حضرت ولی عصر - عجل الله تعالی فرجه الشریف - در سال 255 هجری قمری دیده به جهان گشوده است و با این حساب، اکنون (سال 1418 ق) متجاوز از یازده قرن از عمر شریف آن حضرت می گذرد. قبول این عمر طولانی، با توجه به قدرت گسترده خداوند، امر مشکلی نیست و در حقیقت، آنان که طول عمر آن حضرت را مشکلی می شمارند، از قدرت نامتناهی الهی غفلت ورزیده اند:(و ما قدروا الله حق قدره)(انعام / 91).
گذشته از این، در امتهای پیشین معمرین بسیاری وجود داشته اند، چنانکه قرآن دوران رسالت نوح علیه السلام را نهصد و پنجاه سال می شمرد (عنکبوت / 14). همچنین در عصر ما دانش بشری می کوشد مشکل طول عمر را حل کند، و این می رساند که به اعتقاد دانشمندان، بشر شایستگی عمر طولانی را دارد، چیزی که هست موانعی از طولانی شدن آن جلوگیری می کند. براستی خدایی که قادر است، به تصریح قرآن، حضرت یونس را تا روز رستاخیز در شکم ماهی زنده بدارد (صافات / 143 و 144)، آیا نمی تواند حجت بالغه خود را در روی زمین در پرتو برکات و الطاف خود عمر طولانی بخشد؟! پیداست که جواب مثبت است.
خدایی که جهان پاینده دارد تواند حجتی را زنده دارد.