به گزارش روز سه شنبه گروه علمی ایرنا از خبرگزاری یونایتدپرس، محققان تخمین می زنند که این نواختر باستانی توسط ستاره شناسان چینی در 48 سال قبل از میلاد کشف شده باشد.
این محققان که متعلق به یک گروه بین المللی ستاره شناسان هستند، بقایای این نواختر را در یک خوشه کروی کهکشانی کشف کرده اند.
آنها با استفاده از ابزار MUSE تلسکوپ بسیار بزرگ «آبزرویتوری» اروپا، این ستاره را در نزدیکی مرکز خوشه کروی به نام «مسیه 22» (Messier 22 ) مشاهده کردند. خوشه کروی Messier 22 در صورت فلکی کمان (Sagittarius) که 10 هزار و 600 سال نوری از زمین فاصله دارد، قرار دارد.
Messier 22 یک خوشه کروی بیضی شکل است که یک ترکیب بزرگ از خوشه های ستاره ای است و در هر خوشه صدها هزار ستاره قدیمی وجود دارد.
نو اختر به معنی اختر یا ستاره نوین است و در زبان لاتین نیز نُوا (nova) خوانده می شود. انگیزهٔ کاربرد این واژه آن است که گذشتگان می پنداشتند نو اختر به راستی زایش یک ستاره است زیرا که این ستارگان ناگهان بیشتر از همیشه درخشان می‌شدند. هر چند امروزه ما می دانیم که نو اختر و ابر نو اختر نمودار مرگ یک ستاره‌اند.
زمانی که یک نو اختر آتش می گیرد، هیدروژن از سطح این ستاره خارج می شود و یک پوشش ستاره ای درخشان تر در پشت ستاره باقی می گذارد. روشنایی بقایای یک نو اختر تا چند قرن باقی می ماند.
ستاره شناسان تخمین می زنند که این نو اختر خاص ابتدا حدود دو هزار سال پیش کشف شده باشد.
علمی**2038**1485
