حقایق و آماری در مورد پوکی استخوان

تحریریه ماهنامه دنیای سلامت

پوکی استخوان بیماری است که نازک و ضعیف شدن استخوان‌ها را به دنبال خود دارد.

 شکستگی بیشتر در ستون فقرات، سر استخوان ران، لگن و مچ دست اتفاق می‌افتد.

 تا به امروز، هنوز هیچ دلیل محکمی برای ابتلا به پوکی استخوان شناخته نشده است.

 پوکی استخوان می‌تواند در هر سنی، رخ بدهد.

 پوکی استخوان همچنین به «بیماری خاموش» معروف است؛ چرا که از بین رفتن استخوان‌ها بدون نشانه است.

 پوکی استخوان می‌تواند به نازیبا شدن اندام بینجامد و در نتیجه آن منجر به کاهش اعتماد به نفس و تحرک و استقلال فرد مبتلا شود.

 پوکی استخوان بیماری است که از کودکی آغاز می‌شود و در سالمندی خود را نشان می‌دهد.

 بهترین روش محافظتی در برابر بیماری پوکی استخوان، شکل‌گیری استخوان‌های قوی در کودکی و نوجوانی است.

 بیشترین تراکم استخوانی در زنان در شانزده سالگی و در مردان در بیست سالگی مشاهده می‌شود.

  از دست دادن بافت استخوان در زنان و همچنین مردان از اواسط دهه سی سالگی شروع می‌شود و سرعت این مساله در زنان یائسه بیشتر است. (بین دو تا پنج درصد در هر سال)

 کاهش قد چهار سانت و بیشتر می‌تواند یکی از نشانه‌های پوکی استخوان باشد.

  پوکی استخوان و از بین رفتن بافت استخوانی بسیار شایع است: بسیار شایع تر از حمله‌های قلبی – عروقی، سکته مغزی و سرطان سینه.

 حداقل از هر سه زن یک نفر و از هر پنج مرد یک نفر در زندگی خود پوکی استخوان را تجربه می‌کند.

 حداقل 80  درصد از شکستگی‌ها، بعد از سن 60 سالگی، به دلیل پوکی استخوان رخ می‌دهد. 70-90 درصد از شکستگی های لگن بر اثر پوکی استخوان اتفاق می‌افتد.

 حدود 30 درصد، بیمارانی که دچار شکستگی لگن بر اثر پوکی استخوان می‌شوند، به همین دلیل جان خود را از دست می‌دهند و حدود 25 درصد از افرادی که بر این حادثه زنده می‌مانند، تا 12 ماه بعد از آن فوت می‌کنند.

 شکستگی بر اثر پوکی استخوان نسبت به سکته مغزی، دیابت و حمله‌های قلبی به مراقبت بیشتری نیاز دارد.

 حدود 14 درصد از بیمارانی که مچ دستشان بر اثر پوکی استخوان می‌شکند، معمولا تا 3 سال بعد از آن یک شکستگی دیگر را تجربه می‌کنند.

 احتمال شکستگی مجدد ستون مهره، برای افرادی که یکبار آن را به دلیل پوکی استخوان تجربه کرده‌اند، حدود 20 درصد است.