بیوتکنولوژی، در تأمین ارز مورد نیاز با مشکلات و محدودیت‌هایی مواجه بودیم و صنعت داروسازی، فشار زیادی را تحمل کرد.
وی اضافه کرد: با تمامی این مشکلات، صنعت داروسازی در سال گذشته سربلند بیرون آمد و کمبود اقلام دارویی حساس، در مقاطع خیلی کوتاه اتفاق افتاد.
این مدیر دارویی در پاسخ به این سوال که صنعت داروسازی در سال «رونق تولید»، نیازمند چه ابزارها و حمایت‌هایی است، گفت: ابتدا باید مشخص کنیم هدف از حمایت چیست. اینکه می‌خواهیم صنعت سر پا بماند یا تولید رونق بگیرد.
حامدی فر تاکید کرد: برای سر پا ماندن صنعت داروسازی، حمایت‌های زیادی باید صورت گیرد که مهم‌ترین آن، شکستن تابوی افزایش قیمت دارو است. زیرا، اگر قیمت دارو منطقی نشود، باعث خواهد شد صنعت با مشکلات زیادی مواجه شود و شاهد تعطیلی کارخانجات دارویی خواهیم بود.
وی گفت: قیمت دارو باید منطقی بالا برود و صنعت داروسازی می‌بایست از تسهیلات خاص بهره مند و در نرخ بهره بانکی برای صنعت نیز تجدید نظر شود.
این عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران تک نرخی شدن ارز در صنعت داروسازی را به نفع مردم و تولید کنندگان دانست و افزود: دو نرخی بودن ارز، مسیر سوءاستفاده را هموار می‌کند و متأسفانه آنهایی که سوءاستفاده می‌کنند، دچار مشکل نمی‌شوند. بلکه آن دسته از تولید کنندگان که درست کار می‌کنند، بیشتر زیر ذره بین و پروسه‌های وقت گیر تولید قرار می‌گیرند که می‌بایست این روند اصلاح شود، اگر به دنبال رونق تولید هستیم، می‌بایست فراتر از این مسائل و موضوعات گام برداریم.
حامدی فر ادامه داد: داروی تولید داخل به عنوان کالایی تخصصی و پیچیده از قیمت پایینی برخوردار است، داروی تولید داخل، ارزان قیمت ترین کالایی است که در کشور وجود دارد.
وی با تاکید بر ارائه تسهیلات خیلی خاص به صنعت داروسازی کشور، گفت: صنعت نیازمند تسهیلات بدون بهره برای اصلاح خطوط تولید و اخذ استانداردهای مورد نیاز برای ارتقا و پیشرفت است.
این عضو هیأت مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان بیوتکنولوژی پزشکی حل مشکلات صنعت داروسازی از طریق دیپلماسی را مورد اشاره قرار داد و افزود: در این مسیر نیازمند عزم دولتی برای رونق صادرات در کشورهایی هستیم که ادعا داریم رابطه ما با آنها خوب است.
به گزارش مهر حامدی فر در پایان تاکید کرد: صنعت داروسازی باید به سوددهی قابل سرمایه گذاری برای بهتر شدن کیفیت و صادرات برسد. بسنده کردن به سود بخور و نمیر برای صنعت، چاره ساز نیست. یکبار برای همیشه، قیمت دارو باید واقعی و منطقی شود.