تحریریه زندگی آنلاین : در دوران حاملگی تغییرات زیادی در بدن یک زن روی می‌دهد و بسیاری از خانم‌ها در این دوران با مشکلاتی در اندام‌های مختلف از جمله پاها رو برو هستند. آنها ممکن است ورم پاها، درد و خستگی، گرفتگی ساق پا و کمردرد را تجربه کنند، در این مقاله ابتدا به طور خلاصه مشکلات شایع پا در زنان باردار و سپس ویژگی‌های یک کفش مناسب در دوران حاملگی بررسی می‌شوند دو تغییر شایع در پای یک خانم حامله صاف شدن کف پا و تورم می‌باشد صافی کف پا به علت فشار ناشی از اضافه وزن همراه با شلی رباط‌هاست که منجر به کاهش ارتفاع قوس کف پا می‌شود.
در این حالت اندازه پا بزرگ‌تر به نظر می‌رسد و انگشتان پا از هم فاصله می‌گیرند، البته در نظر داشته باشید این یک پدیده طبیعی دوران بارداری است. تغییر دیگر، آدم یا ورم پاهاست که معمولاً به طور طبیعی در اواخر حاملگی و در نتیجه تجمع خون در اندام تحتانی ایجاد می‌شود.
به دلیل افزایش وزن در دوران بارداری و احساس عدم تعادل، احتمال زمین خوردن افزایش می‌یابد؛ بنابراین باید از پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند اجتناب شود. همچنین این نوع کفش‌ها باعث تشدید قوس کمری و کمردرد می‌شوند. اگر برای موارد خاص تمایل به پوشیدن کفش پاشنه بلند و جود دارد، حداکثر اندازه پاشنه نباید بیش از 2 - 5 سانتی متر باشد
با توجه به تغییرات ذکر شده، درد پایت مشکل شایع در خانم‌های باردار است و آنها معمولاً از درد و احساس خستگی در پاشنه و قوس پا شکایت دارند. به همین دلیل در انتخاب کفش در دوران بارداری باید به نکات زیر توجه کرد:
بیشتر بخوانید:
همانطور که قبلاً اشاره شد، در طی حاملگی شلی بافت ناشی از تأثیر هورمونها منجر به بزرگ‌تر شدن با می‌شود. از این رو به زنان باردار توصیة می‌شود سایز کفش خود را بزرگ‌تر انتخاب کنند؛ همچنین قسمت جلوی کفش که انگشتان در آن قرار می‌گیرند، باید عمیق‌تر و دارای فضای بیشتری باشد؛ به خصوص اگر پاها ورم دارند، رعایت این نکته در انتخاب کفش الزامی است. در این دوران اندازه کفش بیشتر خانم‌ها حدود یک شماره بزرگ‌تر می‌شود و پس از زایمان و برگشت به وزن و سایز قبلی نیز پای آنها به سایز قبل برنمی گردد و معمولاً بک دوم تا یک شماره به سایز آن اضافه می‌شود.
به دلیل افزایش وزن در دوران بارداری و احساس عدم تعادل، احتمال زمین خوردن افزایش می‌یابد؛ بنابراین باید از پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند اجتناب شود. همچنین این نوع کفش‌ها باعث تشدید قوس کمری و کمردرد می‌شوند. اگر برای موارد خاص تمایل به پوشیدن کفش پاشنه بلند و جود دارد، حداکثر اندازه پاشنه نباید بیش از 2 - 5 سانتی متر باشد.
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های کفش خانم باردار این است که حداکثر توانایی جذب شوک را داشته باشد؛ یعنی لایه درونی کفش و به خصوص پاشنه آن، به اندازه کافی نرم باشد تا هنگام راه رفتن، ضربه وارد به پا را بگیرد. با نزدیک شدن به ماه‌های آخر حاملگی، به خصوص اگر پاها متورم باشند، خم شدن برای بستن بند کفش مشکل خواهد بود.
بنابراین بهتر است از کفش‌های دارای چسیک استفاده شود تا پوشیدن و درآوردن آنها راحت باشد. همچنین می‌توان تا حدودی با تغییر تورم اندازه آنها را تنظیم نمود. کفش‌های ورزشی در این دوره کفش‌های مناسبی هستند.
بیشتر بخوانید:
جنس کفش بهتر است از چرم باشد تا پاها کاملاً بتوانند تنفس کنند. کف کفش (لایه بیرونی) نیز باید از جنس لاستیک باشد تا احتمال سر خوردن کاهش باید.
اگر به دلیل تغییرات ذکرشده قوس کف پا کاهش یافته است (در زنانی که از قبل گف پای صاف داشته‌اند و یا در افراد چاق، این مساله بیشتر مشهود است)، حتماً باید با تجویز پزشک و استفاده از کفی مناسب این حالت را تصحیح کرد تا از بروز مشکلات بعدی، مانند درد انگشتان، التهاب فاسپای کف پا و ... جلوگیری شود.
به دلیل تورم پاها، باید از پوشیدن کفش‌های خیلی تنگ و باریک اجتناب نمود؛ زیرا باعث اختلال در گردش خون می‌شوند. برای کاهش تورم باید پاها تا حد امکان بالا نگه داشته شوند و در نشستن طولانی مدت یک چهار پایه کوچک در زیر پاها قرار گیرد.
در صورت وجود مشکلات دیگر مثل خار پاشنه، میخچه دردناک و 200 حتماً با پزشک جهت تجویز کفش مناسب مشورت شود.
