سرویس سبک زندگی: گوشت گوسفند و گوساله هر دو گوشت قرمز هستند و از نظر ارزش پروتئینی، تفاوت چندانی با هم ندارند. گوشت گوسفند بافت ترد و نرم‌تری دارد و سریع‌الهضم‌‌تر است و بیشتر افراد به مصرف آن گرایش دارند. در ادامه این مطلب را به نقل از میزان می‌خوانیم.
البته بافت داخلی و بیرونی گوشت گوسفند چربی بیشتری نسبت به گوشت گوساله دارد و به همین دلیل کسانی که به چاقی، چربی خون بالا، فشارخون و بیماری قلبی عروقی بالا مبتلا هستند، باید کمتر آن را در برنامه غذایی‌شان بگنجانند.
اما بهتر است که کودکان در حال رشد به خصوص کودکان لاغر، دختران 13 یا 14 ساله، خانم‌های جوان، پسران و کسانی که به بیماری کم‌خونی فقر آهن مبتلا هستند، روزانه حداقل 60 و حداکثر 150 گرم گوشت گوسفندی را به صورت کباب‌پز، کباب کوبیده، برگ یا چنجه تهیه و مصرف کنند.
در ضمن، برای اینکه هنگام طبخ غذاهایی مانند آبگوشت به ارزش غذایی آن افزوده شود بهتر است تکه‌های گوشت را با استخوان که ترکیباتی مانند کلسیم و کلاژن دارد، بپزید.
خوردن مغز استخوان به خصوص برای افراد لاغر و کسانی که به کم‌خونی مبتلا هستند، مفید است زیرا مقادیر فراوانی چربی، ترکیبات خون‌ساز به خصوص آهن و چربی‌های مفید دارد.
اما باید توجه داشته باشید که در افراد بزرگسال چاق، دارای فشارخون بالا، مبتلا به بیماری قلبی و چربی خون بالا به هیچ عنوان از مغز استخوان استفاده نکنند.
