برنامه نیکولا برای توسعه ماشین‌ های سنگین الکتریکی با الهام از تسلا

ترور میلتون (Trevor Milton) کسی است که قصد دارد در زمینه‌ی حمل و نقل بدون آلایندگی، کاری را صورت دهد که پیش از وی ایلان ماسک موفق به انجامش در سطح گسترده برای خودروهای سواری شده است. میلتون با کامیون‌های سایز متوسط یا همان semi truck‌های خود که با نام Nikola EV شناخته شده‌اند، امیدوار است که بتواند بخشی از بازار خودروهای سنگین را به خود اختصاص دهد. بازار کامیون‌های اندازه متوسط در حال حاضر به عنوان بزرگ‌ترین بازار کامیون‌های موجود در جاده‌ها شناخته می‌شود. کاری که میلتون برای این کامیون‌ها در نظر دارد، همان ماموریتی است که ایلان ماسک در زمینه‌ی خودروهای سدان لوکس موفق به انجامش شده است. حتی مدل کسب‌وکار وی نیز نام کوچک تسلا (اشاره به نام نیکولا تسلا، دانشمند معروف) را برای خود در نظر گرفته است.

اما به هر حال میلتون کسی است که پیشرفت اصلی خود در این عرصه را از طریق توسعه‌ی سیستم‌های انتقال قدرت مختص ماشین‌های سنگین با سوخت گاز طبیعی به دست آورده است. وی در حال حاضر نیز در حال روی آوردن به سوخت هیدروژن برای کامیون‌های مورد استفاده در ترابری (ماموریت‌های طولانی) موسوم به کلاس 8 (Class 8)‌ است. وی در این باره باور دارد که افراد در این زمینه، اقدامات میان‌مرحله‌ای زیادی را انجام داده‌اند؛ اما وی معتقد است که روش‌های به کار رفته برای رسیدن به هدف در این اقدامات نادرست بوده‌اند. اینها در واقع اظهاراتی بودند که او در پی خیز خود به سوی ایجاد زیرساخت‌های هیدروژنی بیان کرده بود. میلتون برنامه‌ریزی کرده است که شبکه‌ی بزرگی از ایستگاه‌های سوخت‌گیری مخصوص را در سراسر پایگاه‌های بارگیری و انتقال بار در امریکا توسعه دهد و آنها قصد دارند که این کار را همزمان با معرفی کامیون‌های جدیدشان آغاز کنند.

رویای یدک‌کش‌ها 

این خودرو از نوع تمام‌چرخ متحرک نیست؛ زیرا تنها یک محور در بخش عقب کامیون از منبع توان استفاده خواهد کرد. اما دو موتور الکتریکی در هر دو قسمت جلو (نقطه‌ی 1) و همچنین در محور جلویی بخش عقب (نقطه‌ی 2) تعبیه شده است که علاوه بر انتقال توان، کار تقسیم و جهت‌دهی گشتاور پیچشی را نیز انجام می‌دهد. این محورها باعث فراهم شدن تعلیق مستقل می‌شوند و نویدبخش یک رانندگی آرام‌تر در قیاس با سایر کامیون‌های مشابه خواهند بود. تانک‌های هیدروژنی نیز پس از کابین (نقطه‌ی 3) قرار می‌گیرند. از طرفی باید به سلول‌های سوختی واقع در بخش 4 و بسته‌های باتری واقع در بسته‌ی 5 اشاره کنیم. تمامی 32 هزار سلول سوختی در بخش زیرین این مجموعه جاگذاری شده‌اند.

کامیون نیکولا وان میلتون را می‌توانیم به منزله‌ی خودروی سوپراسپرت کامیون‌های کابین‌بزرگ به شمار آوریم. با وجود چهار موتور الکتریکی 800 ولتی که از یک باتری 320 کیلووات‌ساعتی از نوع یون لیتیومی تغذیه می‌کنند (با در نظر داشتن اینکه خود این باتری‌ها نیز از یک سلول سوختی هیدروژنی جایگذاری شده در بخش زیرین چارچوب اصلی توان خود را تامین می‌کنند)، روی هم رفته ما شاهد انتقال توان بیشینه‌ی 1000 اسب بخار و گشتاور تقریبی 2700 نیوتون‌متری به یک سیستم انتقال توان 2 سرعته از نوع اتوماتیک خواهیم بود.

با ظرفیت فشار تانک هیدروژنی به میزان 344 بار، نیکولا وان قادر به طی مسافت بیشینه‌ی 1300 تا 1900 کیلومتر خواهد بود؛ باید اشاره کنیم که این مقدار تفاوت در بیشینه‌ مسافت پیموده‌شده با در نظر گرفتن بارگذاری متغیر روی کامیون اعلام شده است. ظرفیت بار در نظر گرفته شده برای کامیون نیز حدود 30 تن است. یک یدک‌کش دیزلی از نوع معمولی دارای مصرف سوختی به میزان 33 تا 47 لیتر به ازای هر 100 کیلومتر است. نیکولا مدعی شده که کامیون هیدروژنی آنها می‌تواند سوختی به میزان 15 تا 18 لیتر را در همین مسافت مصرف کند.

می‌توانیم دریابیم که تمامی آمار و ارقامی که از مشخصات کامیون نیکولا وان در اینجا ارائه شد، دارای کیفیتی فراتر از بنچ‌مارک‌های متدوال سنجش عملکرد کامیون‌ها هستند؛ البته قیمت این کامیون نیز به همین شکل عمل خواهد کرد! بر اساس گزارش‌ها، قیمت این کامیون سوخت هیدروژنی بین 450 تا 500 هزار دلار خواهد بود؛ مبلغی که به طور متوسط چیزی در حدود 4 برابر قیمت یک کامیون یدک‌کش مشابه معمولی خواهد بود. اما باید در نظر داشته باشیم که این هزینه همچنین دربردارنده‌ی ضمانت نگه‌داری هفت‌ساله و به علاوه، تامین سوخت هیدروژن تا مسافت یک میلیون مایل (1800 میلیون کیلومتر) خواهد بود.

گفتنی است که یک کامیون دیزلی متداول، برای مثال در اینجا یک پیتربیلت برای طی این مسافت، سوخت دیزلی بالغ بر 360 هزار دلار را مصرف خواهد کرد. آزمایش‌ها روی این کامیون از سال آینده شروع می‌شود و از آنجایی هم که تنها یک نمونه‌ی اولیه‌ی در حال کار از این خودرو وجود دارد، میلتون اظهار کرده است که تا به امروز بیش از 8 هزار سفارش ساخت و تولید از این محصول دریافت کرده و مرحله‌ی ساخت این سفارش‌ها نیز از سال 2020 آغاز خواهد شد.

قوانین و الزامات سخت‌گیرانه‌تر EPA از سال 2027 اساسا مستلزم این خواهد بود که سازندگان خودروهای سنگین به الکتریکی‌سازی محصولاتشان روی آورند. اما قیمت دیزل ممکن است نیکولا را در طی مسیرشان دچار مشکل کند. البه دلیل این امر مسلما به کمبود مالی در مجموعه‌ی میلتون یا به خاطر مشکل در تولید هیدروژن‌ انبوه از آرایه‌های خورشیدی نخواهد بود. باید توجه داشت که قیمت دیزل در حال حاضر حدود 2.5 دلار به ازای هر گالن است و اگر هم تا آن زمان این قیمت به 3.5 دلار برسد (آستانه‌ی قیمتی که بر پایه‌ی تحقیقات دانشگاه میشیگان، در آن احتمال می‌رود که بیشتر ناوگان‌های خودروهای سنگین رغبت به خرید کامیون‌های بهینه‌تر پیدا خواهند کرد)، باز هم دارندگان کامیون‌ها ترجیح خواهند داد که بیشتر به انجام برخی ارتقا‌ئات از قبیل تقویت آئرودینامیک و کاهش شاخص‌های کار در حالت ثابت و همچنین محدودکننده‌های سرعت در کامیون خودشان بپردازند؛ به جای اینکه مبادرت به خرید خودرویی جدید کنند.

البته در همان تحقیق هم ابراز امیدواری شده که حدود 30 درصد از دارندگان کامیون‌ها، در دو سال آینده شاید بخواهند داشتن یک سیستم هیدروژنی و الکتریکی را بررسی کنند. اما این افراد نیز به احتمال زیاد به دیدن برچسب قیمت نیکولا، از خرید آن منصرف خواهند شد.

کامیونی دیگر با ماموریت‌های اعجاب‌انگیز

چه کسی فکر می‌کرد که رانندگی بتواند حتی از اینترنت هم سریع‌تر باشد؟! باید بگوییم که با داشتن داده‌های کافی، چنین چیزی ممکن می‌شود. کامیون آمازون موسوم به (Snowmobile) یک کشنده‌ی 15 متری (به همراه تریلر) با جرم تقریبی 30 تن است . این نام از نام سرویس اسنوبال آمازون که یک سرویس مقیاس بزرگ برای انتقال داده به شمار می‌رود، الهام گرفته شده است. با هزینه‌ای بیش از نیم‌میلیون دلار در ماه، کمپانی آمازون تریلری را در اختیار مشتری قرار می‌دهد که توانایی انتقال بیش از 100 پتابایت (100 میلیون گیگابایت) را با خود دارد و می‌تواند دیتای مورد نظر را به‌طور فیزیکی به نزدیک‌ترین سرور ابری آمازون منتقل کند. مجموع سرعت آپلود در این روش کمتر از یک ماه طول می‌کشد؛ در حالی که آپلود این حجم از دیتا با سرعت‌های بالای اینترنت امروزی نیز در بهترین حالت به چندین سال زمان نیاز خواهد داشت.