در یادداشتی که این شاعر و داور بخش آزاد جایزه «شعر جم» در اختیار ایسنا قرار داده، آمده است: نخست این‌که من داوری این جایزه را مدت‌ها قبل از عزادار شدن مردم و سانحه دردناک هواپیما قبول کرده بودم. این جایزه یک جایزه خصوصی است و دولتی نیست و سرمایه‌گذاران آن چند نفر از اهالی ادبیات بوشهر (جم) هستند. علاوه بر این، من دو سال معلم دبیرستان‌های جم بودم که در این دو سال آن‌ها من را بسیار مورد لطف و محبت خود قرار دادند و قبول داوری این جایزه به نوعی ادای دینی است به مردم مهربان جم. همچنین این جایزه برای پاسداشت شعر فارسی است؛ جشنواره نیست و سفره شور و شادی سرمستانه برای کسی پهن نکرده‌اند که با این روزهای دردناک عزا مغایر باشد.
این‌طور که دوستان روشنفکر می‌گویند، بعد از حادثه بسیار غم‌انگیز هواپیما، مردم نباید به نشانه عزا حتی نفس هم بکشند و باید همه امور زندگی را تعطیل کنند. و بقیه عمر را به نشانه عزاداری تا ابد سر بر زانوی مصیبت بگذارند.
ضمنا این جایزه یک مسابقه است و جشن و جشنواره نیست؛ همانند مسابقات فوتبال یا والیبال که این روزها به نشانه همدردی و عزاداری تعطیل نشد و بازیکنان با بازوبند سیاه به میدان رفتند، ما هم با پیراهن سیاه داوری می‌کنیم.
پیش‌تر در واکنش به برگزاری جایزه «شعر جم» با الفاظی همانند «متاسفم برای شما» و «داوران این جایزه را تحریم می‌کنم» داوران این جایزه مورد انتقاد قرار گرفته بودند.
