درمان جراحی
از روش جراحی برای درمان پارکینسون‌های پیشرفته که به دارو پاسخ نداده‌اند یا پاسخ آنها مدام در حال نوسان است (گاه به دارو پاسخ می‌دهند و زمانی دیگر دارو روی آنها هیچ اثری ندارد) استفاده می‌شود. در این روش، در اعماق مغز، بین بخشی که مسئول کنترل حرکات است الکترودی کار گذاشته و به وسیله پیس میکری که زیر پوست قفسه سینه کار گذاشته می‌شود، میزان تحریکی که الکترود ایجاد می‌کند، کنترل می‌‌گردد.
سیمی که از زیر پوست بیمار می‌گذرد به این وسیله مرتبط است و آن هم میزان تحریکی را که الکترود ایجاد می‌کند، در کنترل دارد. این کار نوسانات بدن بیمار به داروها را تثبیت کرده و باعث می‌شود حرکات غیرارادی دست و پاها کاهش یابد. لرزش هم به این درمان پاسخ مثبت می‌دهد؛ ولی درمان جراحی برای پارکینسون هیچ اثری روی دمانس ندارد و حتی ممکن است آن را بدتر کند.
مانند هر جراحی دیگر مغز، این جراحی هم خطرات خاص خودش را دارد که خونریزی و مشکلاتی شبیه به سکته مغزی از این دسته هستند. مشکل دیگر این است که هر چند سال یکبار باتری دستگاه باید طی یک جراحی عوض شود و برای بیمارانی که به یک گروه خاص از داروهای ضد پارکینسون جواب نداده‌اند، بی‌فایده است.
شیوه زندگی و درمان‌های خانگی
اگر پزشک تشخیص داده که شما به پارکینسون مبتلا هستید، باید به خوبی با او همکاری کنید تا به راه حلی برای درمان برسید که بیشترین فایده و اثر درمانی و حداقل عوارض جانبی را برای‌تان داشته باشد. برخی تغییرات در شیوه زندگی هم می‌توانند کمک کنند بهتر با این بیماری مزمن کنار بیایید و کیفیت زندگی خود را ارتقا دهید.
تغذیه سالم
از رژیمی پیروی کنید که سرشار از میوه‌ها و سبزی‌ها بوده و غلات کامل بسیاری نیز در خود داشته باشد. این مواد غذایی سرشار از فیبر هستند که به جلوگیری از بروز یبوست کمک می‌کنند.
با احتیاط راه بروید
پارکینسون می‌تواند باعث کاهش تعادل شود و بیمار نتواند با سرعت افراد عادی گام بردارد. پس سعی کنید تند راه نروید. زمانی که راه می‌روید، ابتدا پاشنه پای خود را روی زمین بگذارید و اگر حس کردید دارید پای‌تان را روی زمین می‌کشید، بایستید و موقعیت خود را بررسی کنید. بهتر است راست بایستید و پاهای‌تان را بین بیست تا بیست و پنج سانتی‌متر از هم باز کنید.
مراقب باشید زمین نخورید
در مراحل پیشرفته بیماری ممکن است شما به آسانی زمین بخورید؛ زیرا پارکینسون به مراکز حفظ تعادل و تطابق در مغز آسیب می‌زند. بنابراین ممکن است با کوچک‌ترین ضربه یا چرخشی به زمین بخورید. به همین دلیل:
هنگامی که می‌خواهید بچرخید، روی محور اصلی بدن‌تان و کامل نچرخید؛ بلکه در یک حرکت U شکل به آرامی تغییر وضعیت دهید.
برای گرفتن چیزی بدن‌تان را کشش ندهید یا به جلو خم نشوید و دست‌تان را دراز نکنید. کاری کنید که مرکز ثقل بدن‌تان روی پاهای‌تان بماند و وقتی راه می‌روید چیزی را حمل نکنید و هرگز عقب عقب راه نروید.
لباس پوشیدن
شاید یکی از سخت‌ترین کارها برای یک بیمار مبتلا به پارکینسون لباس پوشیدن باشد. از دست رفتن توان حرکتی برای انجام حرکات ظریف او را از انداختن دکمه لباس‌ها یا بستن زیپ‌ها ناتوان می‌کند. گاهی اوقات او حتی نمی‌تواند شلوارش را بپوشد.
اگر شما هم با چنین مشکلاتی روبه‌رو هستید، توجه به چند توصیه زیر کمک‌تان خواهد کرد: اگر باید به جایی سر وقت برسید، مدتی طولانی پیش از آن شروع به لباس پوشیدن کنید تا کندی باعث نشود دیر به قرار‌تان برسید و ناراحت و نگران شوید. لباس‌های‌تان را دم دست و جایی بگذارید که بتوانید به راحتی به آنها دسترسی پیدا کنید.
بالای کمد یا درون چمدانی که قفلش راحت باز نمی‌شود، جای مناسبی برای لباس‌های بیمار مبتلا به پارکینسون نیست. سعی کنید لباس‌های‌تان تا حد ممکن راحت و ساده باشند تا مجبور نشوید دکمه‌های زیاد یا تعداد زیادی زیپ‌های تزئینی را ببندید؛ مثلا شلوارهایی که مجبور نیستید به آنها کمربند ببندید، برای شما مناسب هستند.
درمان‌های دیگر
ماساژ درمانی: این کار از تنش عضلات می‌کاهد و آنها را آرام می‌کند. این درمان برای آن دسته از مبتلایان به پارکینسون که از سختی و درد عضلات در رنج هستند، مناسب و کمک کننده است.
تای چی: این درمان سنتی چینی شامل حرکاتی نرم و ساده است که در نهایت به افزایش انعطاف‌پذیری بدن و حفظ تعادل کمک می‌کند. انواع مختلفی از این ورزش درمانی برای سنین و شرایط جسمی گوناگون کاربرد دارند.
یوگا: این هم یک ورزش درمانگونه دیگر است که مانند تای چی به بهبود انعطاف‌پذیری و حفظ تعادل بدن کمک می‌کند. حرکاتی که در این ورزش انجام می‌شود، بسته به شرایط فیزیکی بیمار قابل تغییر است.
برای خواندن بخش اول- پارکینسون چیست- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش دوم- پارکینسون چیست- اینجا کلیک کنید.
