به گزارش ایسنا و به نقل از لایوساینس، زمین‌لرزه‌ها در زیر سطح زمین و در ناحیه‌ای رخ می‌دهند که گوشته را به دو قسمت گوشته بالا و پایین تقسیم می‌کند. تصور پژوهشگران این بوده که مایع درون گوشته، در بروز زمین‌لرزه‌های عمیق نقش دارد اما تاکنون وجود این مایع در اعماق زمین اثبات نشده است.
اکنون دانشمندان باور دارند که ممکن است شواهدی از وجود این مایع در یک مکان غیرمنتظره وجود داشته باشد. تصور آنها این است که "الماس‌های فوق عمیق" (superdeep diamonds)، محل حضور این مایع هستند.
اگرچه تبلور بیشتر الماس‌ها، در اعماق بین 140 تا 200 کیلومتری زمین صورت می‌گیرد اما الماس‌های فوق عمیق معمولا در عمق بین 600 تا 800 کیلومتری زمین به مرحله تبلور می‌رسند. داخل این الماس‌هایی که در عمق زمین جای دارند، شکاف‌هایی به چشم می‌خورد که توسط مایعات به وجود آمده‌اند.
وجود همین مایع، دانشمندان "دانشگاه استنفورد"(Stanford University) را به بررسی عمق زمین ترغیب کرد. آنها باور دارند که ممکن است مکان و حرکت این مایع، کلید درک زمین‌لرزه‌هایی باشد که در عمق زمین رخ می‌دهند.
پژوهشگران "موسسه علوم کارنگی"(Carnegie Institution for Science) در دانشگاه استنفورد به سرپرستی "استیون شایری"(Steven Shirey)، پژوهشگر حوزه ژئوشیمی این موسسه، با استفاده از اطلاعاتی در مورد مکان تشکیل الماس‌ها در گوشته زمین، حرکت این مایع را در عمق زمین مدل‌سازی کردند.
دانشمندان امیدوارند که بتوانند با ابداع این مدل‌ها، نقاط حرکت مایع را به گوشته و شکل‌گیری الماس مرتبط سازند.
شایری افزود: زمین‌لرزه‌های عمیق، پرانرژی هستند و به صورت مکرر رخ می‌دهند و نمونه خوبی از زمین‌ساخت صفحه‌ای را به نمایش می‌گذارند. ما امیدواریم که با ابداع این مدل‌ها، ویژگی‌های از هم گسیختگی سنگ‌ها در این ناحیه و ارتباط میان این مایعات با زمین‌لرزه‌های عمق زمین را نیز مشخص کنیم.
این پژوهش، در نشست "اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا"(AGU) ارائه شد.
