چند روز پیش که کسبه بازار بزرگ قم مشغول به کار بودند، نیروهای ستاد مقابله با کرونا و تعزیرات حکومتی در پی اجرای حکم فاصله گذاری اجتماعی، لزوم تعطیلی بازار را اعلام کرده و متذکر شدند در صورت ادامه فعالیت درب مغازه ها به مدت یک ماه پلمب خواهد شد.
پس از این اطلاع‌رسانی نخستین مسئله‌ای که توجه را به خود جلب کرد اعتراض کسبه نسبت به این دستور بود.
یکی از کسبه که مغازه لوازم خانگی داشت به نمایندگی از سایر همکارانش عنوان کرد: وقتی می‌گویند مشاغل کم ریسک اجازه فعالیت دارند نباید مغازه‌هایمان را تعطیل کنند، از طرفی اجازه فعالیت نداریم و از طرفی دیگر چکهایمان را برگشت می‌زنند، وقتی مغازه تعطیل باشد و نتوانیم کار کنیم از کجا بیاوریم که بتوانیم چکهایمان را پاس کنیم.
وی اضافه کرد: یکماه در قرنطینه ماندیم و هر چه داشتیم و نداشتیم خرج کردیم، وقتی محتاج خورد و خوراکمان شدیم که دیگر نمی‌توانیم در خانه بمانیم، مجبوریم کار کنیم که بتوانیم خرج خانواده را دربیاوریم، قسط وام‌هایمان را که می‌گیرند، چکهایمان را هم که برگشت می‌زنند، در این صورت گفتن اینکه در خانه بمانیم و کار نکنیم جمله‌ای خنده دار است.
این کاسب بازار قم توضیح داد: می‌گویند صاحبخانه‌ها اجاره‌ای از مستاجران دریافت نکنند، صاحبخانه‌ای که درآمد زندگی‌اش از طریق همان اجاره تامین می‌شود چگونه می‌تواند اجاره‌ای دریافت نکند؟ وقتی تدبیری برای حل این مشکلات نشده نمی‌شود توقع داشت که مردم در خانه بنشینند و دست روی دست بگذارند.
وی ادامه داد: وام یک میلیون تومانی و کمک‌های 200 هزارتومانی بخشی از گره های مشکلات ضعیفان را باز می‌کند، حل این مشکلات نیازمند تلاشی گسترده و تصمیمی عقلانی است، از طرفی دیگر در این قرنطینه علاوه بر مشکلات مادی و معیشتی مشکلات روحی و اختلافات زیاد به وجود آمده در خانه‌ها نیز سبب می‌شود تا مردم پس از قریب به دوماه قرنطینه از خانه ها خارج شوند.
این کاسب تشریح کرد: این مشکلات روانی آسیبی نیست که بشود به راحتی از کنار آن گذشت.
