این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفت‌وگو با ایسنا، درباره وضعیت ادبیات کودک و نوجوان در سال 98 و تاثیر وقایع اجتماعی بر آن اظهار کرد: در سال 98 وقایع اجتماعی باعث وقفه‌ای در تولید آثار شد که این درباره آثار کودک و نوجوان هم صدق می‌کند. زمان تولید خیلی از کارهای من گذشته است، اما ناشران نمی‌توانند آن‌ها را چاپ کنند.
او افزود: این وقایع بر نویسنده‌ها هم تاثیر گذاشته؛ بر اثر مشکلات اجتماعی برای خیلی از نویسندگان کودک و نوجوان به هم ریختگی‌هایی ایجاد شد که این در قلم نویسنده‌ها متجلی شد، چون آن‌ها به لحاظ روحی خیلی تحت تاثیر قرار می‌گیرند. روال منطقی‌ای که از قبل برای نوشتن وجود داشت در بسیاری از نویسندگان به هم خورد و انگار اولویت جدیدی برای‌شان مطرح شد، چون شاید ذهن نویسنده نسبت به خیلی از مشاغل دیگر، ذهن مسئول‌تری است و نمی‌تواند فارغ از وقایع باشد.
جعفری با بیان این‌که وقایع اجتماعی باعث شد خیلی از نویسنده‌ها کارهایی را که داشتند متوقف کنند گفت: این توقف به دو صورت بود؛ در خیلی‌ها باعث شد مشغله‌های جدید ایجادشده را در کتاب‌های‌شان مطرح کنند و سراغ کارهای جدید با مضامین جدید از مسائل پیش‌آمده در جامعه بروند. یک عده هم آن‌قدر تحت تاثیر قرار گرفتند که نه تنها آن سیر قبلی‌شان متوقف شد بلکه به طور کلی متوقف شدند، این توقف به دلیل درگیری‌هایی جدیدی است که برای‌شان ایجاد شد که با این مسائل جدید چطور بتوانند خودشان را وفق بدهند و چطور بتوانند به آرامشی برسند که دریافت‌های جدیدشان را بنویسند.
او همچنین اظهار کرد: یک عده هم ممکن است نسبت به اتفاقات پیرامون‌شان خیلی بی‌تفاوت باشند و به همان روند قبلی و به همان شکل ادامه دهند. عده‌ای دیگر هم هستند که آن‌قدر قدرت تسلط بر خویشتن دارند که توانستند با فراز و نشیب بیشتر کارهای قبلی را ادامه دهند و احیانا گوشه ذهن‌شان پرونده‌های جدیدی را هم برای کارهایی که در آینده می‌خواهند انجام دهند که متناسب با شرایط اطراف‌شان است باز کردند.
این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان درباره نقش نویسندگان برای کمک به کودکان در مواجهه با شرایط ویروس کرونا گفت: نویسنده کارش معلوم است؛ نوشتن. پس از همین راه هم می‌تواند نسبت به این بحران عظیم ادای وظیفه کند. من می‌دانم که یک عده از نویسندگان اکنون به طور مستقیم کارهایی درباره این بحران جدید می‌نویسند؛ مثلا خانم ریحانه جعفری پویشی را به نام «کرونانویسی» شروع کرد که مطالب‌شان در اینستاگرام درج شد و از بقیه نویسندگان و بچه‌ها به عنوان کسانی که الان در خانه هستند و نمی‌دانند چه کار کنند خواسته تا اتفاقاتی را که در پیرامون‌شان درباره این مشکل به وجود آمده بنویسند، لایوی هم در این زمینه گذاشت. عده‌ای دیگر هم در این ایام در فضای مجازی کتاب‌خوانی می‌کنند. چون الان تنها راه ارتباطی با بچه‌ها همان فضای مجازی است.
لاله جعفری همچنین درباره مجموعه‌ای که این روزها مشغول نوشتنش است توضیح داد: نوشتن این مجموعه را قبل از رسیدن ویروس کرونا به ایران شروع کردم. من در این کتاب دقیقا مسئله کرونا را مطرح نکرده‌ام اما سعی کرده‌ام در خلال داستانم کاراکترهای داستان را دچار مشکلاتی کنم که به نحوی در ذهن بچه‌ها با مشکل فعلی شبیه‌سازی شود. این کتاب راهکارهایی را که کاراکترها برای حل مشکلات‌شات پیدا می‌کنند به طور غیرمستقیم به بچه‌ها یاد می‌دهد که با این مشکلی که به وجود آمده چطور کنار بیایند. من این روزها گاهی در اینستاگرام کتاب‌خوانی و لایو هم گذاشته‌ام و درباره مواجهه با این بحران با بچه‌ها صحبت کرده‌ام.
او در پایان نوجوانان را به خواندن یکی از کتاب‌هایش دعوت و بیان کرد: من رمانی دارم که آن را انتشارات کانون پرورش فکری چاپ کرده که اسمش «ناروال؛ نهنگ تک‌شاخ» است. در این کتاب بحرانی برای کل جهان که البته آن‌جا جهان زیر اقیانوس است به‌وجود می‌آید و همه به هم کمک می‌کنند تا اقیانوس‌شان را از این بحران نجات دهند. این داستان با بحرانی که در آن هستیم خیلی قابل شبیه‌سازی است و چون ماجراجویانه است می‌تواند در این ایام برای بچه‌ها که در خانه هستند جذاب باشد.
