به گزارش مشرق، حسین شاهمرادی، مدیر انتشارات امیرکبیر در فضای مجازی طی نامه ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نوشت:
جناب آقای دکتر صالحی
وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی
سلام
دیروز یادداشتی خواندم از نویسنده‌ای درجۀ چندم که مدعی شده بود بررسِ ادارۀ کتاب وزارت ارشاد است. در میان بافته‌هایش، گفته بود: «من علیه هر کُنش ضد ایران خواهم بود [...] معیار دیگری هم ندارم. جاسوس خدا هم نیستم و جمهوری اسلامی و حفظ و نظام و این چیزها هم در بین معیارهای من نیست.» دربارۀ این جمله چند نکته دارم:
یک. نکتۀ اول را می‌گذارم آخر می‌گویم؛ چون مهم است، اما ممکن است بقیۀ متن را تحت‌الشعاع قرار دهد. پس فعلاً نکتۀ یک بماند تا بعد.
دو. آیا در وزارت متبوع شما، بررس‌ها معیارِ ممیزی آثار را تعیین می‌کنند یا شما به آن‌ها ملاک و معیار را می‌دهید و آن‌ها صرفاً مأمور بررسیِ کتاب طبق معیارهای مشخص و ازپیش‌تعیین‌شده‌اند؟ مگر ممکن است یک بررس خودش معیارهای بررسی را خودش تعیین کند؟ مگر قانون ممیزی و آیین‌نامه ندارید؟
چقدر باید ناشران از این ممیزی‌های سلیقه‌ای و شکمی آثار در وزارت ارشاد ضربه بخورند؟
سه. اگر ملاکی دارید و اگر طبق قانون عمل می‌کنید، آیا «حفظ نظام و جمهوری اسلامی» در میان معیارهای اعلامی شما به بررس‌ها نیست؟ یعنی بررس‌های وزارت ارشاد، بدون در نظر گرفتن جمهوری اسلامی کتاب‌ها را بررسی می‌کنند؟
چهار. شما در وزارت ارشاد، بررس‌های خود را چگونه انتخاب می‌کنید؟ آیا نظامِ گزینش یا صافیِ خاصی دارید که هر که از راه رسید، وارد آن نشود؟ به‌هرحال تا آنجا که ما می‌دانیم، در روزگاری پیش‌تر و حتی همین الآن، ادارۀ کتاب محل آمدوشد بزرگان و فرهیختگانی بوده و هست که امضایشان پای یک کتاب به آن کتاب اعتبار می‌بخشید و می‌بخشد و تعریضشان به کتابی دیگر، ملاکی جدی برای رد کتاب محسوب می‌شد و می‌شود. چه سازکاری دارید که هر کم‌خردی وارد این مجموعه نشود؟ به‌هرحال این مجموعه با کتاب‌های ناشران و حق الناس سروکار دارد. نمی‌شود زمام آن را به هر سفله‌ای سپرد.
و نکتۀ اول که قرار شد آخر بگویم:
یک. صراحت لهجه‌ام را ببخشید؛ اما باید بگویم: «بررسِ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامیِ جمهوریِ اسلامیِ ایران» غلط زیادی می‌کند که جمهوری اسلامی در بین معیارهایش نباشد. البته مدیر بالادستی او و کسی هم که او را بر این کار گماشته، اگر می‌داند و به این موضوع آگاه است، غلط زیادی کرده که چنین کار خطیری را به چنین دون‌مایگانی سپرده است. اگر هم نمی‌داند، باز هم باید توبیخ شود که چگونه، بدون شناخت چنین افرادی، کار را به آن‌ها سپرده است.
ارادتمند
حسین شاهمرادی
11آذر1398
