مواد غذایی از جمله عوامل موثر در ترک سیگار هستند.
یک متخصص سلامت در گفتوگو با وبسایت «گواسموکفری» در این باره گفت غذایی که در زمان ترک سیگار مصرف میکنید تفاوت زیادی را در روند ترک ایجاد میکند و مصرف برخی غذاها حتی متعهدترین افراد در مسیر ترک سیگار را دچار تزلزل میکند.
به گزارش ایسنا، چهار نوع غذا و یک نوشیدنی محبوب وجود دارد که سیگاریهایی که در حال ترک هستند، باید از آنها اجتناب کنند. چرا که این غذاها مانع از موفقیت در مسیر اجرای این تصمیم مهم و رایج در سال جدید میشوند.
به این ترتیب برای فردی که در حال ترک سیگار است هر گونه غذای تند، تنقلات سرشار از شکر، غذاهای سرخشده و غذاهایی با محتویات سدیم بالا به شدت ممنوع هستند.
این متخصص میگوید: مهم است که از رژیم غذاییتان آگاه باشید زیرا غذاهای تند و شیرین، میل به نیکوتین را تحریک میکنند.
علاوه بر این، اگر هنگام ترک سیگار به غذاهای بسیار شیرین روی آورید با خطر ابتلا به اعتیاد به قند بهعنوان جایگزین سیگار مواجه میشوید.
از غذاهای سرخشده هم باید اجتناب کرد زیرا به چربی اضافی بالا تنه و فشار بر دیافراگم منتهی میشود.
این افزایش فشار، مشکلات تنفسی کسانی را که در حال ترک سیگارند تشدید میکند و باعث میشود مسیر چالشبرانگیزی را طی کنند.
مصرف بیش از حد نمک هم به احتباس آب در بدن و ایجاد وزن اضافی در اطراف دیافراگم منجر میشود و فشار اضافی را در پی خواهد داشت که تنفس را محدود و پایبندی به تصمیم ترک سیگار را دشوار میکند.
دیگر عامل مهم در ترک سیگار قهوه است.
قهوه بهعنوان محرک سیگار کشیدن و مصرف نیکوتین عمل میکند زیرا کافئین موجود در قهوه اثرات تحریککننده سیگار را افزایش میدهد.
به گزارش ایندیپندنت، ترکیب قهوه و سیگار اغلب یک روال معمول و تقویتکننده میشود و قوی شدن ارتباط بین این دو عامل برای کسانی که در حال ترک سیگارند، چالش ایجاد میکند.
هوسهای غذایی از عوارض شناختهشده ترک سیگارند. همچنین از دیگر مشکلات میتوان به فراز و فرودهای خلقی، احتقان، سرفه و بیخوابی اشاره کرد.
بنا به گفته این متخصص، افرادی که در مقابله با عوارض جانبی مشکل دارند، میتوانند به سراغ تمرینات تنفسی و مراقبه بروند و در صورت نیاز به صحبت با خدمات مشاوره تماس بگیرند.
سالانه 48 هزار آمریکایی بر اثر استعمال دخانیات جان خود را از دست میدهند که مرگ یک نفر از هر پنج نفر را شامل میشود.
همچنین نتایج پژوهشی نشان میدهد سیگار کشیدن بیش از دو برابر خطر ابتلا به اختلالات خُلقی را افزایش میدهد.