رجعت ، به معنای بازگشتن اولیاء خاص خدا و مؤمنان واقعی به عالم دنیا(قبل از برپا شدن قیامت) می باشد و نحوه برگشت آنها به همان نحوه آمدن آنها به عالم دنیا و مبعوث شدنشان در قیامت می‌باشد. یعنی قبرها شکافته می‌شود و روحها در بدن قرار می‌گیرد و آن ذوات مقدسه از قبر بیرون آمده و در میان مردم زندگی می‌کنند، و حکومت معصومین در عصر رجعت همان حکومت امام زمان(عج) است و رجعت همان ظهور امام زمان می‌باشد.
آنچه در احادیث آمده است رجعت برخی از امامان معصوم (ع) است اما مقدار زمان حکومت آنها بعد از رجعت به طور قطعی معینی و مشخصی نیست و احادیث مختلف است. احمد بن عقبه از پدر خود نقل مى کند که از حضرت صادق - علیه السلام - پرسیدند: آیا رجعت صحیح است؟ فرمود: آرى. گفتند: نخستین کسى که مى آید چه کسى است؟ فرمود: امام حسین - علیه السلام - است که بعد از ظهور قائم مى آید. عرض شد آیا همه مردم با او هستند؟ فرمود: نه، بلکه چنان است که خدا مى فرماید: - یوم ینفخ فى الصور فتأتون افواجا - . پس از امام زمان و برقراری حکومت واحد جهانی به وسیله ایشان رجعت اتفاق خواهد افتاد.
رجعت به این معنا است که پس از ظهور امام زمان - ع - برخی از جمله برخی از ائمه زنده می شوند. در روایات ما به رجعت برخی از پیامبران؛ مانند حضرت عیسی و برخی از ائمه؛ مانند امام حسین - ع - و برخی از اصحاب پیامبر اکرم و ائمه ؛ مانند سلمان فارسی، مقداد، جابر بن عبد الله انصاری، مالک اشتر و مفضل تصریح شده است.
برای مطالعه بیشتر دراین زمینه به منابع زیر مراجعه نمایید : رجعت، تالیف مرحوم محمدباقر مجلسی (فارسی) رجعت یا دولت کریمه خاندان وحی(ع)، محمد خادمی شیرازی رجعت از دیدگاه عقل، قرآن، حدیث، حسن طارمی