سلام و Merhaba آقای کمال قلیچدار اوغلو
من یک ایرانی ساکن کانادا هستم. حدود 7 سال قبل، از ایران به ترکیه آمدم. 2 سال در شهر زیبای استانبول زندگی کردم و در این مدت، جز مهربانی و مهمان نوازی چیز از مردم ترکیه ندیدم و سپس با خاطره ای خوش، به کانادا آمدم.
به خاطر آن دو سالی که در ترکیه زندگی کردم و دوستان خوب زیادی که آنجا دارم، همواره اخبار ترکیه را دنبال می کنم و هنگامی که خبرها و تصاویر زلزله را خواندم و دیدم، مانند آن که خانه و خانواده خودم آسیب دیده باشند گریستم و تا جایی که می توانستم برای کاهش دردهای آن مردم گرامی کمک کردم.
چند وقتی است که از جانب شما که یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری ترکیه هستید، حرف هایی منتشر می شود که اگر در رسانه های معتبر نمی دیدم، با توجه به تجربه زیسته ام در ترکیه، می گفتم که حتما حتما حتما جعلی است و مگر می شود یک سیاستمدار در ترکیه این گونه نژاد پرستانه سخن بگوید و تازه، تصریح کند که ابایی از این ندارد که "نژاد پرست" نامیده شود!
واقعاً تعجب دارد که سیاستمداری در قرن 21 بگوید که مهم نیست که او را نژاد پرست بخوانند!!
آقای قلیچدار اوغلو!
من در طول دو سالی که در ترکیه زندگی کردم، نشانه ای از نژاد پرستی نه در گفتار و رفتار مردم ترکیه دیدم و نه در مسوولان آن کشور. اتفاقاً ترکیه به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی خود که گذرگاه شرق و غرب جهان است سرزمین همزیستی مسالمت آمیز است و نژاد پرستی در آن جایی ندارد.
بخش عمده ای از اقتصاد ترکیه هم مبتنی بر تعامل با جهان و از جمله توریسم است و هر گونه نژاد پرستی می تواند به طور مستقیم بر معیشت مردم این کشور تاثیر منفی بگذارد.
مردم ترکیه نیز با ذکاوت تمام و در طول تاریخ این نکته مهم را دریافته اند و می دانند که چگونه با افراد و نژادها و ملیت های مختلف تعامل کنند.
وقتی یک چهره سیاسی موضع گیری های نژاد پرستانه علیه مهاجران می کند در واقع دارد تخم نژاد پرستی را در کشوری که مردمش نژاد پرست نیستند می پاشد و ای بسا بسیاری و از جمله جوانان را به سمت این ضد ارزش سوق دهد.
اگر من در ترکیه زندگی می کردم و این ها را می نوشتم، حمل بر این می شد که با نگاه به نفع شخصی چنین می نگارم ولی همان طور که نوشتم، مقیم کانادا هستم. علت این که این ها را می نویسم این است که به عنوان یک ناظر بیرونی این گونه موضع گیری ها را که آشکارا با استانداردهای جهان متمدن منافات دارد، زمینه ساز تولید نفرت و نژاد پرستی در ترکیه می بینم که در وهله اول برای مردم این کشور مضر است، در مرحله دوم برای منطقه و سپس جهان.
آقای قلیچدار اوغلو!
امروز بسیاری از مردم ایران برای رفتن به اروپا در صف هستند ولی یک زمانی و در جریان جهانی دوم که اروپا غرق در آتش و خون بود، مردم بخشی از اروپا یعنی لهستان در گروه های چند هزار نفری به ایران مهاجرت می کردند و پناهنده می شدند.
روزگار از این بازی ها بسیار دارد. تا یک دهه قبل چه کسی فکر می کرد سوریه درگیر چنان جنگ خانمانسوزی شود که مردمش آواره این کشور و آن کشور شوند؟!
اما دنیا و به ویژه خاورمیانه، آبستن حوادثی است که هیچ کس از فردایش خبر ندارد. خدا آن روز را نیاورد و از کشور و ملت ترکیه دور باد ولی کسی چه می داند که 10 سال بعد، شاید اوضاع به گونه ای رقم بخورد که مردم ترکیه ناگزیر باشند برای حفظ جان شان به سوریه پناهنده شوند؟ باز هم دعا و آرزو می کنم که این اتفاق برای هیچ ملتی و از جمله مردم ترکیه نیفتد ولی واقعیت این است که زندگی در آن منطقه، همانند راه رفتن بر لبه تیغ است.
گونه ای رفتار نکنید که تاریخ شرمنده باشد و در روزگار مبادا، ملت ها یاد نژاد پرستی های امروز شما بیفتند.
این که یک رقابت کننده انتخاباتی بخواهد به لطایف الحیل، رأی بگیرد، امری شناخته شده در تمام دنیاست ولی هیچ کس حق ندارد با برگ بی نواترین انسان های کره زمین ، یعنی کسانی که تا دیروز خانه و زندگی و ثروت و جایگاه داشتند و امروز به خاطر جنگ سیاست، از همه آنچه داشتند رانده شده اند، یعنی از آوارگان و پناهجویان، بازی کند و با پمپاژ نژاد پرستی علیه آنها، مردم را تهییج کند تا چند صباحی را در کاخ قدرت بنشیند.
آقای قلیچدار اوغلو!
در این چند سالی که در کانادا زندگی کرده ام، هر جا سخن از ترکیه شده است، از خوبی های آن سرزمین و مردمش گفته ام ولی شاید باورتان نشود در این یکی دو ماه، کسانی که سابقه زندگی من در ترکیه را می دانند، مدام از من می پرسند آیا مردم ترکیه نژاد پرست هستند؟ آیا مردم ترکیه ضد خارجی هستند؟ و من ناگزیرم هر بار توضیح دهم که این حرف ها، فقط موضع شخصی یک سیاستمدار است ولی هر بار سخت تر باور می کنند.
آقای قلیچدار اوغلو!
من نه از پیروزی شما نفع می برم و نه از پیروزی رقیب تان. این چند سطر را هم فقط به دو دلیل نوشتم:
اول این که همه ما انسان های روی کره زمین موظف هستیم مراقب باشیم که نژاد پرستی توسعه نیابد و دوم این که به حرمت نان و نمکی که در ترکیه خورده ام و هنوز هم دوستان بسیار صمیمی و نیک اندیشی در آن کشور دارم، لازم دیدم که بنویسم تا چهره نیکی که تا کنون از ترکیه نزد من و بسیاری دیگر ترسیم شده، تخریب نشود. حیف ترکیه است با آن همه زیبایی و با آن مردم خوب که در لایه ای از نژاد پرستی سیاستمداران پوشیده و زشت انگاری شوند. خیلی حیف است آقای قلیچدار اوغلو، خیلی!
Hoşçakal و İyi günler آقای قلیچدار اوغلو
