این فرآورده با وجود اثربخشی، حاوی غلظتهای بالای ترتینوئین و HQ بوده و حاوی دگزامتازون است که یک استروئید فلوئوردار شده قوی به حساب میآید. بعد از چند سال در این فرآورده به منظور کاهش عوارض جانبی در عین حفظ یا بهبود اثربخشی تغییراتی داده شد. Gano و Garcia توانستند ملاسما را با0/50 درصد ترتینوئین ، 0/1 درصد کرم بتامتازون والرات و 2 درصد کرم HQ طی مدت 10 هفته درمان کرده و شاهد 65 درصد بهبودی باشند.
شدت عوارض جانبی کاهش یافت و درمان به ویژه طی فصل بهار و آغاز تابستان که تابش UV افزایش مییابد، موفق ارزیابی شد. Pathak و همکارانش رژیم درمانی شامل کرمهای (2-5 درصد) HQ، یا بدون رتینوئیک اسید (0/1-0/10 درصد) را که دو بار در روز برای سه ماه تجویز میشد ، مورد ارزیابی قرار دادند. به دنبال اجتناب از قرار گرفتن در معرض نور خورشید و کاربرد فرمولاسیون حاوی غلظتهای پایین HQ و RA تولید رنگدانه توسط ملانوسیتها به خوبی کاهش یافت.
اخیرا Taylor و همکارانش تاثیر 4 درصد HQ در ترکیب با 05/0 درصد ترتینوئین و 0/10 درصد فلوسینولون استوناید (FA) را بر 641 بیمار ارزیابی کردند. این فرآورده ترکیبی (Tri-Luma) به تازگی در ایالات متحده برای درمان ملاسما تایید شده است. در این مطالعه تصادفی شده که در آن ارزیابها نسبت به مطالعه کور شده بودند و بین چند مرکز به مدت 8 هفته انجام پذیرفت، مشخص شد که 77 درصد بیماران تحت درمان با RA، HQ و FA نسبت به هنگامی که ترکیبات دوتایی از داروهای فوق به کار رفتند (HQ+FA، RA+FA، RA+HQ) بهطور معنیداری بهبودی کامل یا تقریباکامل یافتند(001/0>P). اریتم در ناحیه استعمال فرآورده، پوستهریزی، سوختگی، خشکی و خارش شایعترین عوارض جانبی بودند که به چشم میخورد.
در کل این ترکیب سهتایی به خوبی تحمل شد و آتروفی پوست تنها در یک بیمار مشاهده شد، این بیمار در گروهی بود که HQ و استروئید بدون ترتینوئین استعمال کرده بود. شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه استفاده همزمان رتینوئیدها با استروئیدها از بروز آتروفی پوستی حاصل از کاربرد موضعی استروئیدها جلوگیری میکند.
در هر حال هنگامی که استروئیدها از اجزای درمان هستند و به ویژه در ناحیه صورت به کار میروند، احتیاط لازم باید صورت گیرد.
Torok و همکارانش طی یک مطالعه که به صورت باز طراحی شده بود، اثر درمانی کرم ترکیبی شامل HQ 4 درصد، ترتینوئین 05/0 درصد و FA 01/0 درصد را روی 228 بیمار که 173 نفر از آنها مطالعه را به پایان بردند، مورد ارزیابی قرار دادند. این کرم روزی 1 بار به کار برده شده و ارزیابی به صورت ماهیانه صورت گرفت تا زمانی که تغییر رضایتبخش (درجه شدت صفر یا یک) حاصل شود، در این زمان درمان متوقف میشد.
در صورت بدتر شدن ملاسما درمان تا 8 هفته ادامه پیدا میکرد. بعضی از بیماران طی 12 ماه مطالعه چند دوره درمان دریافت کردند. 129 نفر (57 درصد) بیمارانی که تحت درمان قرار گرفتند دچار عوارض جانبی دارویی شدند که شایعترین آنها پوستهریزی واریتم در ناحیه کاربرد کرم بود که تقریبا در یکسوم بیماران بروز کرد. بیشتر عوارض جانبی خفیف و گذرا بوده و منجر به خروج بیماران از مطالعه نشدند.
میزان بروز عوارض جانبی که در محل کاربرد کرم رخ میداد با افزایش دورههای درمان تا 6 ماه، افزایش یافته سپس بدون تغییر و ثابت میماند. موارد بروز آتروفی و نازک شدن پوست، روزاسه یا هیپوپیگمانتاسیون مشاهده نشد. سایر عوارض جانبی شامل بروز آکنه، التهاب اطراف دهان، هایپرپیگمانتاسیون و تلانژکتازی بودند.
برای خواندن بخش اول- آخرین دستاوردهای علمی برای مهار سنتز ملانین- اینجا کلیک کنید.