هرگاه شخصی دچار مصیبت ناگواری شود، بیش از هر زمان دیگری برای کنار آمدن با مشکلات و ادامه‌ی مسیر زندگی به حمایت اطرافیان نیاز خواهد داشت. این واقعیت در مورد همه صدق می‌کند، بنابراین بهتر است همه‌ی افراد جامعه با روش‌های صحیح حمایت عاطفی آشنا باشند. عدم آشنایی با شیوه‌های حمایت عاطفی و همدردی با دوست، باعث می‌شود گوش دادن به درددل افراد کار دشواری به‌نظر برسد؛ کمتر کسی می‌داند در چنین مواقعی چگونه باید واکنش نشان بدهد. این مطلب به شما کمک می‌کند حامی و شنونده‌ی بهتری باشید و بتوانید در شرایط سخت به‌نحوی مفید و مؤثر با دوست‌تان همدردی کنید.
چگونه همدردی خود را ابراز کنیم؟
متأسفانه تقریبا همه‌ی مردم در مراحلی از زندگی‌شان اندوه و ناراحتی را تجربه می‌کنند. این اندوه ممکن است ناشی از فقدان یک عزیز، فروپاشی نهاد خانواده یا پیشامدهای ناگهانی دیگر در رویدادهای زندگی باشد. هنگامی که شخصی گرفتار چنین شرایطی شود به حمایت خانواده و دوستان خود نیاز خواهد داشت و از شما هم انتظار می‌رود که با او همدردی کنید. شما می‌توانید در این شرایط سخت، با حرف‌ها یا کارهایتان با او همدردی کنید و بدانید که توجه شما برای او قوت قلب خواهد بود.
بیان شفاهی همدردی
1. روراست باشید
به دوست‌تان بگویید به او اهمیت می‌دهید و متأسفید از اینکه او در حال تجربه‌ی چنین شرایط سختی است. بیشتر مردم هنگام ابراز همدردی، ناشیانه عمل می‌کنند و نمی‌دانند چطور مخاطب‌شان را دلداری بدهند. اینکه به دوست‌تان بگویید به او و مشکلاتش اهمیت می‌دهید شروع بسیار خوبی است و این موقعیت را برای او فراهم می‌کند تا در صورت نیاز از شما تقاضای کمک کند.
- ابتدا با جمله‌ای مانند «واقعا متأسفم» با او همدردی کنید، سپس سعی کنید راهی برای کمک کردن به او بیابید. به‌جای اینکه بگویید «اگه کمک خواستی به من خبر بده»، کاری را که می‌توانید انجام بدهید به او پیشنهاد کنید، مثلا «من از بچه‌ها مراقبت می‌کنم تا تو به برنامه‌ریزی مراسم خاک‌سپاری بپردازی» یا «امشب برات شام درست می‌کنم.»
2. مشکلات او را بپذیرید
مشکلات او را با دیگران مقایسه نکنید. حتی اگر شرایط مشابهی را تجربه کرده‌اید، وانمود نکنید او هم همان حسی را دارد که شما داشته‌اید. اجازه بدهید هر طور مایل است با احساس خود کنار بیاید، گفتن جملاتی مانند «می‌دونم چه حسی داری» ممکن است آزاردهنده باشد.
- سعی کنید به‌جای اینکه بگویید «می‌دونم چه حسی داری»، از جملاتی مثل «به‌نظر شرایط سختیه، دوست داری صحبت کنیم؟» استفاده کنید.
3. بحث را عوض نکنید
وقتی با دوست‌تان همدردی می‌کنید حرف‌های بی‌ربط نزنید. برای کسی که در شرایط سختی قرار دارد از این شاخه به آن شاخه پریدن، سخت و در نهایت خسته‌کننده خواهد بود. به‌جای این کار به او دل‌گرمی بدهید که می‌تواند روی شما حساب باز کند، سپس اجازه بدهید هر چقدر نیاز دارد تنها باشد.
- حتما به او نشان بدهید که می‌تواند هر چقدر بخواهد با شما درددل کند یا نیازهای خود را بگوید.
4. نصیحت نکنید
افراد خیلی کمی حاضرند که در هنگام ناراحتی، به نصیحت‌های دیگران گوش کنند. تنها زمانی دوست‌تان را راهنمایی کنید که خود او مستقیما از شما درخواست کرده باشد. در غیر این صورت، گفتن جملاتی مانند «همه چیز به مرور زمان درست می‌شه» نشان می‌دهد که شما فکر می‌کنید بهتر از او از شرایطی که در آن قرار دارد اطلاع دارید.
- در دسترس باشد. مثلا می‌توانید بگویید «هرچی نیاز داشتی فورا با من تماس بگیر.»
5. پای ایمان و توکل را وسط نکشید
مردم معمولا علاقه دارند در شرایط سخت مسئله‌ی ایمان را مطرح کنند. شاید ایمان، به شما آرامش و قدرت بدهد اما نمی‌توانید مطمئن باشید برای فردی که با او همدردی می‌کنید نیز به‌همین اندازه مؤثر است. شاید در این زمینه هم‌عقیده نباشید، در شرایط سخت باید از بحث کردن بر روی عقاید و باورها اجتناب کنید.
6. ملایم و دوستانه صحبت کنید
اگر صدای‌تان بلند و پُرتنش باشد، مضطرب و هیجان‌زده به‌نظر می‌رسید و این برای ابراز همدردی سودمند نیست. برای اینکه طرف مقابل همدردی شما را احساس کند آرام و با صدای آهسته صحبت کنید.
ابراز غیرشفاهی همدردی
1. با دوست‌تان تماس فیزیکی برقرار کنید
برقراری تماس فیزیکی به دوست‌تان دل‌گرمی می‌دهد که کنار او هستید و به او اهمیت می‌دهید. دست‌تان را روی شانه‌اش بگذارید یا او را در آغوش بگیرید. اگر زیاد احساس راحتی نمی‌کنید می‌توانید با او دست بدهید.
- از هرگونه تماس فیزیکی ناخواسته پرهیز کنید. اگر به‌نظر می‌رسد مخاطب‌تان از شما فاصله می‌گیرد و با انجام تماس فیزیکی راحت نیست، از این کار پرهیز کنید.
2. حواس‌تان به حالت صورت‌تان باشد
اینکه چطور حرف بزنید به‌اندازه‌ی واژه‌هایی که به زبان می‌آورید اهمیت دارد. حالت صورت‌تان باید با اظهار تأسف‌تان متناسب باشد، مثلا نباید با لبخند به کسی تسلیت بگویید.
- معمولا حالت طبیعی، بهترین حالت است. یعنی پیشانی صاف، برقراری تماس چشمی و فرم طبیعی دهان. نه لبخند بزنید و نه اخم کنید.
3. هدیه بفرستید
هدیه‌ای که تهیه می‌کنید لازم نیست حتما سنگین و گران‌قیمت باشد. بیشتر مواقع ارسال یک کارت پستال هم برای ابراز همدردی کافی است. همچنین می‌توانید برای ابراز همدردی با کسی که گرفتار مصیبتی شده است، گل ارسال کنید.
4. برای تهیه‌ی وعده‌های غذا با اطرافیان هماهنگ کنید
یکی دیگر از راه‌های ابراز همدردی و کمک کردن در شرایط سخت، تهیه‌ی غذاست. با این کار دوست‌تان برای روزها و هفته‌ها نیازی به تهیه‌ی غذا نخواهد داشت و برای کنار آمدن با شرایط جدید زمان کافی را در اختیار او قرار می‌دهید. هرچه تعداد افرادی که در این امر مشارکت می‌کنند بیشتر باشد، تهیه‌ی مداوم غذا آسان‌تر خواهد بود.
- سایت‌هایی هستند که غذاهای منتخب را در تاریخ معینی به مقصد مشخص شده تحویل می‌دهند. استفاده از این سایت‌ها در تهیه‌ی غذا به شما کمک می‌کند و از انرژی و زمانی که باید برای تهیه و تحویل چند وعده غذا در روز صرف کنید کاسته می‌شود.
ابراز همدردی را ادامه بدهید
1. هر هفته با او احوال‌پرسی کنید
وقتی کسی در شرایط سختی مانند فوت عزیزان یا از دست دادن شغلش قرار می‌گیرد معمولا به‌طور مقطعی از حمایت اطرافیان برخوردار می‌شود؛ به مرور زمان مردم مسئله را فراموش می‌کنند و به زندگی‌شان ادامه می‌دهند و او را با حالی پریشان رها می‌کنند تا به تنهایی با مشکلات مواجه شود. شما باید هر هفته با شخص مورد نظرتان تماس بگیرید تا مطمئن شوید به‌خوبی در حال کنار آمدن با شرایط است.
- لازم نیست یکدیگر را در موقعیت‌های آزاردهنده قرار بدهید. می‌توانید خیلی ساده او را به نوشیدن قهوه دعوت کنید و با سؤالاتی مانند «این هفته چی کار می‌کنی؟» جویای حالش شوید.
2. شنونده‌ی خوبی باشید
شاید دوست‌تان نیاز داشته باشد درباره‌ی احساسی که دارد صحبت کند. به او نشان بدهید برای شنیدن حاضرید و توجه‌تان کاملا مختص اوست؛ گوشی موبایل و امثال آن را کنار بگذارید، تلویزیون را خاموش کنید و هر چیزی که حواس‌تان را پرت می‌کند، دور کنید. تماس چشمی برقرار کنید، سر تکان بدهید و با واژه‌هایی مانند عجب، که این‌طور و … در موقعیت‌های مناسب نشان بدهید که در حال گوش دادن به حرف‌هایش هستید. قضاوت نکنید و درباره‌ی پاسخی که باید بدهید، یا کاری که فکر می‌کنید باید انجام می‌داد یا باید انجام بدهد فکر نکنید. اجازه بدهید صحبت کند و صحبتش را قطع نکنید.
- او را تحت فشار نگذارید. شاید برای صحبت کردن آماده نباشد، یا شاید برای بیان افکارش به زمان نیاز داشته باشد.
مردم معمولا کسانی را که در مدت زمان معینی خودشان را از شرایط سختی مانند رابطه‌ی خشونت‌آمیز خارج نمی‌کنند یا با واقعه‌ی اندوه‌باری مانند فوت یکی از اعضای خانواده کنار نمی‌آیند به‌سختی قضاوت می‌کنند. به‌یاد داشته باشید مدت زمان مورد نیاز جهت کنار آمدن با مشکلات برای همه یکسان نیست و شما در جایگاهی نیستید که تصمیم بگیرید افراد کی و چگونه باید وارد مراحل بعدی زندگی‌شان شوند. در برابر کسی که با او همدردی می‌کنید دل‌سوز و مهربان باشید و درباره‌ی نحوه‌ی کنار آمدن او با شرایط، قضاوت را کنار بگذارید.
- منظور این نیست که باید از همه‌ی رفتارهای ناشایست او چشم‌پوشی کنید. هرگاه رابطه برای‌تان ناسالم شد، شما آزاد هستید ارتباط‌تان را قطع کنید.
4. برای کمک در دسترس باشید
در کنار احوال‌پرسی‌های مداوم، باید به دوست‌تان نشان بدهید هرگاه نیاز داشت به کسی تکیه کند می‌تواند روی شما حساب کند. به تماس‌ها، پیام‌ها و ایمیل‌های او پاسخ بدهید و برای کمک کردن به او در کارهای سخت یا کارهای روزمره راغب باشید. اگر کار پُرزحمتی مانند تغییر دکوراسیون اتاق بعد از فوت همسر در پیش دارد برای کمک کردن به او داوطلب شوید.
برگرفته از: wikihow
