سرویس ورزش مشرق - بحران ایجاد شده به خاطر شیوع ویروس جدید کرونا در جهان فوتبال باعث شده تا بسیاری از لیگهای مهم و معتبر دنیا به خصوص در اروپای غربی دستخوش تغییرات جدی قرار بگیرد.
طبیعی بود که پس از مقاومتی دو هفته ای شاهد تعطیلی کامل لیگ های حرفه ای در کشورهایی مثل اسپانیا، آلمان، انگلیس، ایتالیا و سایر کشورهای اروپایی و آسیایی باشیم. همان معطلی دوهفته ای نیز با واکنش جدی مقامات همراه بود و سازمان جهانی بهداشت نمی‌توانست دلایل مالی و اقتصادی مافیای جهانی فوتبال را بپذیرد.
پس از این تعطیلی یک سوال جدی مطرح شد و آن اینکه این وضعیت تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟
یکی از اولین و رسمی ترین واکنش ها از سوی فدراسیون فوتبال اسپانیا منتشر شد. مقامات فوتبال اسپانیا پس از چند جلسه طولانی البته پیچیده تصمیمات مهمی برای فوتبال کشور خود اتخاذ کردند. مقرر شد باشگاه‌های بزرگ از بخش مهمی از درآمد خود همچنین دستمزد نجومی ستارگان تیم های خود بگذرند و مبالغی قابل توجه هم به باشگاه های کوچکتر و هم به بیمارستان ها و به طور کلی دولت کشورها کمک کنند. از طرفی مقرر شد تا اطلاع ثانوی به دنبال از سرگیری رقابت ها نباشند و خود را برای یک وقفه طولانی و به احتمال زیاد چند ماهه آماده کنند. شبیه همین اتفاق در فوتبال بریتانیا رخ داد و البته کشورهایی مثل ایتالیا و آلمان و هلند نیز از همین راه وارد پروژه حل بحران شدند.
معمولاً پس از عبور از نقطه مبهم بحران مقامات هر بخشی به فکر تبدیل تهدیدها به فرصت می‌افتند و این در سطح مدیریتی واجب است. یکی از این فرصت ها اصطلاح تقویم فوتبالی در کشورهای غربی بود به این شکل که تقویم خود را طوری اصلاح کنند تا برای جام جهانی 2022 آماده شوند. جام جهانی مذکور خود به خود یک تقویم خاص دارد و اگر قرار باشد وسط فصل پاییز کلید بخورد کشورها می توانند با توجه به تغییرات به وجود آمده این بی نظمی را به یک نظم تازه خلق شده تبدیل کنند و بتوانند پیش از آن لیگ خود را به پایان برسانند.
اما نکته مهم این است که پیش از چنین بحرانی نیز فوتبال کشوری مثل اسپانیا از طبیعت خود خارج شده بود و به دست مالکان غیر اسپانیایی افتاده بود. این مالکان غیر بومی عبارت بودند از اعراب ثروتمندی که با خرید باشگاه ها به آرزوی خود یعنی یک شهروندی بی دردسر در اروپا می رسیدند و البته بویی از علم مدیریت ورزشی هم نبرده بودند و این برای فوتبال بزرگ اسپانیا یک بیماری بود. یک بیماری به مراتب کشنده تر از کرونا!
افراد غیر بومی دیگر هم کم کم از راه رسیدند. چینی ها دست به کار شدند و کم کم و این بار به روش خود مالک فوتبال اروپا شدند. آنها عادت ندارند باشگاه بخرند اما عادت دارند حامی مالی باشگاه بشوند و همه چیز را تحت کنترل خود داشته باشند.
چین کم کم حتی ساعت و زمان پخش بازی های مهم را هم تغییر داد و در حالی که هواداران تیمی مثل رئال مادرید از برگزاری بازی تیمشان به ساعت محلی 12 ظهر ناراضی بودند متوجه شدند که چاره ای ندارند و چین به عنوان پدیده ای که ثروت باشگاهشان را فراهم می کند، این گونه دستور داده است.
در این خصوص انگلیس پیشقدم شد و پیشنهاد داد تا لیگ امسال بین دو سال میلادی پخش شود و عملاً با پایان دادن به لیگ جاری وارد فاز آماده سازی تیم ملی و آماده شدن برای المپیک و جام جهانی همچنین جام ملتهای اروپا شود.
در این خصوص یادداشت پیوره نویسنده گازتا دلو اسپورت ایتالیا شایان توجه است. او معتقد بود که کشورش می‌تواند سری آ ایتالیا را در پایان تابستان کلید بزند و مثلاً از شهریورماه شروع کند تا در دل پاییز آن را به پایان برساند.
اگر این اتفاق در سایر کشورهای اروپای غربی و آمریکای شمالی رخ می‌داد و البته رخ بدهد اولین حسن آن همزمانی با فوتبال شرق آسیا خواهد بود و شاید برای اولین بار کنفدراسیون فوتبال آسیا بتواند تقویم طولانی و شاید بتوان گفت غیر استاندارد خود را تصادفاً مطابق با تقویم جهانی ببیند.
اما در گفتگو با مانوئل استبان خبرنگار آس اسپانیا متوجه نکته مهمی شدیم که در این میان نباید نادیده گرفته شود؛ موضوع مثل خیلی از زمان‌های دیگر موضوع چین است.
مسئله چندان ساده نیست اما اگر به سبک استبان مختصر و مفید بخواهیم آن را بیان کنیم باید بگوییم که چین نه تنها پشت پرده بلکه به وضوح مالک کنونی صنعت فوتبال جهان است.
ماجرای حق پخش تلویزیونی، شرکت های کوچک و بزرگ دلالی و شرط بندی فوتبال، خانه های کوچک و بزرگ زیرزمینی که در میان دود و مه درباره نتایج بزرگترین مسابقات باشگاهی و ملی تصمیم‌گیری می‌کنند و البته مالکان ثروتمند و گمنام فوتبال دنیا باید اجازه چنین تغییراتی را در تقویم جهانی فوتبال بدهند.
با توجه به شیوع ویروس جدید کرونا و ایجاد این بحران در دل جهان فوتبال خود به خود می توانیم حدس بزنیم که بسیاری از حامیان مالی دنیای فوتبال متضرر شده و شاید این روزها به تنها چیزی که فکر نمی کنند تداوم سرمایه گذاری در فوتبال باشد. با توجه به این حقایق تلخ می‌توانیم پیش‌بینی کنیم فوتبال در آینده ای نه چندان دور روزهای سختی را تجربه خواهد کرد.
اگر قرار باشد زمان لیگهای حرفه‌ای در اروپای غربی تغییر کند، صدور این مجوز تنها از یک مرجع خواهد بود و آن بدون تردید چین است.
واضح است که اگر رقابت های باشگاهی در اروپای غربی برای فصل آینده تا قبل از شهریور ماه به پایان برسد تقویم های جهانی با هم دچار همزمانی و یکسان سازی خواهد شد و این برای جهان فوتبال خبر خوبی خواهد بود اما مالکان فوتبال الزاماً به دنبال این خبرهای خوب نیستند بلکه تعیین کننده اول و آخر اتفاقات در دنیای فوتبال حامیان مالی آن بوده و هستند.
این روزها نه تنها فوتبال بلکه صنایع مختلف در جهان کم کم به سمت چین سوق پیدا کرده است و شرکت های کوچک و بزرگ اروپایی یک به یک توسط چین بلعیده می شوند. فوتبال که جای خودش را دارد!
به نظر می رسد با توجه به بحران ایجاد شده وقتی همه جا صحبت از جهانی دگرگون در دوران پساکرونا است، شاید باید بپذیریم که جهان فوتبال هم جهانی دگرگون خواهد بود و حالا فوتبال و اهالی این خانواده بزرگ باید تصمیم بگیرند که در دوران پساکرونا همچنان در زنجیر مالکان مافیایی چینی و عرب و سنگاپوری و سیسیلی و آمریکایی خود باشند و یا به دنیای پاک فوتبال باز گردند.
