به گزارش ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، دانشمندان آزمایشگاه "برکلی" مجموعهای از پروتئینهای مصنوعی ایجاد کردهاند که یک روش کامپیوتری با توان بالا برای طراحی صحیح پپتیدهای جدید و پلیمرهای پروتئین مانند با توالی دقیق از واحدهای مونومر که لانتانیدهای کلاتی مانند گادولینیوم را ارائه می دهند، ایجاد میکند. عنصر گادولینیوم نقش مهمی در تثبیت مواد کنتراست ام.آر.آی و اکتینیدهایی همانند پلوتونیوم دارد. ماده حاجب پزشکی یا ماده کنتراست زا پزشکی مادهای است که برای افزایش کنتراست مایعات و ساختارها در تصویربرداری پزشکی بکار میرود. ماده حاجب پزشکی امواج فراصوت یا انرژی الکترومغناطیس حاصل از منابع خارجی را جذب میکند و یا تغییر می دهد. از گادولینیم در تصویربرداری امآرآی به عنوان ماده حاجب استفاده میشود. این عنصر فلزی در حالت اکسیداسیون +3 دارای 7 الکترون آزاد میباشد که سبب آرام شدن مولکولهای آب اطراف میشود و در نتیجه کیفیت و کنتراست تصویر امآرآی را افزایش میدهد.
علاوه بر موارد ذکر شده، این پروتئینها به طرز ماهرانهای میتوانند به فلزات سنگینی مانند لانتانیدها و اکتینیدها که عناصر به اصطلاح بلوک اف پایین جدول تناوبی هستند، متصل شوند. طی این مطالعه دانشمندان مونومرهای مخصوصی را روی یک صفحه پپتیدی با عناصر بلوک اف ترکیب کردند.
طی این مطالعه، دانشمندان دو مونومر "هیدروکسی پیریدینون"(hydroxypyridinone ) و "کاتکول آمید"(catecholamide ) را با مجموعهای از ملکولها به نام "tetramers" ترکیب کردند. آنها سپس از یک روش مبتنی بر تابناکی یا فروزستی(luminescence) برای اندازه گیری میزان هماهنگی هر پپتید کلاتی با کاتیونهای لانتانید(یون های دارای بار مثبت) یوروپیم و تربیوم استفاده کردند.
تابناکی یا فروزستی به تابش فوتونهای نور مانند نور فرابنفش، نور مرئی و فرو سرخ از یک جسم به دلیل گذار الکترونهای برانگیخته از ترازهای بالا به پایین میگویند.
پژوهشگران دریافتند که "سیستمهای کلاتینگ"(chelating systems) از جمله سه و چهار گروه عملکردی هیدروکسی پیریدینون، وابستگی بالایی به فلزات لانتانید و به ویژه یوروپیوم دارند.
در همین حال این کلاتهای مبتنی بر پپتید میتوانند برای طراحی لیگاندهای متناسب با طیف گستردهای از برنامههای مرتبط با فلزات بلوک اف مانند فرآیندهای جداسازی شیمیایی، بهینه سازی دستگاه نوری و توسعه داروهای جدید مورد استفاده قرار گیرند. لیگاند(Ligand) در شیمی به مولکول یا یونی گفته میشود که با فلز مرکزی پیوند برقرار کرده و ترکیب شود.
این مطالعه به رهبری "ربکا ابرگل" دانشمند دانشکده شیمی و استادیار دانشکده مهندسی هستهای دانشگاه برکلی انجام شد.
یافتههای این مطالعه در مجله "Chemical Science" منتشر شد.