به گزارش مشرق، مرضیه اعتمادی از نویسندگانی است که در فضای مجازی صفحه ای را با نام دخترش زینب افتتاح کرده و مادرانه هایی برای او می نویسد. زینب، اندکی با کودکان دیگر فرق می کند... آنچه می خوانید، یکی از این نوشته ها است.
جشن تولد؟! خوب قاعده اش این است که کیک تولدی هست و بادکنک و ریسه ای و شمعی که باید خاموشش کرد و دست زدنی و هدیه ی کادو پیچی و خوب. خب راستش من همه ی این کارها را چهار سالی که گذشت برای تو انجام دادم و تو خوشحال نشدی.
بین خودمان باشد ولی امسال قرار گذاشتیم روز تولدت هیچ کدام این کارها را نکنیم، نه کیک و نه شمع و نه هیچ کدام از رسم و رسومات دیگر تولدهای معمولی. قرار گذاشتیم تو را خوشحال کنیم، فقط تو را. قرار گذاشتیم قبول کنیم که تو شبیه بچه های دیگر خوشحال نمی شوی، کیک تولد و شمع تو را خوشحال نمی کند، خوب مگر قرار است همه ی تولدهای عالم شبیه هم باشند؟!
قرار شد روز تولدت، داروی صبح و شبت را بی خیال شویم، البته فقط همین یک روز! ورزش دست و پایت را انجام ندهیم، فرنی بادام و پوره ی میوه ات را یک روز از برنامه ی غذاییت حذف کنیم، و چند کار کوچک دیگر که مطمئنیم همه ی این کارهای به ظاهر کوچک تو را خوشحال می کند. می بینی دخترم، گاهی انجام ندادن کار کوچکی می تواند هدیه ی تولد باشد.
راستی، نیمه ی شعبان هم تولد امام زمان است دخترم.