بیشتر اشعار «حسان» با مضامین توحیدی و نعت و منقبت آلالله است و در این میان اشعاری که به فرهنگ پویای حسینی اشاره دارد در مصراعهای جاندارش قابل رؤیت است.
حبیب چایچیان متخلّص به «حسان» سال 1302 در تبریز دیده به جهان گشود. او نخستین شعرش را در پانزده سالگی سرود و پس از اولین سفرش به کربلا، طبع شعر خود را وقف چهارده معصوم (علیهمالسلام) کرد. او محضر علّامه امینی و علّامه عسکری را درک کرده بود و علّامه امینی در نامههایی که به او میفرستاد او را شاعر اهلبیت (علیهمالسلام) خطاب میکرد. حسان از سرآمدان شعر آیینی و مذهبی عصر خود محسوب میشود. «امشب شهادتنامۀ عشاق امضا میشود» و «آمدم ای شاه پناهم بده» از شعرهای معروف اوست. وی سرانجام 9 آذر 1396 درگذشت و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
حسین ، کشته دیروز و رهبر روز است
قیام اوست ، که پیوسته نهضت آموز است
تمام زندگی او ، عقیده بود و جهاد
اگر چه مدت جنگ حسین ، یک روز است
توان لشکر ایمان ، نمیرود از بین
ز فیض یاری حق ، چونکه قدرت اندوز است
حسین و ، ذلت تکریم ظالمان هیهات
که آفتاب عدالت ، ازو دل افروز است
به نزد او که شهادت ، بجز سعادت نیست
ردای مرگ ، برایش ، قبای زر دوز است
رهین همت والای سید الشهداء است
هر آنکه از غم اسلام ، در تب و سوز است
هماره تازه بود یاد بود عاشورا
که روز حق و عدالت ، همیشه نوروز است
حرارتی که ز عشق حسین در دلهاست
برای ظالم هر عصر ، خانمان سوز است
حسان! حسین ، به ظاهر ، اگر چه شد مغلوب
شکست اوست ، که در هر زمانه پیروز است