خبرگزاری مهر: حمایت بی چون و چرای مقامات حزبی کردستان عراق از مصطفی الکاظمی برای تشکیل کابینە عراق و توصیف کردن وی بە کسی کە میتواند همە مشکلات و اختلافات میان اقلیم کردستان و دولت مرکزی عراق را حل کند، انتظارات بزرگی برای افکار عمومی عراق و اقلیم کردستان عراق فراهم کردە است کە گمانەزنی ها نشان میدهد؛ ممکن نیست محقق شود.
ناظران سیاسی عراق بر این باور هستند اگر مصطفی الکاظمی برای حل اختلافات قدیمی میان کُردها و دولت مرکزی پیش قدم هم باشد، منافع حزبی و شخصی و همچنین حضور شرکتهای نفتی وابستە بە بیگانگان مانع از رسیدن بە توافقات خوب برای مردم عراق خواهد شد.
برای تشریح و بررسی مسائل روز عراق و اقلیم کردستان عراق، خبرنگار مهر با «عبدالرزاق شریف»، روزنامەنگار و کارشناس مسائل سیاسی کُرد عراقی گفتگو کردە است.
*مأمور شدن مصطفی الکاظمی بە تشکیل کابینە عراق در این شرایط بحرانی را چگونە میبینید؟ آیا الکاظمی میتواند طلسم عدم موفقیت نخست وزیرهای پیشین را بشکند و تحولی در عراق ایجاد کند؟
کابینە عراق همانند موارد قبلی ناکام میشود و اگر سقف زمانی برای انتخابات پیش از موعد تعین نکند، امکان ابقای وی در پُست نخست وزیری عراق سخت است. هیچ امیدی بە الکاظمی نیست کە بتواند تغییر محسوسی در وضعیت عراق ایجاد کند جز اینکە شاید بتواند در مدت 6 ماه انتخابات پیش از موعد را برگزار کند.
*کُردها بە حل اختلافات با دولت مرکزی عراق در زمان نخست وزیری الکاظمی امیدوارند، چنین احتمالی تا چە اندازە رنگ واقعیت خواهد گرفت؟
اختلافات مابین اقلیم کردستان و دولت عراق عمیق و بزرگ هستند. شاید بە تفاهم برسند اما بدون شک در حال حاضر توافقی صورت نمیپذیرد. برای حل این اختلافات قدیمی کە هیچ دولتی در عراق نتوانستە است آن را رفع کند، ضروری است کُردها استراتژی، لحن حضور و همجواری با جریانات و قومیتهای دیگر عراق را تغییر دهند، بە صورتی کە باید مقبول اکثریت جریانات واقع شوند. حکومت کنونی اقلیم کردستان عراق کە از دو حزب حاکم اتحادیە میهنی و دموکرات تشکیل شدە است، همیشە میتواند با بغداد بە توافق برسد اما این بە معنی توافق با کُرد و حل مشکلات کُردها نیست. بە عنوان مثال؛ معضل نفت و بودجە از جانب اقلیم کردستان عراق بە نحوی درهم پیچیدە شدە است کە منافع شخصی و حزبی مانع از آن میشود اقلیم کردستان عراق تصمیم گیرندە باشد. بە این دلیل حتی اگر مصطفی الکاظمی از بعضی از قوانین هم چشم پوشی کند، سخت خواهد بود این کابینه کنونی اقلیم کردستان بتواند پایبند بە قانون باشد.
*در حالی کە شماری از جریانات با نفوذ عراقی تاکید دارند دولت آیندە عراق باید اولین برنامە کاری خود را بر روی پروسە اخراج نظامیان آمریکایی از خاک عراق متمرکز کند، کُردها مخالف خروج آمریکا هستند، این موضع کُردها چە تأثیری بر بروز اختلافات داخلی عراق در آیندە خواهد گذاشت؟
واقعیت این است کە مواضع مختلف در عراق بر سر پروندە خروج آمریکا از عراق وجود دارد. بعضی از جریانات شیعی بر خروج آمریکا تاکید دارند در حالی کە جریانات شیعی حاکم بر عراق و دو حزب اصلی کُردی و جریانات سُنی بر این باور هستند که نیروهای ائتلاف ضد داعش در شرایط کنونی و در حالی کە خطر تروریسم رفع نشدە است باید در عراق بمانند. جریانات حاکم در عراق شاید در سطح شخصی اعلام نظر کنند، اما تاکنون هیچ اقدام عملی برای اخراج آمریکا انجام ندادەاند. بە اعتقاد من تا اتفاق نظر و توافق همەجانبە مابین همە گروههای سیاسی و نظامی عراق صورت نگیرد، این مسئلە خاتمە نمییابد.
*ایران از حضور آمریکاییها در عراق ناراضی است، از سوی دیگر، اربیل کە ارتباطات استراتژیک با تهران دارد، خواهان حضور نظامیان آمریکایی در خاک عراق است، اقلیم کردستان عراق چگونە باید این توازن را حفظ کند کە از سوی عراقیها بە حامی اشغالگران قلمداد نشود و از سوی دیگر مورد انتقاد ایران قرار نگیرد؟
این واقعیت است کە ایران بە حضور آمریکا در عراق و اقلیم کردستان عراق معترض است. اما مسئولین با تجربە ایرانی این توازن ارتباطات مابین احزاب اقلیم کردستان عراق و کشورهای خارجی را درک میکنند. متاسفانە این آمریکا است کە این قضیە را درک نمیکند و میخواهد همە فقط با آنها ارتباط داشتە باشند. بالاخرە آمریکاییها میروند و باید هم بروند و این ملتهای ایران و کردستان عراق هستند کە میمانند و میدانند کە سرنوشتشان در منطقە بە هم گرە خوردە است.
بە اعتقاد من با توجە بە اینکە ما و ملت ایران در طول تاریخ در کنار هم زندگی کردەایم، سطح تعاملات سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، فرهنگی و دینی ما با ایرانیها بسیار گستردە است. نیاز است مسئولین فرهنگی ایران اقدامات فرهنگی و اجتماعی بیشتری در کردستان عراق انجام بدهند. ببینید آمریکا سە قارە را پیمودە و از هزاران کیلومتر دورتر آمدە است و در اقلیم کردستان عراق دو دانشگاه و دهها مدرسە و دانشکدە و مرکز آموزشی آمریکایی افتتاح کردە است. در حالی کە در کردستان عراق حتی یک دانشگاه و مدرسه به زبان فارسی وجود ندارد.