عفونت چشم زمانی رخ می دهد که میکروارگانیسم ها - باکتری ها، ویروس ها یا قارچ ها - به بخشی از چشم یا محیط اطراف آن حمله می کنند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ریدرز دایجست"، چشم صورتی یا ورم ملتحمه شایع‌ترین نوع عفونت چشم محسوب شده و مسری نیز است. در شرایطی که برخی عفونت های چشم، مانند ورم ملتحمه، می توانند بدون دخالتی خاص و به خودی خود بهبود یابند، برخی موارد دیگر می توانند موجب آسیب دائمی شده و نیازمند درمان فوری هستند.
عفونت های چشم شایع
چشم صورتی یا ورم ملتحمه به التهاب یا عفونت ملتحمه، غشا شفاف در امتداد پلک چشم، گفته می شود. بیشتر موارد این شرایط منشا ویروسی دارند و به خودی خود بهبود می یابند. اما اگر عفونت منشا باکتریایی داشته باشد، بیمار باید از قطره های چشم آنتی بیوتیک برای درمان استفاده کند. قرمزی، خشکی و ترشح از چشم از جمله علائم چشم صورتی هستند.
بلفاریت به التهاب پلک چشم گفته می شود که می تواند به واسطه یک عفونت باکتریایی شکل بگیرد. در شرایطی که بلفاریت بر بینایی تاثیر نمی گذارد، اما شرایطی ناراحت کننده و آزاردهنده است.
ایریتیس یا ورم عنبیه به التهاب عنبیه یا بخش رنگی چشم گفته می شود. این شرایط می تواند به واسطه ویروس زونا شکل بگیرد.
کراتیت به التهاب قرنیه، بخش شفافی که مردمک و عنبیه را پوشش می دهد، گفته می شود. کراتیت عفونی می تواند به واسطه باکتری ها، ویروس ها، انگل ها و قارچ ها شکل بگیرد. کراتیت شرایطی قابل درمان است، اما در صورت عدم درمان می تواند موجب اختلال دائمی در بینایی شود.
اندوفتالمیتیس به عفونت درون چشم گفته می شود که موجب التهاب در بخش سفید چشم می شود. اندوفتالمیتیس عفونی یک وضعیت اضطراری است و برای درمان آن ممکن است به انجام عمل جراحی فوری نیاز باشد.
عفونت چشم چگونه شکل می گیرد؟
یکی از دلایل شایع عفونت های چشم استفاده از لنزهای تماسی آلوده است. اگر لنزهای تماسی یا قاب آنها به باکتری آلوده باشند، این میکروب های مضر به محض تماس لنز با چشم در آن پخش می شوند. استفاده بیش از حد و طولانی مدت از لنزهای تماسی نیز می تواند عامل ابتلا به عفونت باشد که بروز التهاب و فعالیت باکتری ها را در پی دارد.
تماس با آب آلوده نیز از دیگر دلایل شایع تجربه یک عفونت چشم است. این می تواند شامل آب استخر، دوش، یا آب شستشوی لنزهای تماسی باشد. ابتلا به یک عفونت چشم واگیردار، مانند ورم ملتحمه، نیز می تواند به واسطه تماس با فرد مبتلا به عفونت رخ دهد.
علائم یک عفونت چشم
از جمله علائم عفونت چشم می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آبریزش یا خشکی
- ترشحات
- قرمزی و تورم
- خارش
- سوزش
- درد
- حساسیت به نور
- تاری دید یا کاهش قدرت بینایی (وضعیت اضطراری)
- کدر شدن قرنیه (وضعیت اضطراری)
چه کسانی بیشتر مستعد ابتلا به عفونت چشم هستند؟
افرادی با سیستم ایمنی ضعیف در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به هر گونه عفونت، از جمله عفونت های چشم قرار دارند.
همچنین، پژوهش ها نشان داده اند که افراد سیگاری در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به یک عفونت چشم قرار دارند.
استفاده از لنزهای تماسی می تواند خطر ابتلا به یک عفونت چشم را افزایش دهد. لنزهای تماسی یکی از دلایل شایع قرمزی چشم هستند. برای کاهش خطر، هرگز با لنزهای تماسی نخوابید و آنها را به همراه قاب نگهداری به طور منظم بشویید.
افرادی که برخی آسیب دیدگی های چشم را تجربه کرده اند نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به یک عفونت چشم قرار دارند.
عفونت چشم چگونه درمان می شود؟
روش درمان به نوع عفونت بستگی دارد. اگر به ورم ملتحمه مبتلا هستید، نیازی نیست شتابزده عمل کنید چون در بیشتر موارد این عفونت بی نیاز از دخالتی خاص بهبود می باید.
اگر نیازمند استفاده از یک آنتی بیوتیک موضعی هستید، دارو به شکل قطره یا پماد به طور مستقیم روی چشم استفاده خواهد شد. گاهی اوقات به مصرف یک آنتی بیوتیک خوراکی نیز نیاز است.
همچنین، پزشک شما ممکن است قطره های چشم استروئیدی را برای کمک به کاهش التهاب تجویز کند.
بدون در نظر گرفتن نوع عفونت چشم که به آن مبتلا هستید، پزشک احتمالا از شما می خواهد برای مدتی از لنزهای تماسی استفاده نکرده و به جای آن از عینک ضد عفونی شده استفاده کنید.
