در سال های اخیر بود که وقتی خبر بیماری آیت الله سید عبدالله فاطمی نیا به گوش رسید، دوستداران و ارادتمندانش چه آن ها که به محضر ایشان رسیده بودند و فرصت دیدار با این عالم بزرگ را بدست آورده و چه آن ها که صرفاً از قاب تلویزیون و رسانه های مختلف با سجایای اخلاقی، معنوی و علمی شان آشنا شده بودند و پس از آن، آرزوی دیدار این شخصیت برجسته را داشتند در بُهت و غم عجیبی فرو رفتند و دل به توسل اهل بیت (ع) به ویژه شش ماهه امام حسین (ع) دادند چراکه این انسان راستین، ارادت عجیبی به حضرت علی اصغر (ع) داشتند و اغلب مواقع نیز، ضمن گفتن «السلام علی الطفل الرضیع» (سلام بر آن کودک شیرخوار) به همه توصیه می کردند برای برآورده شدن حوائج خود به حضرت علی اصغر (ع) متوسل شوند؛ به طوری که حتی در محرم 99 با تبرک جستن به منبر عزای سیدالشهداء (ع) و توسل به شش ماهه کربلا، عبارت «خوشا کسی که توسل به آن جناب گرفت» را به زیبایی هرچه تمام تر معنا کردند.
واژه به واژه گفتار های این عالِم عالیقدر، درس زندگی برای تمامی افراد جامعه بود و همیشه با کلام شیرین و فضایل اخلاقی و معنوی شان، انسان های زیادی را دلداده دین، معرفت، اخلاق و ایمان کرده بودند و یکی از توصیه هایشان در همین راستا، این بود که «هر منبری گوش کردن ندارد!» و به محبان اهل بیت (ع) تأکید می کردند که به این منبر های باری به هر جهت گوش ندهید و می فرمودند: «هر نواری گوش دادن ندارد. هر منبری گوش کردن ندارد! شاید منبر من از آن ها باشد. هر کتابی خواندن ندارد. ای جوانان! ذائقه تان خراب می شود. این مغز را تسلیم هر کسی نکنید.» و همچنین، توصیه شان در خصوص غنیمت شمردن نماز و دعا هنگام سحر این بود: «سحر ها را از دست ندهید؛ ولو دو رکعت هم اگر می توانید نماز (نافله شب) بخوانید. در این زمانه هم که به برکت موبایل و تلویزیون و... اکثر مردم تا نیمه شب مشغول و سرگرم هستند! سحر ها را ضایع نکنیم، اگر نماز مستحبی هم نخواندیم، حداقل ده مرتبه " یا ارحم الرّاحمین" بگوییم! اگر آن را هم انجام ندادی، رو به قبله بنشین و بگو: "سبحان الله والحمدلله و لا اله الّا الله و الله اکبر" اگر در چند سحر با جانت این جمله را بگویی، عالمت عوض می شود.» و در بخشی از سخنان خود نیز در مورد استجابت دعا و دست خالی برنگشتن از درگاه الهی می فرمودند: «معنای استجابت دعا برای مردم به صورت صحیح توضیح داده نشده است.
بعضی این طور تصور می کنند که استجابت فقط این است که همان چیزی را که دعا کرده ای به تو بدهند و اِلا دعایت مستجاب نشده و زحمتت به هدر رفته است!.استجابت دعا، گاهی به این صورت است که همان را که خواسته ای می دهند و در بعضی موارد اگر حاجتت به صلاحت نباشد، یا صلاح در تأخیر باشد، دعایت ذخیره ی برزخت می شود و در ظلمات برزخ یاریت می کند!
در آن ظلمت، دعا هایی که در دنیا به ظاهر مستجاب نشده است نور افشانی می کند و گاهی گناهان انسان در عوض دعا بخشیده می شود وگاهی هم در ازای آن خواسته و حاجت، از فرد و خانواده اش بلا ها، مرض ها و... دفع می شود!»
از ویژگی منحصربفرد آیت الله فاطمی نیا که پسرشان همیشه به آن اشاره می کردند، اهمیت جایگاه و منزلت خانواده و همسر برای ایشان بود؛ به طوری که نقل کرده اند: «می خواستیم با پدر مجلس مهم برویم. بیرون خانه دیدم عبا ندارند. از عبا پرسیدم و گفتند مادرتان خواب بود و عبا را رویشان کشیدم. گفتم، ولی این طور آبروریزی است. گفتند: اگر آبروی من در گِروی این عباست و آن هم به بهای از خواب پریدن مادرتان، نه آن عبا را می خواهم نه آن آبرو را!»
رحمت پروردگار متعال، از دیگر مفاهیم ارزشمندی بود که آیت الله فاطمی نیا در اغلب مواقع، به آن اشاره می کردند؛ به طوری که می فرمودند: «از طریق رحمت زودتر می توان مردم را به خدا نزدیک کرد، وقتی بدانیم چه خدای خوب و مهربانی داریم، بدون جهنم به سمت او می رویم.»
آیت الله فاطمی نیا نیز از چهره ها و شخصیت هایی بودند که در تحقیق و پژوهش علوم انسانی به ویژه در روایات و احادیث اهل بیت(ع) یَد طولایی داشتند و در این زمینه، حدیث شناسی بسیار باتبحر و علاوه براین، در سایر علوم اسلامی مثل علم رجال و عرفان نظری نیز صاحب نظر بودند و بیشترین کارهای تبلیغی خود را بر محور احادیثی که قبول داشتند، انجام می دادند و در حقیقت، بدنبال رمزگشایی از روایات اهل بیت(ع) برای انسان ها بودند تا آن ها را با مکنونات و اسرار روایات آشنا کنند.
به دلیل روح لطیفی که این عالِم از طرف خداوند هدیه گرفته بودند، بهره های ویژه ای هم از روایات می بردند؛ به طوری که از زوایای بسیار زیبایی به سخنان پیامبر اکرم(ص) و امیرمومنان (ع) می پرداختند که باعث می شدند نظر افراد، از زوایای تازه ای به فرمایش های اهل بیت(ع) جلب شود.
آیت الله فاطمی نیا از بدو انقلاب اسلامی، به شدت به دنبال پشتیبانی از فرمایش های امام خمینی(ره) بودند و در محافل و جلسه های مرتبط با انقلاب حضور داشتند و از آن دفاع می کردند و حتی در ایام جنگ، به مباحث مرتبط با معرفت افزایی رزمندگان می پرداختند و اعتقاد شخصی شان این بود که امروز هرکسی از درب عناد و مخالفت با رهبری سخن بگوید و مطلبی بنویسد، خداوند متعال از او نمی گذرد و دِین سنگینی برعهده او خواهد بود.
آیت الله فاطمی نیا در یکی از محافل خود در خصوص رهبری فرمودند که ایشان عزّ اسلام هستند و امروز، عزت اسلام به دست ایشان است و می گفتند که این مطلب را با اعتقاد و یقین کامل می گویم چراکه براین باور بودند رهبری تمام وجودشان را وقف اسلام کرده اند که این موضوع، نگاه سیاسی این عالِم به مباحث انقلاب را نشان می دهد.
آیت الله فاطمی نیا، کتاب شناس بسیار متبحری بودند و در زمینه اخلاق، عرفان و حدیث، شعر و ادب عرب نیز یَد طولایی داشتند و در محضر بزرگانی چون؛ علامه سید محمد حسین طباطبایی، آیت الله الهی تبریزی(برادر علامه طباطبایی)، آقای بهاءالدینی در قم و آیت الله بهجت شاگردی کردند و با آقایان بهاءالدینی و آیت الله بهجت ارتباط نزدیک داشتند. یعنی گاهی اوقات، در جلسه های بسیار خصوصی این بزرگواران شرکت می کردند و سعه وجودی این عالِم وارسته به حدی وسیع بوده است که توفیق شرکت در این محافل را داشتند و زمانی که در تبریز بودند از محضر آیت الله اصفیایی که یکی از عرفای زمان خود در تبریز بودند، استفاده کردند و سپس، خدمت برادر مرحوم علامه محمدحسین طباطبایی، آیت الله مصطفوی تبریزی(شاگرد آیت الله سید علی قاضی طباطبایی، از عرفا و مستجاب الدعوه های زمان خود)رسیدند و از فیوضات آن ها بهره مند شدند و همه این ها باعث شد که ایشان، چهره ای برجسته و محبوب شوند.
از این عالِم وارسته، کتاب هایی به یادگار مانده است که از آن جمله می توان به یکی از کتاب های ارزشمند ایشان در شرح صحیفه سجادیه، «فرجام عشق» « فرهنگ انتظار» و...اشاره کرد که ایشان ارتباط های ملکوتی مخاطبان با امام زمان(عج) را تعریف کرده و همچنین، در کتاب « شرح و تفسیر زیارت جامعه کبیره»، نظرات بدیعی درخصوص زیارت جامعه کبیره داشته اند و در حقیقت، همه این ها یادگارهای ارزشمند به جای مانده از ایشان است که ارادت این انسان وارسته به اهل بیت(ع) باعث شد تا دست به قلم شوند و به شرح این دیباچه ی عرفان بپردازند.[1]
مرحوم حجت‌الاسلام فاطمی‌نیا اگرچه بیشتر بعنوان یک استاد اخلاق و پژوهشگر دینی در میان مردم و خاصّه نسل جوان شناخته می‌شد اما افکار عمومی باید بدانند که این فقیه بصیر در یک بزنگاه مهم به کمک نظام اسلامی و رهبر معظم انقلاب شتافت و در حمایت از رهبری موضعی اتخاذ کرد که الگوی همه شد.
در فتنه بزرگ و دامنگیر سال 88 که ایران اسلامی در آستانه پرتگاه قرار گرفته بود؛ بیاناتی از استاد فاطمی‌نیا در رسانه‌های کشور پیرامون دفاع از رهبر معظم انقلاب منتشر شد که توانست دل‌های بسیاری را معطوف به حقیقت کند.
و البته این در حالی بود که عده زیادی سر در جیب سکوت فرو برده بودند و لام تا کام چیزی برای دفاع از نظام و رهبری نمی‌گفتند!
فاطمی‌نیا در بخشی از آن بیانات راهبردی که فایل صوتی آن میان مردم دست به دست می‌شد و برخی فتنه‌گران تقلای زیادی کردند تا تکذیب این بیانات را از بیت استاد بگیرند اما شکست خوردند؛ گفته بود:
"بنده روی منبر امام حسین(ع)، در خانه خدا، آن هم در مجلس حضرت زهرا(س) اگر چیزی را یقین نکنم، نمی گویم. بدانید و آگاه باشید هرکس کوچک ترین حرفی در تضعیف مقام رهبری بزند، هرکس اندیشه ای داشته باشد که ضد مقام رهبری باشد، خدا او را نخواهد بخشید. این را یقین بدانید.
قدردان رهبر باشید؛ اگر افکار پاشیده‌ای، پوسیده ای به شما عرضه کردند، قبول نکنید؛ این مرد بزرگ عز اسلام است و هرکس با این مرد بزرگ، با مقام معظم رهبری مخالفت کند، خدا از او نمی گذرد... –اگر کسی- خدای نکرده با این مرد بزرگ که امروز آبروی اسلام است، عز اسلام است، این فرزند حضرت زهرا (س) بخواهد مخالفت کند، عاقبت بخیر نمی شود؛ حواستان باشد؛ یک چیزی می دانم و می گویم امروز از اوجب واجبات یکپارچگی و تائید حضرت آیت الله خامنه ای است.
انتشار این سخنان در بحبوحه فتنه 88 در روزنامه کیهان مورد استقبال فراوان مردم و جریانات دانشجویی کشور قرار گرفت و آبی بود بر آتش فتنه‌گران.
جریانات فتنه‌گر تلاش کردند تا با فضاسازی مبنی بر اینکه "جلسه‌ای که استاد در آن سخنان فوق را ایراد کرده ربطی به فتنه 88 ندارد"؛ این کمک بصیرانه به نظام و رهبری را بلااثر کنند غافل از اینکه محتوای سخنان بصیرانه آقای فاطمی‌نیا زمان و مکان نمی‌شناخت و او با هوشمندی در بیان این سخنان و نیز اصرار و تأکیدش بر ماندن بر موضع حمایت از رهبری عملا به مردم و دوستداران خود گفت آنچه که باید می‌گفت.
این خوانش تاریخی از سلوک مرحوم فاطمی‌نیا نشان می‌دهد که دین و اخلاق او منفکّ از "جهاد سیاسی" نبود و آقای فاطمی‌نیا در معرکه‌ای که بزرگان زیادی در آن رفوزه شدند اما خوش درخشید و درسی همیشگی به همگان داد.
اینکه جریان فتنه و برخی معدود از "فاطمی‌نیا گوها" به پایمردی آن مرد وارسته در فتنه بزرگ سال 88 اشاره‌ای ندارند و حتی در صدد حذف یا تکذیب آن رخداد هستند نیز از تأملات روزگار ماست...
آقای فاطمی‌نیا در جریان شهادت حاج‌قاسم نیز دستنوشته‌ای مطنطن منتشر کرد و در بخشی از آن ضمن تبریک و تسلیت شهادت آن عزیز به محضر ولی عصر(عج) و مقام معظم رهبری نوشته بود:
"شهید سعید سپهبد حاج قاسم سلیمانی شخصیت استثنایی وارث بر مالک اشترها و عمارها و میثم ها و دیگر شجاعان و غیوران از اصحاب شاه ولایت امیرالؤمنین صلوات الله علیه بود. این قبیل افراد، روی کره خاکی تنها دل خوشیشان انجام وظیفه و عبودیت است و پیوسته مشتاق عالم بالا هستند".
گفتنیست، رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیام خود به مناسبت ارتحال استاد فاطمی‌نیا از او با آرزوی "رضوان‌ا... علیه" یاد کرده و فرمودند: اطلاعات گسترده و بیان جذاب و لحن شیرین این عالم محترم، منبعی پر فیض برای جمع زیادی از جوانان و راهجویان بود و فقدان آن مایه‌ی تاسف و اندوه است. از خداوند متعال مسئلت میکنم که رحمت و غفران خود را شامل حال ایشان فرماید و پاداش وافر به ایشان عنایت کند.[2]
پی نوشت ها:
[1] باشگاه خبرنگاران جوان
[2] جهان نیوز به نقل از مشرق
