به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، دانشمندان خوشه‌ای از نورون‌ها را در مغز موش‌ها شناسایی کرده‌اند که طعم شیرینی را رمزگذاری می‌کند.
حس کردن طعم یکی از حواس اولیه حیوانات است. حساسیت به حضور مواد شیمیایی خاص در غذاها که حیوانات به عنوان طعم و مزه آن را درک می‌کنند می‌تواند موجب نخوردن یک گیاه سمی شود.
توت‌ها و میوه‌ها پر از دانه و قند هستند و حیوانات را برای خوردن خود و پخش کردن دانه خود اغوا می‌کنند. تکامل حتی راهی برای بارور کردن دانه‌های هضم نشده با مدفوع حیوانات پیدا کرده است.
با وجود اهمیت فوق العاده طعم و مزه در اکوسیستم، ما به طرز شگفت‌آوری در مورد نحوه عملکرد مغز در پردازش این سیگنال‌ها کم می‌دانیم.
دانشمندان ژاپنی در ماه جاری با یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله Cell Reports یک گام در راه درک این سیستم حیاتی و پیچیده برداشتند و موفق به کشف خوشه نورونی مغز موش‌ها شدند که مسئولیت کمک به حس طعم شیرینی را دارد.
اطلاعات حسی مربوط به گرسنگی، سیری و سیگنال‌های طعم که از غذاهای مختلف تولید می‌شود در موش از بخشی از ساقه مغز موش به نام "PNP" عبور می‌کند که این سیگنال‌ها را از تالاموس چشایی(GT) رد می‌کند.
ما می‌دانیم که جایی در این فرآیند، سیگنال‌های طعم‌های شیرینی، تلخی، ترشی، شوری، اومامی یا ترکیبی از این پنج طعم کدگذاری می‌شوند، اما تاکنون نتوانسته بودیم خوشه‌های عصبی را که این رمزگذاری را انجام می‌دهد شناسایی کنیم.
"کن-ایچیرو ناکاجیما" و یک تیم از محققان مؤسسه ملی علوم فیزیولوژی(IPS) در ژاپن به دنبال خوشه‌های احتمالی واجد شرایط افتادند و در نهایت موفق به شناسایی آنها شدند.
ناکاجیما گفت: ما بیش از 40 سال بود که از حضور نورون‌های پاسخگو به طعم در قسمت PNP ساقه مغز مطلع بودیم اما قادر به شناسایی آن نبودیم و به تازگی به نشانگرهای مولکولی مناسب و روش‌های تصویربرداری شناسایی این نورون‌ها دست پیدا کردیم و دریافتیم که نورون‌های بیان کننده SatB2 مسئول احساس طعم و مزه هستند.
ثابت شد که این نورون‌های بیان کننده SatB2 در PNP پل حیاتی بین حسگرهای طعم در زبان موش‌ها و احساس مزه شیرینی غذاها هستند که از لحاظ تکاملی مهم است. همین طور که سیگنال‌ها از طریق این نورون‌ها به سمت GT می‌روند، سیگنال‌های احساس طعم شیرینی روی زبان موش‌ها با این اطلاعات کدگذاری می‌شوند.
محققان توانستند نورون‌های بیان کننده SatB2 را خاموش کنند و باعث شدند موش‌ها توانایی چشیدن شیرینی را از دست بدهند.
یکی از محققان تیم تحقیقاتی گفت: یافته‌های ما نشان می‌دهد که طعم‌های مختلف توسط انواع مختلف نورون‌ها در ساقه مغز پردازش می‌شوند. گام مهم بعدی این است که یک مجموعه کامل از نورون‌های چشایی از جمله نورون‌های SatB2 است. این کار به ما امکان می‌دهد تا بدانیم چگونه مجموعه آنها طعم‌های پیچیده را درک می‌کنند.
