برترین‌ها: هزاران مبارز برای رسیدن به پیروزی و به اراده خود وارد قفس فلزی مسابقات یو اف سی (UFC) شده‌اند که هر کدام مهارت‌های خارق‌العاده و سبک مبارزه خاص خود را داشته‌اند. اما همانطور که همیشه در این مسابقات می‌بینیم، تمام مبارزان سبک یکسانی ندارند به خصوص زمانی که پای خشونت در مبارزه و نابودی حریف در درون قفس به میان می‌آید.
اگر چه تمامی مبارزان این مسابقات به شکل خود ترسناک و خطرناک هستند، اما تعداد اندکی از آنان خشونت را بهتر و شدیدتر از دیگران در میدان مبارزه به نمایش می‌گذارند.
نه تنها این مبارزان با ضربات خاص و مهلک خود کار حریفانشان را تمام می‌کنند بلکه عادت دارند که دست‌هایشان را به خون حریف آلوده کنند و آنقدر او را مورد حمله قرار می‌دهند که حریف چاره‌ای جز تسلیم شدن قاطع در برابر آن‌ها نداشته باشد. اگر چه تعداد چنین مبارزانی در دنیای یو اف سی کم نیست، اما ما در این مطلب تعداد این قاتلان درون قفس را به 10 نفر کاهش داده‌ایم، مبارزانی که پس از هر مبارزه خود بخشی از روح حریف نگون‌بختشان را با خود می‌برند.
10. چاک لیدل
اگر در طول دهه 2000 از طرفداران و تماشاگران مسابقات یو اف سی بوده باشید بدون شک با چاک لیدل معروف به مرد یخی، استاد ناک اوت کردن در دسته سنگین وزن سبک این رشته آشنا هستید. همه چیز لیدل به یک مبارز هنر‌های رزمی ترکیبی (MMA) شبیه بود، از لباس‌هایش تا مو‌های خاصش به سبک سرخپوستان موهاک و نگاه ترسناکی که به هر یک از رقبای خود در درون قفس مبارزه می‌انداخت.
اگر چه تمامی جنبه‌های ظاهری و رفتاری مرد یخی جذاب بود، اما قهرمان سابق یو اف سی بیشتر به خاطر رویکرد خشن و مرگبارش نسبت به رقبا در درون قفس مورد توجه طرفداران این سبک مبارزه قرار گرفت.
چه زمانی که از مشت‌هایش استفاده می‌کرد و چه وقتی که زانو و ساق پایش را به کار می‌گرفت، تنها هدف لیدل ناک اوت کردن رقیب به بدترین و خشن‌ترین شکل ممکن بود. علیرغم اینکه وی یک کشتی‌گیر درجه یک بود، اما از تکنیک‌ها و توانایی‌های خود در این رشته برای شکستن دادن رقبایش استفاده نمی‌کرد.
به جای آن، لیدل از مهارت‌های کشتی خود برای جلوگیری از کشاندن مبارزه روی زمین توسط رقیبش استفاده می‌کرد، چیزی که در اکثر موارد رقبایش هنگام مواجهه با ضربات سنگین او سعی در انجامش را داشتند. در میان مبارزات بسیار خشن لیدل، می‌توان عملکرد او در مقابل تیتو اوریتز در اولین مبارزه در یو اف سی 47 را خشن‌ترین آن‌ها دانست.
9. کارلوس کاندیت
وقتی که مبارزی لقب «قاتل مادرزاد» را به خود می‌گیرد، می‌توان سبک مبارزه و خشونت او را متصور شد. از خوش شانسی طرفداران دنیای هنر‌های رزمی ترکیبی، کارلوس کاندیت چیز‌هایی فراتر از لقب خود برای عرضه داشت و برخی از خشن‌ترین مبارزات در تاریخ دسته سبک وزن ویژه (welterweight) بود.
این مبارز اهل آلباکرکی، نیومکزیکو به خاطر سبک تمام اکشن خود در مبارزه همواره سرآمد وزن خود بود. چیزی که این مبارز قهرمان را ترسناک و خطرناک می‌ساخت این بود که او می‌توانست از هر زاویه قابل تصوری و در هر لحظه‌ای به حریف خود حمله کند و همیشه نیز همین کار را می‌کرد.
اگر مبارزه در حالت ایستاده و روی پا باقی می‌ماند، کاندیت با رگباری از ضربات مشت، لگد، زانو و آرنج حریف خود را درمانده می‌ساخت. در مسابقات یو اف سی 132، کاندیت توانست مانع از زمینگر شدن خود در مقابل دانگ هیون کیم که یک مبارز کارآمد در فنون جودو بود شده و قبل از وارد کردن ضربه نهایی با یک ضربه زانوی مرگبار، با حملات سنگین خود او را به مرز پذیرفتن شکست کشانده بود.
او روی زمین نیز به همین اندازه خشن و بیرحم بود و به محض اینکه رقیبش اجازه می‌داد با قفل کردن دست‌های خود دور گردن و شانه حریف او را وادار به تسلیم می‌کرد. با این وجود برای دیدن خشونت واقعی کاندیت باید مبارزه او را با روری مک دونالد تماشا کنید.
8. رابی لاولر
علیرغم مبارزه طولانی مدت برای سازمان‌های دیگر، رابی لاولر توانست جایگاهی برای خود به عنوان یکی از ترسناک‌ترین مبارزان دسته سبک وزن ویژه یو اف سی دست و پا کند. از سال 2013 تا 2016، لاولر به کابوس مبارزان هم وزن خود تبدیل شده بود.
قهرمان سابق این دسته بعد از مدتی بازنشستگی بار دیگر به قفس مبارزه بازگشته و وقتی که در قفس بسته می‌شود بار دیگر همان لبخند ترسناک و خاصش را نثار رقیبانش می‌کند. اگر چه او نمایش خاصی ندارد، اما توانایی‌هایش درون رینگ نابود کننده و تغییر دهنده مسیر ماجرا درون رینگ است.
او دست‌هایی قاتل دارد که نمونه آن را باید در پیروزی‌هایش با ناک اوت مقابل جاش کوژک، روری مک دونالد و جیک النبرگر دید. وقتی که لاولر ضربات پا را نیز وارد کار می‌کند، سبک مبارزه‌اش ترسناک‌تر از قبل نیز می‌شود.
اگر چه مبارزات اخیر او مانند گذشته نیست، اما سه سال حکومت او بر دسته خود باعث شده که طرفداران دنیای یو اف سی هیچگاه خشونت مبارزات این هیولا را فراموش نکنند.
7. دونالد کرونه
برخی افراد حقیقتاً از مبارزه لذت می‌برند و دونالد کرونه بدون شک در این دسته قرار می‌گیرد. البته او نقاط ضعف و خطا‌هایی دارد که در تمام دوران حرفه‌ایش باعث عقب نگه داشتنش شده‌اند. با این وجود، گاوچران درون قفس کاملاً متمرکز بوده و می‌تواند هر کسی را در دسته سبک وزن از پیش رو بردارد.
در شباهتی آشکار با هم تیمی سابقش، کارلوس کاندیت، کرونه نیز یک مبارز مهاجم سرسخت است که از همه جهت رقیبش را زیر ضربات سهمگین خود قرار می‌دهد چه در سر پا و چه روی زمین. اما بزرگ‌ترین تفاوت بین او و کاندیت این است که کرونه سرعت بسیار مرگبارتری دارد که به او کمک کرده حملاتش را ویرانگرتر سازد.
ناک اوت‌های او در مقابل ادسون باربوزا، الکس هرناندز و جیم میلر به شکل باورنکردنی وحشیانه و ترسناک بودند. با این وجود بهترین عملکرد گاوچران در دسته سبک وزن ویژه در مقابل ریک استوری در یو اف سی 202 در لاس وگاس بود. اگر چه استوری در این مبارزه تمام تلاش خود را باری شکست دادن رقیبش انجام داد، اما این تلاش‌ها در مقابل توانایی‌های کیک بوکسینگ کرونه راه به جایی نبرد.
در این مبارزه، گاوچران داستان ترکیبی از فنون را روی استوری پیاده کرد که نه تنها کار استوری را در آن شب تمام کرد بلکه برای همیشه به حرفه او در یو اف سی نیز پایان داد.
6. ادسون باربوزا
در حالی که ادسون باربوزا، متخصص برزیلی موی تای، نتوانست به اوج وزن سبک وزن یو اف سی دست یابد، اما در طول دوران حرفه‌ای خود توانست اکثر رقیبانش را از میدان به در کند. او نیز مانند بسیاری از مبارزان شناخته شده و معروف ورزش‌های رزمی، از جمله حبیب نورماگومدوف، تونی فرگوسن و جاستین گیچی، تمام مبارزان شجاع دسته سبک وزن که جرأت رویارویی با او را داشتند نابود کرد.
اگر چه توانایی‌های بوکس او برای ناک اوت کردن رقبایش کافی به نظر می‌رسید، اما این ضربات پای باربوزا بود که باعث ایجاد رعب و وحشت در میان رقبایش می‌شد.
او یکی از بهترین پا‌های تاریخ یو اف سی را داشت و به اشکال مختلف از ضربات پای خود برای تمام کردن کار رقبا استفاده می‌کرد. از ضربه زانوی معروفش در ناک اوت کردن بنیل داریوش تا نابود کردن وحشیانه رافائلو الیویرا تا جایی که دیگر توان ایستادن نداشت، این مبارز 33 ساله مرگبارترین مبارزی بود که می‌توانستید در سبک وزن با او روبرو شوید.
ترسناک‌ترین مبارزه او در یو اف سی 142 در برابر تری اتیم رخ داد که پس از یک مبارزه هیجان‌انگیز و پرکش و قوس با یک ضربه چرخشی پا او را به گوشه رینگ پرتاب کرد.
5. کین ولاسکز
مبارزان سنگین وزن در ام ام ای، همگی قابلیت‌ها و توانایی‌های مشترکی دارند. همه آن‌ها این قدرت را دارند که با یک ضربه مشت ویرانگر حریف را به کف قفس بدوزند، اما نفس کافی برای بیش از یک راند مبارزه را ندارند.
تماشای این غول‌های خسته در حال تلوتلو خوردن و درماندگی تنها پس از پنج دقیقه مبارزه می‌تواند بسیار غم‌انگیز باشد. اما کین ولاسکز از این قاعده مستثنی بود. او نه تنها ضربات مشت سهمگین و مرگباری داشت بلکه از چنان نفسی برخوردار بود که باعث می‌شد حتی مبارزان سبک وزن نیز به او رشک ببرند.
اگر موفق به شکست ولاسکز در راند اول نمی‌شدید، او به یک قطار افسار گسیخته تبدیل می‌شد که پس از سرعت گرفتن دیگر امکان متوقف کردن آن وجود نداشت. نمایش‌های ترسناکی از این قهرمان سابق یو اف سی وجود دارد که قدرت ویرانگر او در سنگین وزن را به رخ می‌کشد، از خرد کردن صورت براک لزنار و ایجاد یک زخم بزرگ زیر چشم او تا کاستن از عمر جونیور دوس سانتوس بعد از نابود ساختن وحشیانه او در مبارزه دوم و سومشان.
با این وجود اوج خشونت و قدرت ولاسکز در مبارزه‌اش با بیگ فوت سیلوا در یو اف سی 146 بود که تنها در 3 و نیم دقیقه، ولاسکو توانست رقیب را به زمین دوخته و با ضربات مشت ممتدش او را درمانده کرده و در ادامه با ضربه آرنج صورت او را له کند که با خونریزی شدید سانتوس همراه بود.
4. جاستین گیچی
وقتی که پای مبارزه‌ای اکشن، خونریزی و خشونت محض در ام ام‌ای به میان می‌آید، مبارزان کمی پیدا می‌شوند که بهتر از جاستین گیجی باشند. قهرمان چندباره سابق جهان در سبک وزن تنها 5 مبارزه در یو اف سی انجام داد، اما در همین 5 مسابقه نیز چنان نمایشی از خود ارائه داد که به چهره‌ای فراموش‌نشدنی تبدیل شد.
در ابتدای دوران حرفه‌ای خود، گیچی به خاطر مبارزات بی‌پروا و ریسکی‌اش مورد توجه قرار گرفته بود. به طور خاص، ضربات سنگین پایش به رقبا و رفته رفته نابود کردن آن‌ها به ابزاری ویرانگر و موثر برای گیچی تبدیل شده بود. با این وجود، پس از دو باخت درون قفس، گیچی مجبور شد که تغییراتی در سبک مبارزه خود داشته باشد.
اما این تغییرات بدین معنا نبود که از خشونت سبک مبارزه‌اش کاسته شده باشد. وی به جای تحمل کردن صدمات فراوان تنها برای زدن یک ضربه موثر به حریف، گیجی به سبک مبارزه تدافعی روی آورده بود که در نهایت به خسته کردن و نابود کردن رقبا منتهی می‌شد.
شاید تماشای هیچ مبارزه‌ای به اندازه مبارزه گیچی به عنوان مبارزه‌ای که ذره‌ای از ضربات حریف ترس نداشته و صدمه دیدن را دوست داشت لذت‌بخش نباشد.
3. آنتونی جانسون
وقتی که مبارزان به وزنی بالاتر می‌روند، به ندرت می‌توانند از همان قدرت سابق خود برای شکست دادن رقبای بزرگ‌تر و قوی‌تر استفاده کنند، اما همین موضوع باعث شد که آنتونی جانسون مبارزی متفاوت باشد. او نه تنها یک ناک اوت کننده ترسناک در سبک وزن ویژه بود بلکه در سنگین وزن سبک و سنگین وزن نیز با همان قدرت حریفان خود را خرد می‌کرد.
او برای رقابت در سبک وزن ویژه به شکلی ترسناک از وزن بدن خود کاست که می‌توانست تاثیر منفی بزرگی بر توانمندی‌های او داشته باشد، اما جانسون در همین شرایط نیز توانست یوشیوکی یوشیدا و چارلی برنمن را به شکلی ترسناک ناک اوت کند.
با این وجود وقتی که جانسون به یک دسته بالاتر رفت قدرت اصلی خود را نشان داد و رقبای ترسناکی مانند گلاور تیکسیرا، الکساندر گوستافسون و رایان بیدر را به شکلی تحقیرکننده و ترسناک از پیش رو برداشت. اما بهترین و خشن‌ترین مبارزه او در این وزن در مقابل یک کشتی‌گیر با استعداد به نام فیل دیویس بود. دیویس در طول دوران حضورش در یو اف سی بسیار قدرتمند به نظر می‌رسید و تا قبل از این مبارزه تنها به رشاد ایوانز باخته بود، اما هیولا چنان او را له کرد که کسی تصورش را هم نمی‌کرد.
اگر چه نفر اول ما در این فهرست خطرناک‌ترین مبارز سبک وزن تمام تاریخ یو اف سی است، اما تعداد قربانیان جانسون نشان می‌دهد که او در سنگین وزن بود که قدرت اصلی خود را به همه نشان داد.
2. فرانسیس انگانو
اگر مدتهاست به دنیای بوکس و یو اف سی علاقه دارید بدون شک با رسیدن سریع مایک تایسون به صدر بوکسور‌های دسته سنگین وزن آشنایید. رقیبی بعد از رقیبی دیگر در مقابل ضربات خرد کننده مشت و حرکات سریع دست‌هایش تسلیم می‌شدند و از همه جالب‌تر اینکه تایسون در مسابقاتی بسیار کوتاه و اکثراً با ناک اوتی مرگبار رقبایش را از پیش رو برمی‌داشت.
نزدیک‌ترین معادل تایسون در دنیای هنر‌های ترکیبی رزمی کسی جیز فرانسیس انگانو، مبارز ویرانگر کامرونی، بود که تمام مبارزات او با پایانی ترسناک همراه بود. حتی اگر رقیبی می‌توانست در برابر مشت‌های او مقاومت کند نیز در ادامه کارش با یک سابمیشن ترسناک و غیرمنتظره به پایان می‌رسید.
او در درون دست‌هایش قدرتی شبیه دینامیت داشت که باعث ترسناکی‌اش شده بود. هر بار که انگانو به حریفانش ضربه مشت وارد می‌کرد آن‌ها را بیهوش می‌ساخت. ضربات مشت او می‌توانست در کسری از ثانیه به صورت حریف برخورد نمایند به طوری که ردیابی آن‌ها حتی برای تماشاگران نیز دشوار باشد، همان ضرباتی که باعث ناک اوت شدن کاین ولاسکز و جونیوز دوس سانتوس شد.
با این وجود برای درک خشونت انگانو باید ناک اوت شدن آلیستایر اوریم در یو اف سی 218 توسط قاتل کامرونی را تماشا کنید که با یکی از دیدنی‌تری آپرکات‌های تاریخ ورزش‌های رزمی رخ داد.
1. جان جونز
اگر چه بیرون از قفس مبارزه هیچ شباهتی به یک مبارز کامل نداشت، اما کار‌هایی که جان جونز در داخل قفس انجام می‌داد از بهترین نمونه‌های مبارزه در دنیای ورزش‌های رزمی بود. در حالی که هر یک از افراد موجود در این فهرست توانمندی‌ها و مهارت‌های مبارزه‌ای خاص خودش را داشت، هیچ کسی مانند و به اندازه جونز خشونت را به یو اف سی نیاورده است. او از تکنیک‌های دیوانه کننده خود برای ویران کردن رقبای بسیار باتجربه‌اش استفاده می‌کرد.
از ضربات چرخشی آرنج به جمجمه رقبا گرفته تا ماجرای رویارویی‌اش با براک لزنار، جونز از تمام ظرفیت‌های خود در میدان مبارزه استفاده می‌کرد. او بعد از ورود به دنیای ام ام‌ای در نیو مکزیکو تغییرات زیادی در سبک مبارزه خود ایجاد کرد و برای هر ضربه خود برنامه خاصی داشت.
او برای رقبایش تله می‌گذاشت، تله‌هایی خلاقانه که هیچ مبارزی تا آن زمان ندیده بود. برای درک این موضوع کافی است ضربات آرنج و پایش برای چسباندن رقبا به تور‌های قفس را نگاه کنید تا بدین ترتیب بتواند آن‌ها را گوشه‌ای گیر انداخته و ضربات مرگبارش را وارد کند.
منبع: whatculture
