محمدحسین ابراهیمی، پژوهشگر و منتقد ادبی دوشنبه 9 دیماه در جمع خبرنگاران گفت: یادنامه استاد مهدی حمیدی شیرازی، از اساتید نامدار ادبیات معاصر و شاعر و ادیب شیرازی، تدوین شده است و به زودی به همت انتشارات نوید و قطب علمی پژوهش های فرهنگی و ادبی فارس منتشر می‌شود.
او گفت: استاد حمیدی جایگاه والایی در ادبیات فارسی دارد و کمتر شعری در ادبیات روزگار ما به اندازه شعر "قو" دست به دست گشته است.
این پژوهشگر ادبی افزود: در یادنامه تدوین شده، مقالاتی از دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی، دکتر مظاهر مصفا، دکتر محمدجعفر یاحقی، دکتر مصطفی محقق داماد، دکتر منصور رستگار فسایی، علی عبداللهی، دکتر مهدی فیروزیان، کاوه بهبهانی، دکتر فرزانه معینی،دکتر محمد مرادی و چند صاحب نظر دیگر گردآوری شده است.
ابراهیمی ادامه داد: اشعار ماندگار استاد حمیدی حجم قابل توجهی دارد چنانکه دکتر شفیعی کدکنی ادیب فرزانه همروزگار ما در جایی بیان کرده اگر بخواهیم گزیده ادبیات این زمانه را گرد آوریم بی شک پس از ملک الشعرای بهار، پروین، ایرج و شهریار، بیشترین حجم انتخاب از اشعار حمیدی خواهد بود.
این منتقد ادبی اضافه کرد: حمیدی و فریدون توللی نام آورترین شعرای معاصر فارس هستند که گرچه در دو سوی جبهه نوآوری و نوگرایی ایستادند اما هر دو را بایستی پرچمداران سربلند شعر فارس دانست.
او افزود: یکی از بزرگترین و مهمترین اتفاقات در حوزه ی ادبیات فارس، تأسیس دانشگاه شیراز و بخش زبان و ادبیات فارسی این دانشگاه است. اساتید نامداری در مسیر تاریخ در این بخش به تدریس پرداخته اند که دارای جایگاه رفیعی در زبان و ادبیات فارسی هستند.
ابراهیمی گفت: نام دکتر مهدی حمیدی شیرازی در صدر اسامی بزرگانی همچون دکتر لطفعلی صورتگر، دکتر افراسیابی، دکتر مژده، دکتر موید شیرازی، دکتر رستگار فسایی، دکتر یوسف نیری، دکتر جعفری، دکتر دکتر حسن لی و .... قرار دارد که هم اهل قلم خبره و زبده ای بوده اند و هم در این دانشگاه تدریس کرده اند.
او خاطرنشان کرد: درباره ی زندگی و آثار برخی از این بزرگان همچون دکتر رستگار و دکتر حسنلی آثاری منتشر شده اما برخی از این بزرگان به لحاظ جایگاه ادبی و آثار گرانسنگی که دارند خودشان می توانند موضوع یک همایش ملی بوده و کتابی پیرامون زندگی و آثارشان منتشر شود،اما به این مهم پرداخته نشده است.
این پژوهشگر و منتقد ادبی اضافه کرد: کتاب یادنامه دکتر مهدی حمیدی شیرازی پاسخ به یک نیاز مهم محسوب می‌شود و امیدواریم درباره سایر بزرگان نیز چنین اتفاقی رخ دهد چرا که جامعه ای که قدر بزرگان خویش را نداند رو به تعالی و کمال نخواهد رفت.
