به گزارش ایسنا و به نقل از ناسا، به تصویر کشیدن شفق قطبی در جو زحل یک راز است که در حال فاش شدن است.
این تصویر کامپوزیت رنگ کاذب که از داده‌های به دست آمده توسط فضاپیمای کاسینی ساخته شده است، درخشش شفق‌های قطبی زحل را از حدود 1000 کیلومتر بر فراز ابرهای ناحیه قطب جنوب زحل نشان می‌دهد.
لایه‌های فوقانی در جوهای غول‌های گازی نظیر زحل، مشتری، اورانوس و نپتون، دقیقاً مانند کره زمین گرم هستند. اما بر خلاف زمین، خورشید خیلی دورتر از آن است که دمای این سیاره‌ها را بالا ببرد.
تجزیه و تحلیل جدیدی روی داده‌های "کاسینی" یک توضیح مناسب برای آنچه که لایه‌های بالایی زحل و احتمالاً سایر غول‌های گازی را داغ نگه می‌دارد، پیدا کرده است و آن، شفق‌های قطبی در قطب‌های شمال و جنوب این سیاره‌ها است.
جریان‌های الکتریکی ناشی از تعامل بین بادهای خورشیدی و ذرات باردار نشات گرفته از قمرهای زحل، شفق‌های قطبی را برانگیخته و جو فوقانی آن را گرم می‌کند.
کاسینی-هویگنس یکی از برنامه‌های قدیمی‌تر برنامه فلگ‌شیپ ناسا و همچنین یکی از مهم‌ترین مأموریت‌های فضایی بود که به‌طور مشترک توسط ناسا و آژانس فضایی اروپا و برای کاوش سیاره زحل(کیوان) و قمرهای آن به فضا فرستاده شده است.
این فضاپیما دارای دو بخش اصلی بود: مدارگرد فضایی پژوهشی کاسینی به همراه کاوشگر هویگنس که از کاسینی به سمت یکی از قمرهای کیوان به نام تایتان فرستاده شد و اطلاعاتی از سطح آن به زمین فرستاد.
این فضاپیما در نهایت پس از حدود 20 سال فعالیت، در سپتامبر 2017 با یک شیرجه کنترل شده به درون زحل، به ماموریت خود پایان داد.
در پانزده سپتامبر 2017 کاوشگر کاسینی بنا به تصمیم ناسا برای جلوگیری از برخورد کنترل نشده کاوشگر با قمرهای کیوان (به خصوص تایان) و احتمال آلودگی یا نابودی هرگونه زیست فرازمینی احتمالی در آنها، با استفاده از آخرین مقادیر سوخت باقیمانده به درون جو کیوان سقوط کرده و بخشی از سیاره‌ای شد که بیش از یک دهه را به مطالعه آن پرداخته بود.
با نابودی کاسینی و دریافت آخرین اطلاعات فرستاده شده از کاوشگر این مأموریت پایان یافت.
