مثال‌هایی از غذاهای صالح الکیموس
نان گندم که از گندم خوب، بدنبال تخمیر مناسب خمیر و با پخت صحیح تهیه شده باشد.
گوشت خوب مانند گوشت گوسفند، بره (حدوداً 6 ماهه)، گوساله (زیر یکسال)، بزغاله، بچه شتر، کبک، پرندگان کوچک، مرغ جوان رشد کرده در طبیعت.
میوه‌ها و سبزی‌هایی مانند سیب شیرین، انار، انگور، انجیر، شغلم و کاهو
تخم‌مرغ و پنیر تازه از شیر تازه
مثال‌هایی از غذاهای فاسد الکیموس
غذاهای سریع حاضری: مهم‌ترین غذاهای فاسد الکیموس، فست‌فودها هستند که متاسفانه امروزه زیاد مصرف می‌شوند. باید دانست با مصرف یک وعده از آنها، ترکیب طبیعی خون تا حدی به هم خورده و بعد از مدتی (چندین ساعت یا چند روز) به حالت قبل برمی‌گردد، اما اگر مصرف آن تکرار شود ترکیب و تناسب خون به تدریج بیشتر از حالت طبیعی فاصله گرفته که ممکن است در آزمایشات خون هم مشخص شود (در طولانی مدت).
لذا مواد زائد همچون چربی‌ها (کلسترول، تری‌گلیسرید و LDL)، اسید اوریک، اوره، قند زائد و ... در خون افزایش می‌یابند، فرد دچار افزایش تجمع مواد زائد در بدن، فقدان انرژی، خراب شدن پوست و... می‌شود و به دلیل نرسیدن خون خوب به سلول‌ها، امکان بروز انواع بیماری‌ها و مشکلات از قبیل کیست تخمدان یا فیبروم رحم، کبد چرب، خستگی مزمن، ضعف روحی روانی، ریزش مو، خال‌ها و لک‌های پوستی، مات و کدر یا چروک شدن پوست و ... وجود دارد.
نان فطیر و کلا نانی که خوب تخمیر نشده و ورنیامده و مایه خمیر به آن اضافه نشده و پخت آن هم خوب نبوده.
گوشت‌های گاو و کبوتر.
جگر سفید (پفی).
ترب، پیاز، خردل، فلفل، بادمجان، کلم و چغندر.
تمام افراد و مخصوصاً افرادی که دچار ضعف و بیماری هستند باید حتی المقدور از خوردن غذاهای فاسد الکیموس پرهیز نمایند.
از نظر میزان غذائیت، خوردنی ها به سه دسته کثیرالغذا، قلیل الغذا و متوسط الغذا تقسیم می شوند.
میزان غذائیت یعنی بعد از هضم غذا، چقدر انرژی برای بدن تولید می‌شود و به چه میزان باعث رشد بدن و افزایش تعداد سلول‌های آن می‌شود.
1- کثیرالغذا (غذاهای با غذائیت زیاد): به غذاهایی گفته می‌شود که اصطلاحاً مقدار خون یا خلط دم زیادی تولید می‌کنند. بدیهی است افرادی که به انرژی زیادی نیاز دارند (مانند افرادی که فعالیت بدنی زیادی دارند از قبیل کارگران و ورزشکاران یا افرادی که در مرحله رشد هستند مانند کودکان و نوجوانان، و یا افرادی که می‌خواهند چاق شوند)، می‌توانند از غذاهای کثیرالغذا بیشتر استفاده کنند.
2- قلیل‌الغذا (غذاهای با غذائیت کم): این غذاها اصطلاحاً شکم پرکن هستند ولی چیزی به بدن اضافه نمی‌کنند و باعث رشد و چاقی نمی‌شوند و به این ترتیب به آنها مزوّرِه یا غذانما گفته می‌شود (گویی سیستم بدن را گول می‌زنند!). افرادی که نیاز به انرژی زیاد ندارند، به اضافه وزن مبتلا بوده و می‌خواهند لاغر شوند، باید از غذاهای قلیل‌الغذا استفاده کنند.
3- متوسط‌الغذا: این غذاها حد بین غذاهای کثیرالغذا و قلیل‌الغذا هستند.
مثال‌هایی از غذاهای کثیرالغذا
نان گندم، جو، برنج، حبوبات (مانند نخود و لوبیا)
گوشت‌ها مخصوصاً انواع قرمز (گاو، گوسفند چاق و بز)، کبک و مرغ چاق، دل و جگر که معمولا به صورت کبابی مصرف می‌شوند.
تخم پرندگان مثل تخم‌مرغ، بلدرچین، بوقلمون و شترمرغ
دانه‌‌های مغزهای مقوی مثل بادام، بادام‌زمینی و پسته.
مثال‌هایی از غذاهای قلیل‌الغذا
آش‌ها و سوپ‌های رقیق
سبزیجات و میوه‌هایی مانند شلغم، کاهو، بادمجان، زردک، ترب و انار.
ادویه‌جات و چاشنی‌ها
گوشت‌های خشک و غذاهای مانده (قدید)
ماست، دوغ و پنیر (لبنیات به‌جز شیر، غذائیت کمی دارند، مخصوصاً اگر رقیق و چربی گرفته باشند).
نکته پایانی
با توجه به مطالب گفته شده هر خوردنی را می‌توان در یکی از این گروه ها قرار داد. کلاً خوردنی‌ها با توجه به آنچه گفته شد از نظر هضم و کیفیت خون تولیدی و غذائیت به 18 دسته (3×2×3) تقسیم می‌شوند.
بدیهی است از آنجا که انسان‌ها از نظر خصوصیات جسمی، سن، شرایط، جثه، فعالیت بدنی و میزان قدرت و قوای بدنی با هم متفاوت هستند، حتی یک انسان در طول عمر خود نباید فقط از یک جور غذا استفاده کند، زیرا ممکن است مثلاً در مرحله‌ای از زندگی مشغول ورزش‌های حرفه‌ای باشد و در مرحله دیگر ورزش را کنار بگذارد، بنابراین غذای او نیز باید متفاوت باشد.
در سنین و فصول مختلف نیز باید این موضوع را در نظر گرفت، مثلاً اگر در زمستان از غذاهای کثیرالغذا به میزان نسبتا زیادی استفاده شود، خوب است، ولی در تابستان کمتر باید از این غذاها استفاده نمود، در نتیجه هر فردی باید دقت کند که در چه وضعیتی قرار دارد و با توجه به شرایط همان زمان، نوع غذای خود را از میان 18 دسته گفته شده انتخاب کند.
برای خواندن بخش اول- انواع خوردنی‌ها در طب سنتی و طبقه‌بندی آنها- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش دوم- انواع خوردنی‌ها در طب سنتی و طبقه‌بندی آنها- اینجا کلیک کنید.