به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، کشاورزی، سالانه بیش از 24 میلیون هکتار خاک حاصلخیز را از بین میبرد و نگرانیهایی در مورد پاسخ به افزایش تقاضای جهانی برای مواد غذایی ایجاد میکند اما شاید یک روش ساده کشاورزی که در سال 1930 ارائه شد، بتواند راه حلی برای این مشکل ارائه دهد.
پژوهشگران "دانشگاه استنفورد"(stanford university) در بررسی جدیدی نشان دادهاند کشاورزانی که "خاکورزی"(tillage) کمتری روی زمینهای خود انجام میدهند، محصول ذرت و سویای بیشتری دارند، خاک زمینهای آنها سالمتر و مغذیتر است و هزینه تولید نیز در زمینهای آنها کاهش مییابد.
خاکورزی، به آن دسته از تلاشهای مکانیکی گفته میشود که با به هم زدن خاک، آن را برای پرورش گیاهان آماده میکند. "جیلیان دینس"(Jillian Deines)، نویسنده ارشد این پژوهش گفت: کاهش خاکورزی، نوعی برد در کشاورزی به شمار میرود. نگرانی در مورد آسیب به محصولات کشاورزی، معمولا مانع از تغییر عملکرد برخی از کشاورزان میشود اما ما دریافتیم که تغییر عملکرد در این زمینه و کاهش خاکورزی، به افزایش بازدهی میانجامد.
بررسی روشهای کشاورزی
کشاورزان معمولا پیش از کاشت ذرت و سویا، خاکورزی را انجام میدهند تا میزان علفهای هرز و مواد مغذی را کنترل کنند، آلودگیهای انباشته شده را از بین ببرند و نهایتا تولید غذا را در مدت کوتاهی افزایش دهند اما این روش به مرور زمان میتواند به تحلیل رفتن خاک منجر شود.
گزارش "سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد"(FAO) که در سال 2015 منتشر شد، نشان داد که یک سوم زمینهای مناسب برای تولید مواد غذایی، طی 40 سال گذشته به خاطر آسیب دیدن خاک از بین رفتهاند. از بین رفتن زمینهای حاصلخیز، یک چالش جدی را در زمینه تولید مواد غذایی ایجاد میکند و فشارهایی را نیز برای تغذیه جمعیت پدید میآورد.
کاهش خاکورزی میتواند به مدیریت درست خاک کمک کند، فرسایش را کاهش دهد و نگهداری آب را نیز بهبود ببخشد. در این روش، هنگام کاشت محصول جدید، بقایای محصول سال گذشته مانند ساقه ذرت، روی زمین میماند و میزان خاکورزی نیز بسیار کم است یا اصلا انجام نمیشود. این روش، به صورت جهانی در بیش از 370 میلیون هکتار زمین انجام میشود که بیشتر آنها در آمریکای جنوبی، اقیانوسیه و آمریکای شمالی قرار گرفتهاند. بیشتر کشاورزان به خاطر ترس از کاهش محصول، از انجام دادن این روش خودداری میکنند.
پژوهشگران دانشگاه استنفورد، از یادگیری ماشینی و پایگاه دادههای ماهوارهای استفاده کردند تا بتوانند این شکاف علمی را پر کنند. آنها ابتدا مناطقی را شناسایی کردند که خاکورزی در آنها کمتر صورت گرفته بود.
مدلهای مبتنی بر دادههای ماهوارهای توانستند به بررسی زمینهای ذرت و سویا نیز کمک کنند. پژوهشگران برای بررسی کمی تاثیر کاهش خاکورزی بر زمینهای کشاورزی، یک مدل رایانهای را نیز آموزش دادند تا تغییر زمینها را مقایسه کنند. آنها عواملی مانند نوع خاک و آب و هوا را نیز ثبت کردند تا موثرترین شرایط را برای محصولات مشخص کنند.
بهبود زمینهای کشاورزی
"دیوید لوبل"(David Lobell)، استاد دانشگاه استنفورد و از نویسندگان این پژوهش گفت: شاید مشخص کردن زمان و مکان مناسب برای روش کاهش خاکورزی بتواند در آینده، مزایای این روش را به حداکثر برساند و کشاورزان را راهنمایی کند.
دینس افزود: یکی از چالشهای بزرگ در حوزه کشاورزی، رسیدن به بهترین زمینهای کشاورزی و تولید مواد غذایی در آینده است. این پژوهش نشان میدهد که کاهش خاکورزی میتواند یک راه حل مناسب برای تولید مواد غذایی در بلند مدت باشد.
این پژوهش، در مجله "Environmental Research Letters" به چاپ رسید.