- در سراسر جهان، تقریبا 40 درصد از بزرگسالان دارای اضافه وزن و 13 درصد چاق هستند.
- چاقی یک عامل خطر برای تعدادی از مشکلات سلامتی است، اما بسیاری از افراد کاهش وزن را دشوار میدانند.
- یک مطالعه جدید نشان داده است که سلولهای چربی قهوهای رنگ، مولکولی تولید میکنند که به چربی سوزی کمک میکند.
- این کشفیات میتواند به درمانهای جدیدی برای کمک به مبارزه با چاقی و اضافه وزن کمک کند.
بر اساس گزارش منبع معتبر سازمان بهداشت جهانی (WHO)، چاقی از سال 1975 در سراسر جهان سه برابر شده است. چاقی و اضافه وزن در کشورهای با درآمد بالا شیوع بیشتری دارد، اما این همچنین در کشورهای با درآمد پایین و متوسط به سرعت در حال افزایش است.
بیش از 40% بزرگسالان در حال حاضر اضافه وزن دارند و حدود 13 درصد چاق هستند. چاقی و اضافه وزن خطرهای زیادی برای سلامتی دارد، از جمله بیماری قلبی، سکته مغزی، دیابت نوع 2، بیماری کلیوی و برخی سرطانها.
افراد چاق که مایل به کاهش وزن هستند میتوانند این کار را از طریق موارد زیر انجام دهند:
- تغییرات رژیم غذایی – کاهش غذاهای فرآوری شده و اتخاذ یک رژیم غذایی سرشار از میوه و سبزیجات تازه
- افزایش فعالیت بدنی
- داروهای کاهش وزن، مانند اورلیستات (Xenical)
- جراحی چاقی، مانند باند معده یا بای پس معده
- درمانهای هورمونی
این روشها میتوانند کمک کننده باشند، اما برای بسیاری از افراد، حفظ کاهش وزن نیز میتواند کاری دشوار باشد.
اکنون، تیمی از دانشگاه بن آلمان، مولکولی را شناسایی کردهاند که میتواند به سوزاندن چربی کمک کند. یافتههای این مطالعه که در مجله NatureTrusted Source منتشر شد، ممکن است به درمان جدیدی برای چاقی اشاره کند.
سلولهای چربی قهوهای رنگ
مردم و اکثر پستانداران دیگر دارای دو نوع سلول چربی یا بافت چربی هستند. سلولهای چربی سفید، انرژی را ذخیره میکنند. سلولهای چربی قهوهای این انرژی را برای تولید گرما میسوزانند. با این حال، این سلولهای چربی قهوهای آنچنان مورد نیاز نیستند مگر اینکه محیط سرد باشد.
انسانهای امروزی رژیم غذایی پر انرژیتری میخورند و کمتر از اجدادمان جابجا میشوند، به این معنی که ما واقعاً از سلولهای چربی قهوهای خود استفاده نمیکنیم و سلولهای چربی سفید را انباشته میکنیم که منجر به افزایش وزن میشود. سلولهای چربی قهوهای فراوان که نوزادان را گرم نگه میدارند به تدریج از کار میافتند و از بین میروند.
دکتر میرعلی، جراح چاقی و مدیر پزشکی کاهش وزن بیان میکند:
“مدتهاست مشخص شده است که سلولهای چربی قهوهای مملو از میتوکندری هستند که منبع انرژی و گرما هستند. سلولهای چربی قهوهای بیشتر در نوزادان دیده می شود و با افزایش سن کاهش مییابند.”
تعداد افرادی که در سراسر جهان چاقی شدید دارند همچنان در حال افزایش است. به همین دلیل است که دانشمندانی مانند دکتر الکساندر فایفر، نویسنده این مطالعه، از موسسه فارماکولوژی و سم شناسی در دانشگاه بن آلمان، “به دنبال موادی هستند که چربی قهوهای را تحریک کرده و در نتیجه چربی سوزی را افزایش دهند.”
یک مولکول قدرتمند
در یک مطالعه سلولی، محققان کشف کردند که اگر سلولهای چربی قهوهای فعال شوند، مقادیر زیادی اینوزین ترشح میکنند که یک منبع مطمئن پورین طبیعی است. سپس اینوزین سلولهای چربی قهوهای دیگر را برای شروع سوزاندن انرژی فعال میکند و همچنین برخی از سلولهای چربی سفید را به سلولهای چربی قهوهای تبدیل میکند.
آنها سپس اثر اینوزین را در موشها بررسی کردند. مصرف اکسیژن موشهایی که به آنها اینوزین تزریق شد، به طور قابل توجهی بیشتر از موشهایی بود که تزریق نشده بودند، که نشان دهنده مصرف انرژی بالاتر است. موشها همچنین سلولهای چربی قهوهای بیشتری تولید کردند.
علاوه بر این، موشهایی که تحت درمان با اینوزین قرار گرفتند، در حالی که رژیم غذایی پرچرب داشتند، در مقایسه با گروه دیگر، علیرغم دریافت غذای یکسان، وزن کم کردند.
محققان بر این باورند که این مشاهدات میتواند ارزش درمانی بالقوه اینوزین را به عنوان درمانی برای چاقی نشان دهد.
درمان چاقی بالقوه
این مطالعه گامی عالی برای یافتن راهی برای تحریک سلولهای چربی قهوهای است. سؤالاتی که باقی میماند این است: چقدر این روش برای انسانها کاربردی و مؤثر است و با این نوع درمان، یک فرد چقدر وزن کم میکند؟»
به نظر میرسد اینوزین زمانی که در مایع خارج سلولی باشد بیشترین تاثیر را دارد. هم موشها و هم انسانها دارای یک مولکول انتقال در غشای سلولی هستند که از طریق آن اینوزین وارد سلولها میشود. محققان موشها را با دارویی به نام دی پیریدامول درمان کردند که این ناقلان را مهار میکند. دی پیریدامول یک درمان تایید شده برای اختلالات لخته شدن خون در افراد است.
موشهایی که تحت درمان با دی پیریدامول قرار گرفتند، انرژی بیشتری نسبت به گروه دیگر سوزاندند.
در حدود 2 تا 4 درصد افراد، این مولوکلولهای انتقال کمتر فعال هستند، که باعث میشود نسبت به افرادی که انتقال فعالتری دارند، تمایل به لاغری بیشتری داشته باشند. بنابراین، محققان پیشنهاد میکنند که مهار ناقلها ممکن است راهی برای تحریک انرژی سوزی باشد.
بسته به تحقیقات بیشتر برای تایید یافتهها، آنها پیشنهاد میکنند که این دارو میتواند مبنایی برای درمان چاقی باشد.
دکتر میرعلی موافقت کرد: “اگر این روش ثابت شده بالینی برای تحریک سلولهای چربی قهوهای و در نتیجه افزایش مصرف انرژی باشد، میتواند روش بالقوهای برای کاهش وزن بسیاری از افراد باشد که با چاقی مبارزه میکنند.”
با این حال، دکتر فایفر هشدار میدهد که بعید است یک قرص به تنهایی بتواند «راهحلی برای بیماری همهگیر چاقی در جهان باشد».