بهترین فیلم های موزیکال از دهه ۶۰ میلادی تا امروز

فیلم‌های موزیکال معمولاً حس میراثی از سیستم استودیویی هالیوود دارد که مدت‌هاست مرده است، اما همچنان به‌عنوان ژانری که توانایی فیلم‌ها را در خلق دنیا‌های داستانی که آزادانه بین واقعیت و خیال درحرکت‌اند نشان می‌دهد، شناخته می‌شود. بدترین مثال‌های فیلم موزیکال از فیلم‌سازانی است که در آن‌ها موسیقی و رنگ و حرکت بدون کنترل در جریان است؛ و بهترین فیلم‌های موزیکال آن‌هایی هستند که با زیرکی آهنگ‌ها را یکپارچه با احساسات ناب شخصیت‌ها در فیلم جا می‌دهند.
در ادامه به معرفی 12 فیلم موزیکال که نشان‌دهنده‌ی گستره و بلندای این ژانر هستند می‌پردازیم.

همچنین بخوانید:
بررسی ژانر موزیکال

12. New York, New York 1977

بیایید روراست باشیم: تلاش‌های مارتین اسکورسیزی در موزیکال‌های بزرگ استودیویی شلخته است، اما این یکی از عجیب‌وغریب‌ترین، باحال‌ترین و جالب‌ترین آثار شلخته‌ی ساخته‌شده در تمام تاریخ سینما است. این فیلم که بین «راننده تاکسی» Taxi Driver و «گاو خشمگین» Raging Bull ساخته‌شده، یک فیلم موزیکال درباره‌ی فرانسین ایوانز Francine Evans و جیمی دویل Jimmy Doyle (با بازی لیزا مینلی Liza Minnelli و رابرت دنیرو Robert DeNiro) است، زوجی که «نیویورک، نیویورک» New York, New York را نوشته‌اند.

11. Lemonade 2016

هیچ‌کسی در آلبوم بصری به استادی Beyoncé نیست. او در 2016 پس از انتشار تک آهنگ Formation و ویدیویی که در آن نسبت به خشونت پلیس، طوفان کاترینا و بهبودی اوضاع جمعیت سیاه‌پوستان در نیو اورلئان New Orleans موضع‌گیری داشت، طرفداران را با برنامه‌ی اختصاصی اچ‌بی‌او HBO غافل‌گیر کرد. «لیموناد» Lemonade تنها تعدادی موزیک ویدیو که برای پیش‌نمایش آلبوم جدیدش سرهم کرده باشد نبود؛ بلکه نیم‌نگاهی بسیار صریح و صادقانه به زندگی‌های پشت پرده‌ی قدرتمندترین زوج موسیقی دنیا دارد.

10. The Young Girls of Rochefort 1967

یک شاهکار زیرکانه‌ی تلخ و شیرین که مالیخولیای خود را درون لایه‌های کیک ازدواجی از قطعه‌های موسیقی جذاب پنهان می‌کند، موزیکال «دختران جوان روشفور» The Young Girls of Rochefort را به‌راحتی می‌توان با یک اثر شیرین اشتباه گرفت. بخشی از دلیل آن این است که داستان آن‌یک رمانتیک کنار دریا درباره‌ی دوقلو‌هایی زیبا است، (کترین دنووه Catherine Deneuve و فرانسیس دورلیاک Françoise Dorléac، خواهرهای واقعی که برای اولین و آخرین بار پیش از مرگ فرانسیس، در کنار یکدیگر در این فیلم بازی می‌کنند) که رؤیای عاشق شدن و ترک کردن شهر کرخت و کسل‌کننده‌شان را دارند. بخش دیگری از دلیل آن این است که ژاک دمی Jacques Demy این فیلم را پس از فیلم ناامید‌کننده‌ی «چترهای شربورگ» Umbrellas of Cherbourg ساخت و هر چیزی کمتر از «فهرست شیندلر» Schindler’s List در مقایسه با آن پرهیجان به نظر می‌رسید.

9. A Hard Day’s Night  1964

بسیار پیش از آن‌که گروه One Direction یا هجمه‌ی گروه‌های موسیقی پسران اواخر دهه‌ی 90 را پر کند، گروه Beatles و فوج فوج طرفداران پرشوری که پای به‌پای آن‌ها انگلستان را درمی‌نوردیدند. فیلم موزیکال «شب‌زنده‌داری با بزن و بکوب» A Hard Day’s Night ریچارد لستر Richard Lester با هوشمندی بر تب و تاب Beatles که در جهان فراگیر می‌شد تکیه کرد و مخاطبان را با زندگی شخصی این چهار شگفت‌انگیز در طول یک روز که آن‌ها را از پشت‌صحنه تا روی استیج دنبال می‌کرد، همراه کرد. این فیلم پر از طنز عجیب‌وغریب و جذاب و کوله‌باری از آهنگ‌های خاطره‌انگیز است.

8. The Sound of Music 1965

آخرین فیلم موزیکال که راجرز Rodgers و همرستاین Hammerstein باهم کار کردند، شروعی معصومانه با ماریا Maria (با بازی جولی تندروز Julie Andrews) دارد و چنان آهنگ Swiss Alps را می‌خواند که گویی تمام قله‌ها و دره‌های آلپ عاشق او هستند.

7. Hedwig and the Angry Inch 2001

جان کمرون میچل John Cameron Mitchell با اقتباس از یکی از برجسته‌ترین داستان‌های عجیبی که تابه‌حال روایت شده، بدون زحمت یک فیلم موزیکال استثنایی را روی پرده برد. این فیلم آغازی تحسین‌برانگیز بر فیلم‌سازی او بود. او نقش یک شخصیت کلیدی را بازی می‌کند، نقشی که در بازآفرینی جدید برادوی هم آن را تکرار کرد. هدویگ Hedwig نیرویی قوی روی صحنه و بر روی پرده است: پرشور، فعال، خنده‌دار، اشتیاق و عمیقاً فلسفی.

6. Mary Poppins 1964

در طول دوره‌ای هشت ماهه در اواسط دهه‌ی 60، جولی اندروز Julie Andrews دو بار در نقش یک پرستار بچه‌ی رقصنده و آوازخوان بازی برجسته‌ای کرد و نامزد دریافت جایزه‌ی بهترین بازیگر زن شد. موزیکال «مری پاپینز» Mary Poppins به کارگردانی رابرت استیونسن Robert Stevenson نامزد دریافت 13 جایزه‌ی اسکار شد — هیچ فیلمی از دیزنی Disney تابه‌حال نامزد دریافت این تعداد جایزه نشده است — و همچنین تنها جایزه‌ی بهترین فیلم که والت دیزنی Walt Disney دریافت کرده است را در زمان خود از آن این استودیو کرد.

5. The Lion King 1994

با وجودی که استراتژی جدید دیزنی مبنی بر ساخت مجدد آثار انیمیشنی کلاسیک خود در قالب فیلم بلند، برخی از تماشاگران را به ستوه آورده است، حتی بدبین‌ترین آن‌ها هم با شنیدن «شیر شاه» The Lion King که در 2019 اکران خواهد شد و در آن دونالد گلاور Donald Glover و Beyoncé بازی خواهند کرد، گوش‌هایشان را تیز می‌کنند. دلیل آن شاید این است که نسخه‌ی اصلی همچنان بهترین انیمیشن موزیکال در نوع خود است و ناگفته نماند که پرفروش‌ترین انیمیشن به سبک سنتی، در تمام تاریخ است.

4. West Side Story 1961

موزیکال «داستان وست ساید» West Side Story فیلمی که پیش از آن‌که بسیاری از ما به دنیا بیاییم وجود داشته و قطعاً عمر بیشتر از همه‌ی ما خواهد داشت، با نماهایی استثنایی از شهر نیویورک آغاز می‌شود، اما جادوی آن در گوی برفی از دنیایی است که رابرت وایز Robert Wise و جروم رابینز Jerome Robbins برای این نسخه‌ی سینمایی مشهور ساختند.

3. Cabaret 1972

هر کسی که شاهکار باب فاسی Bob Fosse را ندیده باشد آن را ازآنجاکه جایزه‌ی اسکار بهترین کارگردان را از چنگ فرانسیس فورد کوپولا Francis Ford Coppola برای فیلم «پدرخوانده» Godfather قاپید، می‌شناسد. شاید کورلئونه‌ها زیر بار این موضوع نروند، اما فاسی Fosse شایستگی‌اش را داشت. همین‌طور درباره‌ی لیزا مینلی Liza Minnelli که جایزه‌ی بهترین بازیگر زن را به دست آورد.

2. The Umbrellas of Cherbourg 1964

فیلم رمانتیک زمان جنگ ژاک دمی Jacques Demy تماماً آهنگ است، لحظه‌به‌لحظه‌ی آن و با تغییر هر نت موسیقی مخاطب را مجذوب رنگ‌های جادویی و چترهای معروف خود می‌کند. درام دمی Demy زبان کلاسیک فیلم‌های کلاسیک موزیکال مترو-گلدوین-مایر MGM را به شیوه‌ای خودمانی‌تر تبدیل کرد و در آن جنیویو Geneivieve (با بازی کترین دنووه Catherine Deneuve در یکی از برجسته‌ترین نقش‌هایی که بازی کرده است) عاشق گای Guy (با بازی نینو کاستلنوو Nino Castelnuovo) می‌شود و با ناپدید شدن گای Guy که به جنگ الجزیره می‌رود، روابطشان پیچیده می‌شود.

1. All That Jazz 1979

با وجودی که موزیکال «این‌طور چیزها» All That Jazz هشت سال پیش از مرگ باب فاسی ساخته‌شده بود، امروزه شبیه نوعی مدیحه‌سرایی برای او به نظر می‌آید. فاسی که در چیزهای زیادی استاد بود و همچنان رکورد دریافت هشت جایزه‌ی تونی Tony او برای فیلم‌برداری، دست‌نیافتنی است، کار شگفت‌انگیزی کرد و هم‌زمان با ویرایش «لنی» Lenny، تولید اصلی «شیکاگو» Chicago را به نمایش گذاشت — و بعدها این تجربه‌ی خود را تبدیل به یک فیلم کرد.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.