لزوم سطح‌بندی انجمن‌های ادبی

این پژوهشگر و مدرس دانشگاه در گفت‌وگو با ایسنا، درباره وضعیت برگزاری نشست‌های انجمن‌های ادبی اظهار کرد: کشور ما به کشور گل و بلبل مشهور است و این یعنی آدم‌هایش عاشق یا معشوق‌اند، این برآمده از ادبیات ماست که پر از عاشقانه است. کشور ما کشور شعر و حکمت است و شعر در ضمیر ایرانی وجود دارد. کشورهایی هستند که اصلا شاعر ندارند در حالی که در روستاهای کشور ما پر از شاعر است، از همه جای خاک کشور ما شاعر می‌شکفد و مثل گل بالا می‌آید. بنابراین اگر برگزاری نشست‌های ادبی و فعالیت انجمن‌های ادبی حساب و کتاب و شیوه درست داشته باشد، بسیار مفید است.

او ادامه داد: منظورم از شیوه این است که افرادی تحت عنوان هیئت امنا یا هیئت مدیره که به آن انجمن شکل بدهند، باید وجود داشته باشند تا آن‌ را مثل شمع روشن کنند و بقیه هم دورش حلقه بزنند و شعر بگویند، آموزش ببینند، کارشان اصلاح شود و خودشان را بروز بدهند. اما اگر نشست‌های انجمن‌های ادبی شیوه و رویه درستی نداشته باشند، مثل کارهای دیگر نمی‌توانند پروبال دربیاورند و به آن‌چه می‌خواهند دست پیدا کنند.

آذر در پاسخ به سوال مطرح‌شده درباره چگونگی انتخاب انجمن‌های ادبی مفید و کارآمدتر توسط شاعران و نویسندگان جوان گفت: انجمن‌ها باید سطح‌بندی بشوند؛ مثلا «انجمن شاعران تراز اول»، «انجمن نوگرایان به شعر»، «انجمن مبتدیان» و «انجمن آموزش شعر» داشته باشیم.

او با بیان این‌که «فکر می‌کنم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در شرایط کنونی با وزیر بااخلاقی که دارد، بعید است به جریان‌سازی شعر کمک نکند» اظهار کرد: به نظر من انجمن‌هایی هم که به طور خودجوش در خانه‌های افراد برگزار می‌شوند اتفاقا کار پسندیده‌ای‌ است. یک عده می‌آیند و ذهن خودشان را در آن‌جا به نمایش می‌گذارند، این‌ها شکوهی دارد و برای جامعه ادبی مفید است، اگر این انجمن‌ها تحت شرایطی قرار بگیرند که بتوانند وضعیت را ارتقا بدهند، خیلی بهتر است.

این استاد دانشگاه آزاد در ادامه با اشاره به لزوم رعایت شرایط متناسب با نشست‌های انجمن‌های ادبی، درباره برگزاری نشست‌های ادبی در کافه‌ها بیان کرد: من به نشست‌های انجمن‌هایی که در کافه‌ها برگزار می‌شود نمی‌روم و اطلاعی هم از آن‌ها ندارم ولی آن‌ها هم اگر پروانه و جواز کار بگیرند بالاخره باید طبق مقررات کار کنند. جوان‌های ما در برگزاری نشست‌ها باید خیلی چیزها را رعایت کنند و مکان باید مکان درستی باشد، مکانی باشد که مسائل علمی، اخلاقی و معنوی در آن رعایت شود. اما به هر حال ممکن است در روند برگزاری آن‌ها اشکالاتی هم پیش بیاید.

اسماعیل آذر درباره آسیب‌هایی که ممکن است متوجه نشست‌های انجمن‌های ادبی باشد نیز گفت: هر کاری را بخواهیم انجام بدهیم، ممکن است آسیبی متوجهش باشد، اما اگر کارها درست طراحی شوند، سطح این آسیب پایین می‌آید و ما باید کاری کنیم که آسیب‌ها را به حداقل برسانیم. انجمن‌هایی که در خانه‌ها تشکیل می‌شوند، اغلب شامل افرادی هستند که سن و سالی از آن‌ها گذشته و جلسات‌شان را خیلی محترمانه و سالم برگزار می‌کنند. اما این که جلسات ادبی مثلا در کافه‌ها و مکان‌های عمومی برگزار می‌شود، باید تحت شرایطی باشد و وزارت ارشاد این‌ها را زیر پوشش خودش داشته باشد.

او در پایان بیان کرد: این خیلی شیرین است که هر انجمن نسبت به فعالیت‌هایش امتیازهایی دریافت کند؛ مثلا بگویند انجمنی چون امسال خوب کار کرده است، یک میلیون تومان بابت هزینه بیسکویت و چای‌شان به آن‌ها کمک می‌شود و انجمنی که خیلی بهتر کار کرده، بیشتر دریافت می‌کند. انجمن‌های علمی هم که زیر نظر آموزش عالی هستند همین روال را دارند؛ هرچه بهتر کار کنند بیشتر به آن‌ها رسیدگی می‌شود. انجمن‌های ادبی هم خوب است که امتیازدهی شوند و مثلا برای ایجاد انگیزه، وزارت ارشاد کتاب‌های انجمنی را که درجه یک است منتشر کند.