به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، کاوشگر مریخ‌نورد "مارس 2020" که اخیراً چرخ‌هایش نصب شده بود، اکنون به بازوی رباتیک نیز مجهز شد.
در تاریخ 21 ژوئن، مهندسان آزمایشگاه پیشران جت ناسا در پاسادنای کالیفرنیا، شروع به اتصال بازو و دست رباتیک پیچیده "مارس 2020" کردند که این کاوشگر بدون سرنشین از آنها برای یافتن علائم حیات در گذشته و حال سیاره سرخ استفاده خواهد کرد.
این بازوی رباتیک شبیه به بازوی رباتیک کاوشگر "کنجکاوی"(Curiosity) ناسا است، البته این نسخه بسیار پیچیده‌تر با مجموعه‌ای جدید از دستگاه‌های طراحی شده و استفاده از تجربه عملیاتی "کنجکاوی" است.
این بازوی رباتیک تا 2.1 متر قابلیت باز شدن دارد و به لطف مجموعه‌ای از موتورهای محرک چرخشی در شانه، آرنج، مچ و مفصل‌ها پنج درجه آزادی عمل دارد.
وظیفه اصلی این بازوی رباتیک حمل و نقل برجک است که از آن برای جمع‌آوری نمونه‌ها و مطالعات سطح و زیر سطح مریخ استفاده می‌شود.
این کاوشگر شامل ابزاری موسوم به "SHERLOC" است که از طیف سنج، یک لیزر و یک دوربین برای جستجوی ترکیبات آلی و مواد معدنی که ممکن است تحت تأثیر زندگی میکروبی قرار گرفته باشند بهره می‌برد. همچنین دوربین "WATSON" برای "SHERLOC" مانند دستیار زمین‌شناس عمل می‌کند و بافت سنگ و خاک مریخ را بزرگنمایی و ثبت می‌کند.
یکی دیگر از ابزار برجک این کاوشگر، "PIXL" است که به دنبال نشانه‌هایی از زندگی باستانی در سنگ‌ها و خاک مریخ خواهد گشت.
اما ستاره این نمایش، مته "مارس 2020" است که این کاوشگر از آن برای رسیدن به 27 میلی‌متری سنگ‌ها برای جستجوی نمونه‌هایی که طی قرن‌ها بمباران رادیواکتیو و واکنش‌های شیمیایی خشن تحت تأثیر قرار نگرفته‌اند، استفاده می‌کند.
علاوه بر این، بازو و دست رباتیک نمونه‌ها را داخل کاوشگر جمع آوری می‌کنند، جایی که یک بازوی رباتیک دوم که بسیار کوچک‌تر از اولی است نمونه‌ها را در ظروف مخصوص بسته‌بندی می‌کند تا طی مأموریت بعدی به زمین آورده شوند.
"رایان ون شیلیفگارد" مهندس پشتیبانی در JPL می‌گوید: کاوشگر ما به دست و بازوی رباتیک نیاز مبرم دارد، چرا که آنها عملیات‌های بسیار پیچیده را به راحتی انجام می‌دهند.
مأموریت "مارس 2020" برای پرتاب در ژوئیه 2020 از ایستگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال در فلوریدا برنامه ریزی شده است و در 18 فوریه 2021 روی مریخ فرود خواهد آمد.