دکتر محمد علی نیلفروش‌زاده : فوق تخصص پوست ، مو و جراحی زیبایی ؛ دبیر انجمن پوست ؛ استاد پوست دانشگاه علوم پزشکی تهران
تحریریه زندگی آنلاین : نور آفتاب از طول موج‌های متفاوتی تشکیل شده است که براساس آن نامگذاری می‌شوند. اشعه ماوراءبنفش طول موج خاصی از نور خورشید است که خود به دو قسمت A وB تقسیم می‌شود که هر دو آنها برای پوست مضر هستند. اشعه ماوراءبنفش نوع B، در صورت تماس با پوست بر روی لایه خارجی پوست که اپیدرم نامیده می‌شود، تاثیر می‌گذارد و باعث ایجاد آفتاب سوختگی می‌شود.
ضد آفتاب یکی از جمله کرم هایی است که باید برای بیرون رفتن و ماندن زیر آفتاب از آن باید استفاده کرد زیرا کرم ضد آفتاب باعث می شود پوست شما از اشعه مضر آفتاب دور بماند.
پوست باید تمیز و خشک باشد. یک‌ربع تا نیم ساعت قبل از بیرون رفتن از ضد آفتاب استفاده شود. مقدار ضد آفتاب باید کافی باشد (2 میلی‌گرم به ازای هر سانتی متر مربع و یا یک بند انگشت برای کل صورت). نیاز است. هر چهار ساعت بسته به نوع ضد آفتاب بایستی تکرار شود. ضد آفتاب باید روی کل نواحی در معرض نور مالیده شود (صورت، پشت گردن، گوش‌ها و پشت دست‌ها). در زمان‌های شنا در استخر‌‌‌های رو باز از ضد آفتاب‌‌‌های واتر پروف یا مقاوم به آب استفاده شود مدت دوام این ضد آفتاب‌ها 80 دقیقه است و باید پس از این مدت تجدید شوند.
بیشتر بخوانید:
استفاده از پوشش مناسب
لباس می‌تواند به عنوان یک عامل محافظت کننده از آفتاب باشد. لباس‌‌‌هایی که بافتی فشرده دارند و لباس‌‌‌های ضخیم محافظت بیشتری اعمال میکنند. آستین لباس باید بلند باشد. لباس‌‌‌های تیره محافظت بیشتری و لباس خیس محافظت کمتری دارد. از دستکش برای پوشش دست‌ها استفاده شود. از کلاه‌‌‌های نقاب دار استفاده شود. لبه آنها باید 7/5 تا 10 سانتی متر باشد. از عینک‌‌‌های آفتابی استفاده شود. اینها علاوه بر محافظت از چشم، از پوست اطراف چشم ها نیز محافظت میکنند.
در مورد بچه‌ها تمامی نکات فوق باید رعایت شود
70 تا 90درصد از زمانی‌که هر فرد در طول عمرش در آفتاب قرار می‌‌گیرد، در 20 سال اول زندگی است. قرار گرفتن در معرض اشعه ماورای‌بنفش اولین عامل ایجاد انواع سرطان پوست است. بعضی از مطالعات نشان می‌دهند که آفتاب سوختگی شدید در دوران کودکی ممکن است منجر به ملانوم یعنی کشنده‌ترین نوع سرطان پوست شود. افرادی دارای پوست و موی روشن یا کک مک و کسانی‌که چشم‌های آنها آبی یا سبز است، بیش از سایرین در معرض آسیب‌های مختلف پوستی، از جمله سرطان پوست هستند، ولی به هر حال اشعه آفتاب برای همه افراد خطرناک است.به بچه‌ها باید آموزش داده شود که وسط روز در محیط‌‌‌های باز و آفتابی بازی نکنند. و حتی‌الامکان در سایه بسر ببرند. همچنین از پوشش مناسب و کلاه‌‌‌های نقاب‌دار استفاده کنند. پوشیدن یک بلوز می‌تواند فاکتور محافظتی 3 تا4 داشته باشد. بچه ها نیز باید از کرم‌های ضد آفتاب استفاده کنند. استفاده از ضد آفتاب‌ها در طی 18 سال اول زندگی منجر به کاهش 78درصد سرطان‌های پوستی شده است.
بیشتر بخوانید:
در نهایت
عواقب درازمدت سال‌های متوالی قرار گرفتن در معرض نور تند خورشید مهم است.یک بار آفتاب سوختگی همراه با تاول زدن پوست احتمال سرطان سلول‌های رنگی پوست (ملانوسیت‌ها) را که ملانوم نامیده می‌شود، دو برابر می‌کند. قرار گرفتن مداوم در معرض نور خورشید باعث پیری زودرس پوست و ایجاد چین و چروک روی آن می شود. و لکه‌‌‌های قهوه‌ای به نام لنتیگو روی پوست نتیجه تابش نورآفتاب هستند.
سرطان پوست (چه از نوع سلول پایه‌ای و چه از نوع سلول فلسی) مستقیماً با میزان قرار گرفتن در معرض آفتاب (که بر حسب دو عامل رنگدانه‌های پوست و ساعات زیر آفتاب بودن معین می‌شود) ارتباط دارد. نهایتاً قرار گرفتن در معرض نور خورشید و صدمه ناشی از پرتو فرابنفش در ایجاد آب مروارید دخیل است.
بیشتر بخوانید:
