ماجرای سقف‌گذاری برای دریافت انسولین بیماران دیابتی

موضوع دارو و درمان بیماران دیابتی همواره از موضوعات مهم و هزینه‌بردار برای بیمه‌ها تلقی می‌شود؛ موضوعی که با سقف‌گذاری در ارائه خدمات توسط سازمان‌های بیمه‌گر تا حدودی کنترل شده است، اما ظاهرا برخی سقف‌گذاری‌های جدید ابراز نارضایتی این بیماران را در پی داشته است.

به گزارش به نقل از ایسنا،دکتر اسدالله رجب - رئیس انجمن دیابت ایران ضمن بیان این که هیچ کمبودی در تأمین داروی انسولین در سطح بازار وجود ندارد، گفت: در حال حاضر مشکل ما کاهش سقف تقبل هزینه داروها توسط بیمه‌ها است که با شروع سال جدید محدودیت‌های تازه‌ای برای بیماران دیابتی در نظر گرفته‌اند.

رجب ادامه داد: تقاضای ما از بیمه‌ها این است تا با ما جلساتی داشته باشند تا طی هم اندیشی با یکدیگر بتوانیم آسیب‌های کم شدن سقف پوششی انسولین توسط بیمه‌ها برای بیماران را کاهش داده و از طرفی جلوی هزینه‌های اضافی سازمان‌های بیمه‌گر را بگیریم.

وی با تاکید بر اهمیت در نظر گرفتن سایر شرایط بیماران دیابتی افزود: به عنوان مثال برای نوجوان دیابتی که در سن بلوغ و رشد قرار دارد، نمی‌توان سقف دریافت انسولین قائل بود؛ چراکه می‌تواند به رشد آنها آسیب برساند.

دکتر حنان حاجی محمودی_مدیرکل دفتر خدمات تخصصی سازمان بیمه سلامت در این باره ضمن بیان اینکه این محدودیت‌های جدیدی که برای دریافت انسولین صورت می‌گیرد در سازمان بیمه سلامت نبوده، گفت: پیش از این هم سازمان ما محدودیت‌هایی برای دریافت انسولین قائل بود، اما محدودیت جدیدی اعمال نکرده‌ایم. ممکن است این محدودیت‌ها از سوی سایر سازمان‌های بیمه گر صورت گرفته باشد.

وی افزود: روش کار به این صورت بود که اگر بیماری به دستور پزشک بیش از سقف مورد نظر سازمان نیاز به انسولین داشت، با تشکیل پرونده به کمیته بررسی ارجاع داده می‌شد و در صورت تأیید کمیته، میزان انسولینی که پزشک تجویز کرده بود در اختیار بیمار قرار می‌گرفت.

وی با اشاره به این نکته که محدودیت سقف تعدادی در تمام اقلام دارویی وجود دارد، گفت: در برخی بیماران مشاهده می‌شود که فرد اقدام به رعایت اصول تغذیه‌ای نکرده و می‌خواهد صرفاً با دارو بیماری خود را کنترل کند. به همین دلیل نباید میزان دریافت انسولین به حدی باشد که بیمار انگیزه رعایت رژیم غذایی نداشته باشد. از طرف دیگر سازمان‌های بیمه‌گر نیز با محدودیت اعتبارات مواجه هستند و اولویت با تأمین داروهای پرهزینه‌ای مانند انسولین است.